Nefrolepis wyniosły

Nefrolepis - popularna paproć na domowych parapetach - uprawa, pielęgnacja, porady

Nefrolepis – pod tą tajemniczą nazwą kryje się paproć, którą każdy doskonale zna. To zdecydowanie najbardziej powszechny kwiat doniczkowy, chociaż jego popularność powoli spada. A szkoda, ponieważ jest naprawdę bardzo atrakcyjny. Dowiedz się, na czym polega uprawa nefrolepis w doniczce.

Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także ten artykuł o paprotce domowej.

Nefrolepis – charakterystyka i odmiany

Nepholepis to bardzo duża rodzina wyjątkowych paproci. To prawie 30 gatunków, jednak nie wszystkie nadają się do uprawy amatorskiej. W ogrodach botanicznych i palmiarniach można zobaczyć bardziej wymagające gatunki, w doniczce w domach pojawiają się tylko dwa gatunki: nefrolepis wyniosły i nefrolepis sercolistny.

Ten pierwszy jest zdecydowanie bardziej popularny. Nefrolepis wyniosły (Nepholepis exaltata) to najbardziej typowa paprotka. Ma standardowy pokrój – długie liście wyrastające kępowo, lekko wzniesione, o przewieszających się końcach. Oczywiście liście także mają typową budowę – składają się z głównego, sztywnego pędu, z którego parzyście wyrastają małe, podłużne listki. Młode mają jasnozielony, świeży kolor, starsze ciemnieją do głębokiej zieleni. Nefrolepis ma tendencję do wytwarzania ciągle nowych liści, które wyrastają spośród starych. Liście mogą mieć nawet kilkadziesiąt centymetrów długości, u starych egzemplarzy sięgają niemal metra. Aby jednak tak było, kwiat musi mieć zapewnione wszystkie wymagania.

Odmiany różnią się między sobą wyłącznie stopniem pofałdowania liści. Do najbardziej atrakcyjnych zalicza się ‘Norwoodii’ i ‘Bostoniensis nana’. Obie mają liście o długości 30-50 cm, ale ich listki są mocno karbowane, co dodaje odmianom niezwykłego uroku. Na rynku pojawiły się stosunkowo niedawno podwójnie pierzaste odmiany – ‘Bostoniensis’ i ‘Piersoni’, które prezentują się bardzo bogato, ponieważ są niezwykle gęste.

Nefrolepis wyniosły – paprotka o standardowych wymaganiach

Jeśli uprawiałeś wcześniej paprocie, nefrolepis nie będzie stanowił dla ciebie żadnego wyzwania. Roślina potrzebuje wilgoci, zarówno w podłożu, jak i powietrzu. Dlatego słoneczne miejsca i okolice kaloryferów nie są dla nich wskazane. Kwiat powinien mieć stanowisko na oddalonej od okna półce, tym bardziej, że półcień lub mocno rozproszone światło są dla niego o wiele bardziej korzystne.

Nefrolepis potrzebuje temperatury w okolicach 18-21 stopni Celsjusza. Warto postawić ją więc w chłodniejszym pokoju, na przykład sypialni. Powyżej 24 stopni potrzebuje dużo intensywniejszego nawilżania, inaczej może chorować. Warto wiedzieć, że roślina źle znosi przeciągi i opary gazowe – z tego względu raczej nie należy ustawiać jej w kuchni. Dobrze się rozwija w podłożu z dodatkiem torfu. Można także używać standardowej ziemi do paproci, która ma zazwyczaj odpowiednie do uprawy pH. Roślinę sadzi się do plastikowej doniczki, ponieważ wtedy znacznie lepiej utrzymuje wilgoć niż w glinianej lub plastikowej.

Podlewanie nefrolepis

Jak wszystkie paprocie, nefrolepis potrzebuje dużo wody. Latem nawadnia się go nawet 2-3 razy w tygodniu, tak by podłoże nigdy nie było przesuszone. Należy jednak uważać na przelanie – delikatnie korzenie paprotki źle znoszą zastoiska wodne. Problem powinien zostać rozwiązany poprzez szybkie wylewnie nadmiaru wody z podstawki. Zimą podlewanie ogranicza się do jednego razu na 7-10 dni.

Należy także codziennie zraszać roślinę. Im jest cieplej, tym więcej wilgoci w powietrzu potrzebuje paproć. Pod żadnym pozorem jednak do zraszacza nie można wlewać środków nabłyszczających do liści. Nefrolepis bardzo źle je znosi.

Nefrolepis wyniosły – pielęgnacja

Nefrolepis wyniosły wymaga także innego rodzaju pielęgnacji. Roślina, by szybko się rozwijać i wypuszczać coraz to nowe liście, potrzebuje regularnego nawożenia. Przez cały sezon nawóz podaje się co dwa tygodnie w małej dawce. Najlepiej sprawdzają się nawozy do paproci, można jednakże zastosować także uniwersalny humus lub nawóz mineralny do roślin ozdobnych z liści.

Raz w roku, wiosną, nefrolepis powinien zostać przesadzony. Umieszcza się go w doniczce o jeden rozmiar większej niż poprzednia. Nie można zapomnieć o warstwie drenażu na spodzie rośliny.