Oman wielki (oman czerwonkowy) uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Oman wielki (łac. Inula helenium) znana też jako oman czerwonkowy

Systematyka

astrowate > oman > oman wielki

Czytaj artykuł na temat omanu wielkiego

Oman wielki znana pod łacińską nazwą inula helenium to bylina.

Inne nazwy omanu wielkiego to między innymi oman czerwonkowy

Jej miejsce pochodzenia to Azja Mniejsza i Azja Środkowa, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, ogród wiejski, ogród stepowy, ogród naturalny i wzdłuż ogrodzeń.

Podstawowymi walorami omanu wielkiego są ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój, ozdobne liście, pokarm dla owadów i roślina lecznicza. Oman czerwonkowy jest niejadalna i lecznicza.

Oman czerwonkowy rośnie rocznie od 100 do 250 cm i po 1 roku osiąga wysokość od 100 do 250 cm i szerokość od 100 do 150 cm. Pokrój omanu wielkiego jest wyprostowany, kępiasty, rozgałęziony i wzniesiony.

Oman czerwonkowy ma kwiaty w kolorach takich jak żółty które kwitną w miesiącach lipiec, sierpień i wrzesień. Liście rośliny są zielone i lancetowate

Oman czerwonkowy to roślina, którą sadzimy w kwietniu , maju , wrześniu i październiku . Oman czerwonkowy najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub półzacienione, a sama uprawa jest łatwa. Idealny odczyn gleby to obojętny lub lekko kwaśny. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to . oman czerwonkowy wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd omanu wielkiego

Pochodzenie:

Azja Mniejsza, Azja Środkowa

Roczne przyrosty:

100 cm - 250 cm

Maksymalna wysokość:

100 cm - 250 cm

Maksymalna szerokość:

100 cm - 150 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

1 rok

Pokrój omanu wielkiego:

wyprostowany, kępiasty, rozgałęziony, wzniesiony

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój, ozdobne liście, pokarm dla owadów, roślina lecznicza

Kolor kwiatów:

żółty

Wielkość i forma kwiatów:

koszyczkowate

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

lancetowate

Kolor liścia:

zielone

Sadzenie i stanowisko dla omanu wielkiego

Termin sadzenia:

kwiecień, maj, wrzesień, październik

Rozstaw przy sadzeniu:

80 cm - 150 cm

Sposób rozmnażania:

podział, nasiona

Stanowisko:

słoneczne, półzacienione

Gleba:

przepuszczalna, lekka, próchniczna, żyzna, wilgotna, piaszczysto-gliniasta, piaszczysto-próchniczna

Odczyn pH gleby:

obojętny, lekko kwaśny

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, ogród wiejski, ogród stepowy, ogród naturalny, wzdłuż ogrodzeń

Nadaje się na:

soliter, nasadzenie grupowe, rabaty, szpalery, kompozycje, nad wodą

Pielęgnacja omanu wielkiego

Trudność uprawy:

łatwy

Poziom odporności:

bardzo odporna

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
	Jesienią można bryłę korzeniową omanu wykopać, podzielić i posadzić na nowym miejscu.
Kiedy należy przycinać?
	Dobrze znosi przycinanie. Część nadziemna rośliny obumiera przed zimą i należy ją ściąć nisko nad ziemią, aby przygotować miejsce dla nowych pędów, które wyrosną wiosną.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz kompost. Nawozić 1 raz w roku.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni. Oman wielki lubi wilgotne podłoże, dlatego należy zapewnić mu regularne nawadnianie albo stanowisko nad wodą.