Pelargonia pachnąca znana pod łacińską nazwą pelargonium graveolens to półkrzew.
Inne nazwy pelargonii pachnącej to między innymi anginka, geranium, anginowiec
Jej miejsce pochodzenia to Afryka Wschodnia i Afryka Południowa, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak mieszkanie, ogród przydomowy i balkon, taras.
Podstawowymi walorami pelargonii pachnącej są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście i lecznicze. Anginka jest lecznicza.
Geranium rośnie rocznie od 20 do 30 cm i po 2 latach osiąga wysokość od 80 do 100 cm i szerokość od 40 do 50 cm. Pokrój pelargonii pachnącej jest
rozłożysty, rozkrzewiony, rozgałęziony, wzniesiony i krzaczasty.
Geranium ma kwiaty w kolorach takich jak biały, jasnofioletowy, jasnoróżowy i bladopurpurowy
które kwitną w miesiącach czerwiec, lipiec, sierpień i wrzesień.
Liście rośliny są
zielone
i
podzielone
Anginowiec to roślina, którą sadzimy w
maju
.
Anginka najbardziej lubi stanowisko słoneczne, a sama uprawa jest umiarkowanie trudny.
Idealny odczyn gleby to lekko kwaśny.
Roślina jest dobra odporność na choroby i szkodniki.
Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to
a najczęściej niszczące ją szkodniki to mszyce, przędziorki i mączliki.
anginowiec wymaga nawożenia i nie potrzebuje cyklicznego przycinania.