Nazwa rośliny
Orzech włoski (łac. Juglans regia)
Systematyka
orzechowate > orzech > orzech włoski

Wygląd orzecha włoskiego

Pochodzenie:
Bałkany, Azja Centralna
Roczne przyrosty:
40 cm - 60 cm
Maksymalna wysokość:
1500 cm - 2500 cm
Maksymalna szerokość:
1000 cm - 1500 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
50 lat


Pokrój orzecha włoskiego:
rozłożysty, rozgałęziony, wzniesiony, zaokrąglony
Cechy charakterystyczne:
Kolor kwiatów:
zielonkawy, żółtawy
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
złożone
Kolor liścia:
ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla orzecha włoskiego

Termin sadzenia:
kwiecień, maj
Rozstaw przy sadzeniu:
600 cm - 1000 cm
Sposób rozmnażania:
nasiona, szczepienie


Stanowisko:
Gleba:
gliniasta, przepuszczalna, żyzna, świeża
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C


Nadaje się na:
soliter, nasadzenie grupowe, drzewo rodzinne

Pielęgnacja orzecha włoskiego

Trudność uprawy:
średni
Poziom odporności:
średnio wrażliwa
Typowe szkodniki:
mszyce, przędziorki, ptaki, szpeciel pilśniowiec

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
Średnio znosi przycinanie.
Orzech włoski nie wymaga zasadniczo przycinania, w razie potrzeby można wykonać późnym latem cięcie korygujące.
Kiedy kwitnie?
Terminy zbiorów
Nawożenie
Nawóz wieloskładnikowy, organiczny. Nawozić raz w miesiącu.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz na 2 tygodnie.
Podlewania wymagają zwłaszcza młode drzewa, starsze są dosyć odporne na suszę.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
Typ pożytku:
owoce
Termin zbiorów:
październik
Przepisy kulinarne: