Nazwa rośliny
Oman wielki (łac. Inula helenium) znana też jako oman czerwonkowy
Systematyka
astrowate > oman > oman wielki

Wygląd omanu wielkiego

Pochodzenie:
Azja Mniejsza, Azja Środkowa
Roczne przyrosty:
100 cm - 250 cm
Maksymalna wysokość:
100 cm - 250 cm
Maksymalna szerokość:
100 cm - 150 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
1 rok


Pokrój omanu wielkiego:
wyprostowany, kępiasty, rozgałęziony, wzniesiony
Cechy charakterystyczne:
Kolor kwiatów:
żółty
Wielkość i forma kwiatów:
koszyczkowate
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
lancetowate
Kolor liścia:
zielone

Sadzenie i stanowisko dla omanu wielkiego

Termin sadzenia:
kwiecień, maj, wrzesień, październik
Rozstaw przy sadzeniu:
80 cm - 150 cm
Sposób rozmnażania:
podział, nasiona


Gleba:
przepuszczalna, lekka, próchniczna, żyzna, wilgotna, piaszczysto-gliniasta, piaszczysto-próchniczna
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C


Nadaje się na:
soliter, nasadzenie grupowe, rabaty, szpalery, kompozycje, nad wodą

Pielęgnacja omanu wielkiego

Trudność uprawy:
łatwy
Poziom odporności:
bardzo odporna

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Jesienią można bryłę korzeniową omanu wykopać, podzielić i posadzić na nowym miejscu.
Kiedy należy przycinać?
Dobrze znosi przycinanie.
Część nadziemna rośliny obumiera przed zimą i należy ją ściąć nisko nad ziemią, aby przygotować miejsce dla nowych pędów, które wyrosną wiosną.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz kompost. Nawozić 1 raz w roku.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni.
Oman wielki lubi wilgotne podłoże, dlatego należy zapewnić mu regularne nawadnianie albo stanowisko nad wodą.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
niejadalna, lecznicza