Lotos orzechodajny (nurzykłąb orzechodajny, lotos indyjski) uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Lotos orzechodajny (łac. Nelumbo nucifera) znana też jako nurzykłąb orzechodajny, lotos indyjski

Systematyka

lotosowate > lotos > lotos orzechodajny

Czytaj artykuł na temat lotosu orzechodajnego

Lotos orzechodajny znana pod łacińską nazwą nelumbo nucifera to bylina.

Inne nazwy lotosu orzechodajnego to między innymi nurzykłąb orzechodajny, lotos indyjski

Jej miejsce pochodzenia to Azja, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród wodny i oczko wodne.

Podstawowymi walorami lotosu orzechodajnego są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście, ozdobne owoce i jadalne owoce. Nurzykłąb orzechodajny jest jadalna.

Lotos indyjski rośnie rocznie od 50 do 150 cm i po 2 latach osiąga wysokość od 50 do 150 cm i szerokość od 50 do 100 cm. Pokrój lotosu orzechodajnego jest wyprostowany, kępiasty i wzniesiony.

Lotos indyjski ma kwiaty w kolorach takich jak różowy i biały które kwitną w miesiącach sierpień, wrzesień i październik. Liście rośliny są zielone i okrągłe

Lotos indyjski to roślina, którą sadzimy w kwietniu i maju . Nurzykłąb orzechodajny najbardziej lubi stanowisko słoneczne, a sama uprawa jest umiarkowanie trudny. Idealny odczyn gleby to roślina tolerancyjna. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to . lotos indyjski wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd lotosu orzechodajnego

Pochodzenie:

Azja

Roczne przyrosty:

50 cm - 150 cm

Maksymalna wysokość:

50 cm - 150 cm

Maksymalna szerokość:

50 cm - 100 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

2 lata

Pokrój lotosu orzechodajnego:

wyprostowany, kępiasty, wzniesiony

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście, ozdobne owoce, jadalne owoce

Kolor kwiatów:

różowy, biały

Wielkość i forma kwiatów:

pojedyncze

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

okrągłe

Kolor liścia:

zielone

Sadzenie i stanowisko dla lotosu orzechodajnego

Termin sadzenia:

kwiecień, maj

Rozstaw przy sadzeniu:

100 cm - 150 cm

Sposób rozmnażania:

nasiona, podział kłącza

Stanowisko:

słoneczne

Gleba:

żyzna, gliniasto-piaszczysta, woda

Odczyn pH gleby:

roślina tolerancyjna

Wilgotność podłoża:

podmokłe

Strefa mrozoodporności:

roślina ciepłolubna, zimowanie w domu, nie znosi temperatur panujących w Polsce zimą

Dogodne miejsca uprawy:

ogród wodny, oczko wodne

Nadaje się na:

soliter, nasadzenie grupowe, w pojemnikach

Pielęgnacja lotosu orzechodajnego

Trudność uprawy:

średni

Poziom odporności:

bardzo odporna

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
	Co 2-3 lata kłącza lotosu należy rozsadzić.
Kiedy należy przycinać?
	Doskonale znosi przycinanie. Przed przeniesieniem pojemnika do pomieszczenia, należy usunąć suche liście i łodygi.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz wieloskładnikowy, do roślin kwitnących, organiczny. Nawozić raz w tygodniu. Lotos wymaga bogatego w składniki odżywcze podłoża, trzeba je wzbogacić w glinę i nawóz, a w sezonie zasilać roślinę raz w tygodniu.
Zimowanie
	Aby uniknąć przemarznięcia kłączy, pojemniki lotosami należy przenieść przed zimą do pomieszczenia chłodnego, ale bez mrozu.