Nazwa rośliny
Oczar wirginijski (łac. Hamamelis virginiana) znana też jako orzech czarownic, orzech czarnoksięski
Systematyka
oczarowate > oczar > oczar wirginijski

Wygląd oczaru wirginijskiego

Pochodzenie:
wschodnie regiony Ameryki Północnej
Roczne przyrosty:
10 cm - 20 cm
Maksymalna wysokość:
300 cm - 500 cm
Maksymalna szerokość:
300 cm - 500 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
20 lat


Cechy charakterystyczne:
Kolor kwiatów:
żółty
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
jajowate
Kolor liścia:
zielone

Sadzenie i stanowisko dla oczaru wirginijskiego

Termin sadzenia:
kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień
Rozstaw przy sadzeniu:
150 cm - 200 cm
Sposób rozmnażania:
nasiona, odkłady, szczepienie


Gleba:
przepuszczalna, próchniczna, żyzna, wilgotna, piaszczysto-gliniasta
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
wilgotne
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C


Nadaje się na:

Pielęgnacja oczaru wirginijskiego

Trudność uprawy:
średni
Poziom odporności:
bardzo odporna
Typowe choroby:
Typowe szkodniki:

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy należy przycinać?
Dobrze znosi przycinanie.
Wczesną wiosną wykonuje się cięcie sanitarne krzewu.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz kompost. Nawozić raz w miesiącu.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni.
Oczar jest dosyć wrażliwy na suszę, dlatego trzeba zapewnić mu podlewanie zwłaszcza w okresie letnich upałów.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
lecznicza