Parocja perska znana pod łacińską nazwą parrotia persica to drzewo.
Inne nazwy parocji perskiej to między innymi żelazne drzewo
Jej miejsce pochodzenia to Azja Zachodnia, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród orientalny, ogród przydomowy, ogród wiejski, ogród leśny i ogród naturalny.
Podstawowymi walorami parocji perskiej są ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój, ozdobne liście i efektowne przebarwienie liści. Żelazne drzewo jest niejadalna.
Żelazne drzewo rośnie rocznie od 10 do 25 cm i po 40 latach osiąga wysokość od 600 do 1000 cm i szerokość od 600 do 1000 cm. Pokrój parocji perskiej jest wyprostowany, rozłożysty, rozkrzewiony, kępiasty, rozgałęziony i wzniesiony.
Żelazne drzewo ma kwiaty w kolorach takich jak czerwony które kwitną w miesiącach marzec i kwiecień. Liście rośliny są ciemnnozielone i jajowate
Żelazne drzewo to roślina, którą sadzimy w kwietniu , maju , wrześniu i październiku . Żelazne drzewo najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub półzacienione, a sama uprawa jest umiarkowanie trudny. Idealny odczyn gleby to obojętny, lekko kwaśny lub lekko zasadowy. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.
Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to . żelazne drzewo wymaga nawożenia i nie potrzebuje cyklicznego przycinania.Wygląd parocji perskiej
Sadzenie i stanowisko dla parocji perskiej
Pielęgnacja parocji perskiej
Terminy
| I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kiedy można sadzić? |  | | | | ||||||||
| Kiedy kwitnie? | | | ||||||||||
| Nawożenie | | |||||||||||
| Nawóz kompost. Nawozić 1 raz w roku. | ||||||||||||
| Podlewanie | | | | | | | ||||||
| Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni. Regularnego podlewania potrzebują przede wszystkim młode drzewa w dłuższych okresach suszy. | ||||||||||||
Zastosowanie w kuchni
Przekaż dalej
