Oczar wirginijski (orzech czarownic, orzech czarnoksięski) uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Oczar wirginijski (łac. Hamamelis virginiana) znana też jako orzech czarownic, orzech czarnoksięski

Systematyka

oczarowate > oczar > oczar wirginijski

Czytaj artykuł na temat oczaru wirginijskiego

Oczar wirginijski znana pod łacińską nazwą hamamelis virginiana to krzew.

Inne nazwy oczaru wirginijskiego to między innymi orzech czarownic, orzech czarnoksięski

Jej miejsce pochodzenia to wschodnie regiony Ameryki Północnej, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, ogród wiejski i ogród naturalny.

Podstawowymi walorami oczaru wirginijskiego są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, efektowne przebarwienie liści i roślina lecznicza. Orzech czarownic jest lecznicza.

Orzech czarnoksięski rośnie rocznie od 10 do 20 cm i po 20 latach osiąga wysokość od 300 do 500 cm i szerokość od 300 do 500 cm. Pokrój oczaru wirginijskiego jest .

Orzech czarnoksięski ma kwiaty w kolorach takich jak żółty które kwitną w miesiącach październik i listopad. Liście rośliny są zielone i jajowate

Orzech czarnoksięski to roślina, którą sadzimy w kwietniu , maju , czerwcu , lipcu i sierpniu . Orzech czarownic najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub półzacienione, a sama uprawa jest umiarkowanie trudny. Idealny odczyn gleby to lekko kwaśny. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to mszyce. orzech czarnoksięski wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd oczaru wirginijskiego

Pochodzenie:

wschodnie regiony Ameryki Północnej

Roczne przyrosty:

10 cm - 20 cm

Maksymalna wysokość:

300 cm - 500 cm

Maksymalna szerokość:

300 cm - 500 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

20 lat

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, efektowne przebarwienie liści, roślina lecznicza

Kolor kwiatów:

żółty

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

jajowate

Kolor liścia:

zielone

Sadzenie i stanowisko dla oczaru wirginijskiego

Termin sadzenia:

kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień

Rozstaw przy sadzeniu:

150 cm - 200 cm

Sposób rozmnażania:

nasiona, odkłady, szczepienie

Stanowisko:

słoneczne, półzacienione

Gleba:

przepuszczalna, próchniczna, żyzna, wilgotna, piaszczysto-gliniasta

Odczyn pH gleby:

lekko kwaśny

Wilgotność podłoża:

wilgotne

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, ogród wiejski, ogród naturalny

Nadaje się na:

soliter, nasadzenie grupowe, szpalery, kompozycje

Pielęgnacja oczaru wirginijskiego

Trudność uprawy:

średni

Poziom odporności:

bardzo odporna

Typowe choroby:

mączniak prawdziwy, rdza

Typowe szkodniki:

mszyce

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy należy przycinać?
	Dobrze znosi przycinanie. Wczesną wiosną wykonuje się cięcie sanitarne krzewu.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz kompost. Nawozić raz w miesiącu.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni. Oczar jest dosyć wrażliwy na suszę, dlatego trzeba zapewnić mu podlewanie zwłaszcza w okresie letnich upałów.