Nazwa rośliny
Przetacznik polny (łac. Veronica arvensis)
Systematyka
babkowate > przetacznik > przetacznik polny

Przetacznik polny - szkodliwy i uciążliwy w zwalczaniu chwast

Zachwaszczone pola i ogrody uprawne nie dostarczają pożądanej wielkości plonów. Każdy chwast ogranicza roślinom uprawnym dostęp do składników pokarmowych, wody i światła. Zwalczanie chwastów nie jest łatwym zabiegiem, bowiem walka z niechcianymi roślinami wymaga dodatkowych nakładów pracy. Chwasty opóźniają siew roślin i sprzyjają rozwojowi szkodników i chorób. Jedną z bardziej uciążliwych roślin jest niepozorny przetacznik polny Veronica arvensis.

Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o przetacznikach.

Przetacznik polny (Veronica arvensis) – zwalczanie chwastów

Przetacznik polny, roślina jednoroczna, o niebieskich kwiatach, dorastająca zaledwie do 25 cm -30 cm wysokości, potrafi szybko rozsiać się w całym ogrodzie, szkodząc roślinom uprawnym i ozdobnym. Gatunek należy do rodziny babkowatych i w Polsce jest spotykany w całym kraju, poza terenami wysokogórskimi. Chwast dobrze rośnie na każdym rodzaju podłoża, preferując jednak gleby żyzne, o wysokiej zawartości azotu oraz stanowiska piaszczysto-gliniaste. Kwiaty pojawiają się od kwietnia do maja. Chwasty zapylane są przez owady, a owoce, w postaci 3-mm torebki, zawierają około 50 -100 nasion, rozsiewanych z wiatrem.

Ze względu na dużą szkodliwość przetacznika polnego, związaną głównie z jego ekspansywnością na terenach uprawnych, należy szybko podjąć prace odchwaszczające, na początku rozwoju ogrodowych roślin. Jest to istotne także dlatego, że na chwastach pasożytują grzyby i organizmy grzybopodobne, mogące zakazić rośliny uprawne. Równie inwazyjny jest przetacznik perski Veronica persica, kwitnący od marca do października oraz przetacznik bluszczykowaty Veronica hederifolia - w Polsce mniej powszechny.

Przetacznik polny możemy zwalczać na kilka sposobów:

  1. Zwalczanie mechaniczne niechcianych roślin - polegające na systematycznym wyrywaniu młodych chwastów. Do pracy używamy ostrej motyki, za pomocą której usuniemy rośliny razem z ich korzeniami. Motyczenie ręczne przeprowadzamy na głębokość nie większą niż 3 cm, aby nie wykopać nasion obecnych głębiej.
  2. Czyszczenie grządek z chwastów- zanim posadzimy na nich rośliny uprawne. Dokładne oczyszczenie gleby z wszelkich chwastów, razem z ich korzeniami, ograniczy ich występowanie i szkodliwość.
  3. Posypywanie ziemi ściółką – jest skuteczną metodą, która ograniczy dostęp światła, koniecznego do wzrastania przetaczników i innych chwastów. Oprócz ściółki organicznej, którą tworzy, np. kora, igliwie, warstwa słomy lub torf, możemy zastosować agrowłókninę.
  4. Odpowiednie herbicydy – stosowane w przypadku wzmożonego rozrostu chwastów.

Przetaczniki – ozdobne gatunki ogrodowe i rośliny lecznicze

Przetacznik leśny Veronica officinalis – jest byliną, znaną również jakoprzetacznik lekarski.Ziele rośliny zawiera, między innymi, glikozydy irydoidowe, które są składnikiem czynnym leków wykrztuśnych. Rośliny lecznicze wykorzystywane są również do przygotowania okładów na dolegliwości reumatyczne i zmienioną chorobowo skórę.

Przetacznik kłosowy Veronica spicata – mrozoodporna bylina chętnie sadzona jest na rabatach, ze względu na ozdobne fioletowe kwiatostany, ujęte w kłosowate grono. Na rynku dostępne są różnobarwne odmiany.

Przetacznik ożankowy Veronica chamaedrys – bylina nie sprawia problemów uprawowych, dobrze rosnąc w miejscach słonecznych i zacienionych, tolerując wszystkie podłoża. Jest mrozoodporna. Miododajne kwiaty wybarwiają się na niebiesko, różowo lub biało. Roślina chętnie uprawiana jest w ogrodach, ale bywa także niepożądanym chwastem, w uprawach rolnych. Sprawdź także ten artykuł o przetaczniku ożankowym.

Przetacznik długolistny Veronica longifolia – groniaste kwiatostany osiągają do 15 cm długości, dekorując ogrody od czerwca do sierpnia. Kwiaty przetacznika przyciągają latem owady zapylające. Roślina jest cennym żywicielem dla larw zagrożonych motyli, przeplatek maturna, objętych w Polsce ochroną gatunkową.

Wygląd przetacznika polnego

Pochodzenie:
obszar śródziemnomorski
Roczne przyrosty:
5 cm - 25 cm
Maksymalna wysokość:
5 cm - 25 cm
Maksymalna szerokość:
10 cm - 20 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
1 rok


Pokrój przetacznika polnego:
wyprostowany, rozłożysty, kępiasty, luźny, wzniesiony
Cechy charakterystyczne:
Kolor kwiatów:
niebieski
Wielkość i forma kwiatów:
pojedyncze
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
jajowate
Kolor liścia:
zielone

Sadzenie i stanowisko dla przetacznika polnego

Termin sadzenia:
kwiecień, maj
Rozstaw przy sadzeniu:
10 cm - 15 cm
Sposób rozmnażania:
nasiona
Dodatkowe informacje:
Ze względu na długi okres kwitnienia, siewki przetacznika mogą pojawiać się w ogrodzie w różnych okresach, począwszy od wiosny aż do późnej jesieni. Celowy siew najlepiej wykonać wczesną wiosną.


Stanowisko:
Gleba:
przeciętna ogrodowa, przepuszczalna, lekka, próchniczna, żyzna, piaszczysta, piaszczysto-gliniasta, piaszczysto-próchniczna
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C


Nadaje się na:
soliter, nasadzenie grupowe, okrywa powierzchni, w pojemnikach, rabaty, kompozycje, obwódki rabat

Pielęgnacja przetacznika polnego

Trudność uprawy:
łatwy
Poziom odporności:
bardzo odporna

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz wieloskładnikowy, do roślin kwitnących. Nawozić raz na 2 tygodnie.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 2 dni.
Przetacznik polny występujący w ogrodzie w roli rośliny ozdobnej powinien mieć zapewnione regularne nawadnianie, zwłaszcza w okresach suszy.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
ikona podziel sięPrzekaż dalej