Nazwa rośliny
Lotos orzechodajny (łac. Nelumbo nucifera) znana też jako nurzykłąb orzechodajny, lotos indyjski
Systematyka
lotosowate > lotos > lotos orzechodajny

Wygląd lotosu orzechodajnego

Pochodzenie:
Azja
Roczne przyrosty:
50 cm - 150 cm
Maksymalna wysokość:
50 cm - 150 cm
Maksymalna szerokość:
50 cm - 100 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
2 lata


Pokrój lotosu orzechodajnego:
wyprostowany, kępiasty, wzniesiony
Cechy charakterystyczne:
Kolor kwiatów:
różowy, biały
Wielkość i forma kwiatów:
pojedyncze
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
okrągłe
Kolor liścia:
zielone

Sadzenie i stanowisko dla lotosu orzechodajnego

Termin sadzenia:
kwiecień, maj
Rozstaw przy sadzeniu:
100 cm - 150 cm
Sposób rozmnażania:
nasiona, podział kłącza


Stanowisko:
Gleba:
żyzna, gliniasto-piaszczysta, woda
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
podmokłe


Dogodne miejsca uprawy:
Nadaje się na:
soliter, nasadzenie grupowe, w pojemnikach

Pielęgnacja lotosu orzechodajnego

Trudność uprawy:
średni
Poziom odporności:
bardzo odporna

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Co 2-3 lata kłącza lotosu należy rozsadzić.
Kiedy należy przycinać?
Doskonale znosi przycinanie.
Przed przeniesieniem pojemnika do pomieszczenia, należy usunąć suche liście i łodygi.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz wieloskładnikowy, do roślin kwitnących, organiczny. Nawozić raz w tygodniu.
Lotos wymaga bogatego w składniki odżywcze podłoża, trzeba je wzbogacić w glinę i nawóz, a w sezonie zasilać roślinę raz w tygodniu.
Zimowanie
Aby uniknąć przemarznięcia kłączy, pojemniki lotosami należy przenieść przed zimą do pomieszczenia chłodnego, ale bez mrozu.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia: