Pierwiosnek bezłodygowy znana pod łacińską nazwą primula vulgaris to bylina.
Inne nazwy pierwiosnka bezłodygowego to między innymi pierwiosnek zwyczajny, pierwiosnka bezłodygowa
Jej miejsce pochodzenia to Europa Południowa, Azja Mniejsza, Afryka Północna, Krym i Europa Zachodnia, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród leśny, ogród skalny, ogród naturalny, pod koronami drzew i nad wodą.
Podstawowymi walorami pierwiosnka bezłodygowego są ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój, ozdobne liście i pokarm dla owadów. Pierwiosnek zwyczajny jest niejadalna.
Pierwiosnka bezłodygowa rośnie rocznie od 5 do 15 cm i po 2 latach osiąga wysokość od 5 do 15 cm i szerokość od 20 do 25 cm. Pokrój pierwiosnka bezłodygowego jest
rozłożysty, wzniesiony i w formie rozety.
Pierwiosnka bezłodygowa ma kwiaty w kolorach takich jak jasnożólty
które kwitną w miesiącach kwiecień i maj.
Liście rośliny są
zielone
i
jajowate
Pierwiosnka bezłodygowa to roślina, którą sadzimy w
kwietniu
,
maju
,
lipcu
i
sierpniu
.
Pierwiosnek zwyczajny najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub półzacienione, a sama uprawa jest łatwa.
Idealny odczyn gleby to roślina tolerancyjna.
Roślina jest średnio wrażliwa na choroby i szkodniki.
Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to
a najczęściej niszczące ją szkodniki to mszyce, przędziorki i ślimaki.
pierwiosnka bezłodygowa wymaga nawożenia i nie potrzebuje cyklicznego przycinania.