Rdest ptasi (rdest różnolistny, świńska trawa, wróble języczki)

Zwiń

Nazwa rośliny

Rdest ptasi (łac. Polygonum aviculare) znana też jako rdest różnolistny, świńska trawa, wróble języczki

Systematyka

rdestowate > rdest > rdest ptasi

Trudność uprawy:

łatwy

Pochodzenie:

Eurazja

Rozmiary i wygląd rdestu ptasiego

Rdest różnolistny - charakterystyka

Charakter wzrostu:

roślina jednoroczna

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Termin kwitnienia:

maj
czerwiec
lipiec
sierpień
wrzesień
październik

Przydatność do spożycia:

jadalna
lecznicza

Czy przyciąga zwierzęta:

Tak

Przeznaczenie rdestu ptasiego

Miejsce uprawy:

ogród przydomowy
ogród wiejski
ogród skalny
ogród naturalny
ogród ziołowy

Możliwe wykorzystanie:

nasadzenie grupowe
okrywa powierzchni
kompozycje

Terminy zbiorów

Typ pożytku:

ziele

Termin zbiorów:

czerwiec

Jak wygląda świńska trawa?

Walory rośliny:

ozdobne kwiaty
ciekawy pokrój
ozdobne liście
roślina lecznicza

Pokrój rośliny:

rozkrzewiony
rozgałęziony
płożący
płaski
dywanowy
pokładający się

Jak sadzić rdest ptasi?

Przyrosty roczne i docelowe wymiary

Roczne przyrosty:

3 cm - 5 cm

Maksymalna wysokość:

3 cm - 5 cm

Maksymalna szerokość:

15 cm - 60 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

1 rok

Kwiaty i liście

Kolor kwiatów:

białozielony
czerwonawozielony

Wielkość i forma kwiatów:

pojedyncze

Kształt liścia:

eliptyczne

Kolor liścia:

zielone

Stanowisko dla rdestu ptasiego

Rodzaj stanowiska:

słoneczne

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Rodzaj gleby:

przeciętna ogrodowa
przepuszczalna
próchniczna
piaszczysta

Odczyn pH gleby:

obojętny
lekko kwaśny

Sadzenie

Sposób rozmnażania:

nasiona

Rozstaw przy sadzeniu:

15 cm - 30 cm

Termin sadzenia:

kwiecień
maj

Rdest różnolistny - pielęgnacja

Choroby i szkodniki typowe dla rośliny

Poziom odporności:

bardzo odporna

Podlewanie

Okres podlewania:

maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień

Częstotliwość:

raz w tygodniu

Zapotrzebowanie na wodę:

umiarkowane - podlewa się wtedy, gdy sucha warstwa podłoża w doniczce ma około 15 mm

Dodatkowe informacje:

Rdest ptasi w roli rośliny ozdobnej albo leczniczej powinien być nawadniany w okresie długotrwałej suszy.

Zobacz inne rośliny podobne do rdestu ptasiego

Rdest ptasi – kilka słów o gatunku

Rdest ptasi (Polygonum aviculare) – charakterystyka gatunku

Rdest ptasi to roślina z rodziny rdestowatych, pospolicie występująca na terenie całego kraju. Jest naprawdę niewielki – jego płożące się pędy dorastają do 50 cm długości, jednak najczęściej mają zaledwie 10 cm wysokości. Pędy są grube i sztywne, mocno rozgałęzione. Po upływie czasu stają się lekko zdrewniałe i mają wyraźny podział na międzywęźla za pomocą kolanek. Pędy połączone są z liśćmi krótkimi ogonkami, które są zabarwione na czerwono. Same mają lancetowaty kształt, są mocno zaostrzone na końcach.

Roślina kwitnie późną wiosną, czyli w maju lub w czerwcu i może wytwarzać kwiaty nieprzerwanie aż do jesieni. Ma niewielkie, białe lub różowe kwiaty, które zbierają się po kilka u nasady liści. Jesienią pojawiają się owoce – trójkanciaste, wydłużone orzeszki w niemalże czarnym kolorze, przez które rdest się rozprzestrzenia. Jedna roślina wytwarza ich nawet 200, a mogą one naprawdę wiele przetrwać, przez wiele lat nie tracą zdolności do wschodów. Na dodatek przekopywanie i przeorywanie nic nie da, ponieważ nasiona mogą kiełkować nawet z głębokości 10 cm. Na dodatek roślina korzeni się bardzo głęboko. Ma ciemny palowy korzeń, który wytwarza drobne, głębokie korzenie włosowate. Dlatego usuwanie rośliny mechaniczne także jest trudne.

Ze względu na duży problem ze zwalczaniem rdestu ptasiego, zyskał on bardzo wiele nazw zwyczajowych. W różnych miejscach kraju różnie się go nazywało, najczęściej jednak pojawia się nazwa „świńska trawa”, czasami pojawia się pod nazwą „drutowiec”, „bzdzirost” lub „świńskie ziele”. Drugi człon nazwy oficjalnej rdest ptasi zdobył ze względu na to, że ziele jest przysmakiem kur i drobiu domowego. Dlatego też w niektórych miejscach w Polsce mówi się na niego „ptasie ziele”. Sprawdź także ten artykuł o zwalczaniu rdestu plamistego.

Rdest ptasi i inni przedstawiciele rdestowatych w ogrodzie

Rdest ptasi (Polygonum aviculare) nie jest jedynym gatunkiem rdestowców, który można spotkać w naszych warunkach klimatycznych. Co więcej, nie każdy rdest to chwast! Wiele z nich można uprawiać w ogrodzie, ponieważ są naprawdę atrakcyjne i ładnie się prezentują. Niestety, rdesty wymagają sporej pielęgnacji i regularnego przycinania oraz usuwania nowych odrostów, ponieważ jest to roślina niezwykle ekspansywna. Po kilku sezonach rdesty mogą zająć cały ogród i trudno będzie sobie z nimi poradzić.

Bardzo atrakcyjnie prezentuje się rdest wężownik (Bistorta officinalis), bylina do 100 cm wysokości, która ma duże kępy jajowato-lancetowatych liści. Kwitnie od lipca do października pięknymi różowymi kwiatami. Na dodatek jest rośliną żywicielską niektórych motyli. Jako roślinę okrywową stosuje się rdest pokrewny (Bistorta affinis). Nie jest to za wysoka roślina, tworzy zwarte kępy lancetowatych liści, które mają ładny, czerwonawy kolor. Wytwarza także bordowe kłosy, które ładnie wyglądają na ogrodach skalnych i na przodzie rabat. Na zastosowanie lecznicze uprawia się także rdest japoński (rdestowiec), który można znaleźć na niewielkich plantacjach w całej europie.

Co ciekawe, Unia Europejska ogranicza uprawę niektórych gatunków rdestu. Zakazano między innymi uprawę rdestu pośpiesznego i ostrokończystego. Chociaż są ładne, zachowują się jak chwasty, a ich nasiona rozprzestrzeniają się na wiele kilometrów, dlatego są zagrożeniem dla różnych upraw rolniczych.

Rdest ptasi – zwalczanie i szkodliwość

Szkodliwość rdestu ptasiego

Rdest ptasi to jedna z najbardziej niebezpiecznych roślin. Jej szkodliwość jest zależna od tego, w jakich roślinach się pojawia. Nie stanowi w zasadzie zagrożenia dla wysokich i szybko rosnących roślin – jeśli tylko coś jest w stanie zagłuszczyć rdest, chwast nie będzie piął się w górę, wręcz przeciwnie, będzie rozwijał się bardzo słabo lub nawet wcale. Jednak dla młodych siewek i wolno rosnących roślin użytkowych stanowi duże niebezpieczeństwo.

Najbardziej szkodliwy jest w uprawach zbóż, kukurydzy i rzepaku. Ptasie ziele pojawia się także w trawniku, z którego ciężko go usunąć i z roślin ogrodowych, jak truskawki czy rośliny okopowe. W sprzyjających warunkach rdest może osiągnąć w krótkim czasie ogromną liczebność. Dla roślin użytkowych już 16 roślin na 1 m²powoduje ograniczenie plonu. Na dodatek warto zwrócić uwagę na to, że mocne i elastyczne pędy rdestu ptasiego w roślinach okopowych – burakach i ziemniakach – mogą utrudniać zbiór. W ogrodach przydomowych także czasami się pojawia i jest niezwykle uciążliwy.

Rdest ptasi (Polygonum aviculare) – zwalczanie chemiczne

Rdest ptasi jest agresywny, dlatego powinno się przyłożyć dużą uwagę do profilaktyki. Ważne jest systematyczne niszczenie nowych roślin. Warto pamiętać także o tym, by usuwać chwast z zagonów i terenów przyległych, na przykład ścieżek czy chodników. Dzięki temu nasiona nie będą przenosiły się na uprawy. Kolejnym sposobem na profilaktykę jest sprawdzanie materiału siewnego i używanie tylko nasion najlepszej jakości. Ważne jest także czyszczenie maszyn i stosowanie wyłącznie dobrze rozłożonego obornika i kompostu.

Oczywiście kiedy już rdest pojawi się w ogrodzie, należy sięgnąć po preparaty chemiczne. Oczywiście należy sięgnąć wyłącznie po te środki, które są zarejestrowane w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Warto także zwrócić uwagę na to, czy wybrany środek jest dozwolony do zastosowania w konkretnej uprawie. Opryski wykonuje się w konkretnym momencie rozwoju roślin, a część środków może być zastosowana wyłącznie jeszcze przed skiełkowaniem nasion, na puste zagony. Rdest jest bardzo powszechnym chwastem, dlatego jest mnóstwo preparatów do jego zwalczania. W sklepach można znaleźć środki dla amatorów, od razu gotowe do użycia w odpowiedniej proporcji.

Ziele rdestu ptasiego – właściwości lecznicze

Świńskie ziele Polygonum aviculare znajduje zastosowanie w medycynie ludowej. Ziele rdestu ptasiego można zebrać bądź kupić w sklepach zielarskich lub aptece. Paczka suszu kosztuje jedynie parę złotych, a można przygotować z niego wartościowy napar, który znajduje zastosowanie do leczenia wielu różnych dolegliwości.

Napar z rdestu stosuje się przy leczeniu reumatyzmu. Co więcej, pojawia się także we wspomaganiu leczenia skazy moczanowej i przeroście prostaty, ponieważ pomaga usunąć z organizmu mocznik. Nadaje się do wspomagania rekonwalescencji w czasie chorób płuc i przewodu pokarmowego. Co prawda rdestu nie powinny stosować osoby po zawałach i chore na cukrzycę. Nie można także zapomnieć, że jest to roślina światłouczulająca, co oznacza, że nadużywanie rdestu może powodować oparzenia słoneczne na skórze, bolesne i swędzące wysypki i zaczerwienienia.

Rdest ptasi

Rozmiary i wygląd rdestu ptasiego

Jak sadzić rdest ptasi?

Rdest różnolistny - pielęgnacja

Zobacz inne rośliny podobne do rdestu ptasiego

Interesuje cię rdest różnolistny? Zobacz też te rośliny

Rdest ptasi – kilka słów o gatunku

**Rdest ptasi (Polygonum aviculare) – charakterystyka gatunku**

Rdest ptasi i inni przedstawiciele rdestowatych w ogrodzie

Rdest ptasi – zwalczanie i szkodliwość

Szkodliwość rdestu ptasiego

**Rdest ptasi (Polygonum aviculare) – zwalczanie chemiczne**

Ziele rdestu ptasiego – właściwości lecznicze