Pelargonia pachnąca (anginka, geranium, anginowiec) uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Pelargonia pachnąca (łac. Pelargonium graveolens) znana też jako anginka, geranium, anginowiec

Systematyka

bodziszkowate > pelargonia > pelargonia pachnąca

Czytaj artykuł na temat pelargonii pachnącej

Pelargonia pachnąca znana pod łacińską nazwą pelargonium graveolens to półkrzew.

Inne nazwy pelargonii pachnącej to między innymi anginka, geranium, anginowiec

Jej miejsce pochodzenia to Afryka Wschodnia i Afryka Południowa, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak mieszkanie, ogród przydomowy i balkon, taras.

Podstawowymi walorami pelargonii pachnącej są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście i lecznicze. Anginka jest lecznicza.

Geranium rośnie rocznie od 20 do 30 cm i po 2 latach osiąga wysokość od 80 do 100 cm i szerokość od 40 do 50 cm. Pokrój pelargonii pachnącej jest rozłożysty, rozkrzewiony, rozgałęziony, wzniesiony i krzaczasty.

Geranium ma kwiaty w kolorach takich jak biały, jasnofioletowy, jasnoróżowy i bladopurpurowy które kwitną w miesiącach czerwiec, lipiec, sierpień i wrzesień. Liście rośliny są zielone i podzielone

Anginowiec to roślina, którą sadzimy w maju . Anginka najbardziej lubi stanowisko słoneczne, a sama uprawa jest umiarkowanie trudny. Idealny odczyn gleby to lekko kwaśny. Roślina jest dobra odporność na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to mszyce, przędziorki i mączliki. anginowiec wymaga nawożenia i nie potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd pelargonii pachnącej

Pochodzenie:

Afryka Wschodnia, Afryka Południowa

Roczne przyrosty:

20 cm - 30 cm

Maksymalna wysokość:

80 cm - 100 cm

Maksymalna szerokość:

40 cm - 50 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

2 lata

Pokrój pelargonii pachnącej:

rozłożysty, rozkrzewiony, rozgałęziony, wzniesiony, krzaczasty

Cechy charakterystyczne:

przyciąga zwierzęta
odstrasza zwierzęta
zimozielona
ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście, lecznicze

Kolor kwiatów:

biały, jasnofioletowy, jasnoróżowy, bladopurpurowy

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

podzielone

Kolor liścia:

zielone

Sadzenie i stanowisko dla pelargonii pachnącej

Termin sadzenia:

maj

Rozstaw przy sadzeniu:

30 cm - 50 cm

Sposób rozmnażania:

sadzonki wierzchołkowe, nasiona

Dodatkowe informacje:

Wysiew nasion wykonuje się w styczniu-lutym, a wysadzanie i wystawianie pelargonii na zewnątrz jest możliwe dopiero po ostatnich przymrozkach, czyli zwykle w drugiej połowie maja.

Stanowisko:

słoneczne

Gleba:

przepuszczalna, próchniczna, żyzna, piaszczysta, piaszczysto-próchniczna

Odczyn pH gleby:

lekko kwaśny

Strefa mrozoodporności:

roślina ciepłolubna, zimowanie w domu, nie znosi temperatur panujących w Polsce zimą

Dogodne miejsca uprawy:

mieszkanie, ogród przydomowy, balkon, taras

Nadaje się na:

soliter, nasadzenie grupowe, roślina doniczkowa, w pojemnikach, kompozycje

Pielęgnacja pelargonii pachnącej

Trudność uprawy:

średni

Poziom odporności:

dobra odporność

Typowe choroby:

szara pleśń, rdza

Typowe szkodniki:

mszyce, przędziorki, mączliki

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz do roślin kwitnących, do pelargonii. Nawozić raz na 2 tygodnie.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni. W porównaniu z innymi pelargoniami, pelargonia pachnąca ma mniejsze zapotrzebowanie na wodę. Między kolejnymi podlewaniami ziemia powinna lekko przeschnąć. Nie należy doprowadzać do zamoczenia liści.
Zimowanie
	Aby pelargonia pachnąca ponownie bujnie zakwitła, powinna spędzić zimę w chłodniejszym pomieszczeniu, ale nie poniżej 5 stopni.