Nazwa rośliny
Ognik szkarłatny (łac. Pyracantha coccinea) znana też jako ognik ciernisty
Systematyka
różowate > ognik > ognik szkarłatny

Wygląd ognika szkarłatnego

Pochodzenie:
Europa Południowa, Kaukaz, Azja Mniejsza
Roczne przyrosty:
25 cm - 35 cm
Maksymalna wysokość:
150 cm - 300 cm
Maksymalna szerokość:
150 cm - 200 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
10 lat


Pokrój ognika szkarłatnego:
wyprostowany, rozłożysty, rozkrzewiony, rozgałęziony, ciernisty
Cechy charakterystyczne:
Kolor kwiatów:
biały
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
eliptyczne
Kolor liścia:
ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla ognika szkarłatnego

Termin sadzenia:
marzec, kwiecień, wrzesień, październik
Rozstaw przy sadzeniu:
50 cm - 60 cm
Sposób rozmnażania:
sadzonki wierzchołkowe, nasiona


Gleba:
przeciętna ogrodowa, gliniasta, przepuszczalna, próchniczna, piaszczysta
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
dobra odporność na mróz, do -20 °C


Nadaje się na:

Pielęgnacja ognika szkarłatnego

Trudność uprawy:
średni
Poziom odporności:
dobra odporność
Typowe choroby:
mączniak prawdziwy, rdza, zaraza ogniowa
Typowe szkodniki:

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy należy przycinać?
Dobrze znosi przycinanie.
Ognik szkarłatny może być przycinany jako formowany żywopłot, chociaż dobrze wygląda, też rosnąc swobodnie.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz kompost. Nawozić 2 razy w roku.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni.
Ognik dobrze znosi suszę, jednak w dłuższych okresach bez deszczu wymaga nawadniania.
Ochrona zimowa
Przez pierwsze kilka lat krzew wymaga ochrony przed mrozem, zanim nabierze odporności.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia: