Pigwowiec japoński

Pigwowiec japoński - odmiany, sadzenie, uprawa, pielęgnacja, wymagania glebowe

Pigwowce Chaenomeles to krzewy liściaste, należące do rodziny różowatych. Znane są 4 gatunki roślin, z czego w Polsce uprawiane są pigwowiec japoński, pigwowiec okazały oraz pigwowiec pośredni. Ozdobą krzewów są duże owoce, kształtem przypominające jabłka. Łatwa uprawa pigwowca i niewielkie wymagania, czynią z rośliny wspaniałą roślinę dekorującą nasz ogród i nadającą się na żywopłoty. Pigwa japońska dostarcza owoców, z których można przyrządzić smaczne domowe przetwory.

Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o krzewach do ogrodu.

Uprawa pigwowca – wymagania i pielęgnacja rośliny

Pigwowiec japoński Chaenomeles japonica jest rozłożystym ciernistym krzewem, wywodzącym się z Japonii. Dorasta do około 1. m wysokości. Od marca do kwietnia wytwarza ozdobne duże kwiaty, o intensywnie czerwonej barwie, których średnica przekracza 3 cm. Dekoracyjne żółte owoce, nadają się do sporządzenia przetworów, o dużych walorach smakowych i zdrowotnych.

Równie atrakcyjnymi krzewami są pigwowiec okazały Chaenomeles speciosa, pochodzący z Chin i z Tybetu, oraz pigwowiec pośredni Chaenomeles x superba, będący mieszańcem pigwowca japońskiego i pigwowca okazałego. Charakterystyczną cechą gatunków są duże czerwone kwiaty oraz jadalne owoce, pojawiające się we wrześniu i w październiku. Rośliny mają wiele interesujących odmian.

Krzew pigwowca japońskiego zdobią kwiaty i soczyście zielone skórzaste błyszczące liście, opadające na zimę. Jesienią pigwowiec czerwony owocuje, a jabłkowate aromatyczne owoce zdobią ogród przez zimę. Pigwa japońska preferuje słoneczne oraz lekko zacienione stanowiska, o umiarkowanie wilgotnym podłożu. Preferuje gleby cięższe. Uprawa pigwowca nie jest trudna. Krzewy sadzi się wiosną lub jesienią. Nie wymagają cięcia, bowiem kwitną na wieloletnich pędach. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie berberysu zwyczajnego?

Pigwowiec czerwony – odmiany Chaenomeles japonica

• Pigwowiec japoński ‘Red Joy’ – cierniste krzewy liściaste dorastają do 50 cm wysokości. Ozdobą rośliny są drobne błyszczące liście oraz duże, 3-cm czerwone pachnące kwiaty, pojawiające się w marcu i w kwietniu, przed rozwojem liści. Owoce ‘Red Joy’ są jadalne. Zdobią krzew pigwowca żółtymi aromatycznymi owocami. Wymagania rośliny dotyczą słonecznego lub lekko zacienionego stanowiska oraz wilgotnej gleby. Krzewy sprawdzą się jako oryginalna ozdoba niewielkich ogrodów, do nasadzeń w przestrzeni publicznej oraz na niskie żywopłoty.
• Pigwowiec japoński ‘Sargentii’ – odmiana wyróżnia się szerokim pokrojem. Roślina osiąga około 1,5 m szerokości oraz 0,8 m wysokości. Zanim pojawią się drobne liście, na ciernistym krzewie zakwitną się jasnopomarańczowe kwiaty – w marcu i w kwietniu. Pigwa japońska owocuje jesienią, a jej duże zielonożółte owoce, z czerwonym rumieńcem, są wykorzystywane na galaretki, do sporządzenia nalewek i wina.
• Pigwowiec japoński ‘Cido’ - jest krzewem wytwarzającym jasnożółte owoce zawierające witaminę C oraz pektyny, pozytywnie wpływające na zdrowie człowieka. Z owoców produkuje się wino z pigwy, smaczne nalewki i galaretki. Tę odmianę uprawia się na nadbałtyckich plantacjach. ‘Cido’ dorasta do 1 m wysokości oraz 2 m szerokości. Wymagania uprawowe to ciepłe, słoneczne stanowisko, o umiarkowanie wilgotnym podłożu. Pielęgnacja polega na cięciu wybujałych bocznych pędów. Sprawdź także artykuł o uprawie klonu tatarskiego.

Przetwory z pigwowca – nalewka i wino z pigwy

Nalewka z pigwy

Składniki do sporządzenia nalewki: około 2 kg owoców, 1 pomarańcza, 35 dag cukru, 1 litr niegazowanej wody oraz spirytus, o mocy 70% i 10 ml ciemnego rumu. Na smaczną i zdrową nalewkę wybieramy dojrzałe i nieuszkodzone owoce pigwowca japońskiego. Dokładnie myjemy je, po czym ostrym nożem dzielimy na cząstki i usuwamy pestki. Po zalaniu wodą, owoce gotujemy, a po wystudzeniu, wyciskamy sok. Dodajemy do soku cukier, rum i spirytus. Nalewkę przelewamy do gąsiora i odstawiamy na 3 tygodnie, od czasu do czasu mieszając całość.

Po zalecanym czasie dorzucamy do nalewki sok z pomarańczy i cienko obraną skórkę pomarańczową. Odstawiamy gąsior na 30 dni, w chłodne i ciemne miejsce. Po upływie miesiąca nalewkę przelewamy do butelek i zamykamy korkiem. Nalewka z pigwy najlepiej będzie smakować po dłuższym leżakowaniu.

Gotowa nalewka z pigwowca, o złocistej barwie, jest aromatyczna, ma łagodny smak i najlepiej smakuje po schłodzeniu do 10-12 stopni Celsjusza. Codzienne wypijanie ½ kieliszka korzystnie wpłynie na nasze zdrowie – obniży ciśnienie krwi, wzmocni serce i ureguluje pracę układu pokarmowego. A może zainteresuje cię także nalewka z pigwy i przepis na nią w tym artykule?

Wino z pigwy

Do wyprodukowania wina będziemy potrzebować: około 3. kg owoców pigwowca, 2 kg cukru oraz pożywkę dla drożdży winiarskich i drożdże winiarskie. Dojrzałe i pozbawione pestek, pokrojone owoce, gotujemy i po otrzymaniu soku, przelewamy go do dużej butli. Wytłoczyny raz jeszcze przelewamy wrzątkiem, studzimy i dolewamy do całości. Cukier dzielimy na 2. części. ½ kg wsypujemy do butli natychmiast, wraz z przegotowaną wodą, drożdżami i pożywką. W butli powinno znajdować się około 5 litrów zawartości. W butli zacznie zachodzić proces burzliwej fermentacji.

Resztę cukru dosypujemy po upływie 10 dni. Po około 3 tygodniach oznaki burzliwej fermentacji ustaną. Cicha fermentacja, trwająca około 30 dni, zakończy się zanikiem piany, przestaną wydzielać się gazy, a owoce opadną na dno butli. Możemy przystąpić do ściągania czystego wina. Po następnym zlaniu wina, co nastąpi po około 3. miesiącach, przelewamy je do ciemnych butelek i korkujemy. Im dłużej pozwolimy winu leżakować, tym lepszy produkt otrzymamy. Po upływie roku możemy przystąpić do degustacji znakomitego i zdrowego trunku o mocy 13 %. A może zainteresuje cię także ten artykuł o przetworach z pigwowca?