Perowskia łobodolistna (rosyjska szałwia) uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Perowskia łobodolistna (łac. Perovskia atriplicifolia) znana też jako rosyjska szałwia

Systematyka

jasnotowate > perowskia > perowskia łobodolistna

Czytaj artykuł na temat perowskii łobodolistnej

Perowskia łobodolistna znana pod łacińską nazwą perovskia atriplicifolia to półkrzew.

Inne nazwy perowskii łobodolistnej to między innymi rosyjska szałwia

Jej miejsce pochodzenia to Afganistan, Himalaje i Tybet, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, ogród różany, ogród skalny, ogród stepowy i ogród naturalny.

Podstawowymi walorami perowskii łobodolistnej są ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój, ozdobne liście i pokarm dla owadów. Rosyjska szałwia jest niejadalna.

Rosyjska szałwia rośnie rocznie od 30 do 60 cm i po 5 latach osiąga wysokość od 100 do 200 cm i szerokość od 50 do 100 cm. Pokrój perowskii łobodolistnej jest wyprostowany, rozłożysty, rozkrzewiony, kępiasty, rozgałęziony i luźny.

Rosyjska szałwia ma kwiaty w kolorach takich jak niebieski, fioletowy i ciemnoniebieski które kwitną w miesiącach lipiec, sierpień i wrzesień. Liście rośliny są zielone i lancetowate

Rosyjska szałwia to roślina, którą sadzimy w kwietniu i maju . Rosyjska szałwia najbardziej lubi stanowisko słoneczne, a sama uprawa jest łatwa. Idealny odczyn gleby to obojętny lub lekko zasadowy. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to . rosyjska szałwia nie wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd perowskii łobodolistnej

Pochodzenie:

Afganistan, Himalaje, Tybet

Roczne przyrosty:

30 cm - 60 cm

Maksymalna wysokość:

100 cm - 200 cm

Maksymalna szerokość:

50 cm - 100 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

5 lat

Pokrój perowskii łobodolistnej:

wyprostowany, rozłożysty, rozkrzewiony, kępiasty, rozgałęziony, luźny

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój, ozdobne liście, pokarm dla owadów

Kolor kwiatów:

niebieski, fioletowy, ciemnoniebieski

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

lancetowate

Kolor liścia:

zielone

Sadzenie i stanowisko dla perowskii łobodolistnej

Termin sadzenia:

kwiecień, maj

Rozstaw przy sadzeniu:

60 cm - 70 cm

Sposób rozmnażania:

sadzonki pędowe, podział

Stanowisko:

słoneczne

Gleba:

przeciętna ogrodowa, przepuszczalna, lekka, próchniczna, piaszczysta, piaszczysto-próchniczna, uboga

Odczyn pH gleby:

obojętny, lekko zasadowy

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -23 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, ogród różany, ogród skalny, ogród stepowy, ogród naturalny

Nadaje się na:

soliter, nasadzenie grupowe, w pojemnikach, szpalery, kompozycje

Pielęgnacja perowskii łobodolistnej

Trudność uprawy:

łatwy

Poziom odporności:

bardzo odporna

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
	Doskonale znosi przycinanie. Mocne przycięcie perowskii po zimie sprzyja wzrostowi nowych pędów i kwiatów w nadchodzącym sezonie.
Kiedy kwitnie?
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu. Roślina dobrze znosi suszę, natomiast nie lubi gleby podmokłej.
Ochrona zimowa
	W chłodniejszych regionach celowe jest zapewnienie roślinie ochrony przed mrozem.