Rdest wężownik znana pod łacińską nazwą persicaria bistorta to bylina.
Inne nazwy rdestu wężownika to między innymi Bistorta officinalis
Jej miejsce pochodzenia to Europa i Azja, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, ogród wiejski, ogród naturalny, ogród wodny i łąka kwietna.
Podstawowymi walorami rdestu wężownika są ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój, ozdobne liście i pokarm dla owadów. Bistorta officinalis jest niejadalna i lecznicza.
Bistorta officinalis rośnie rocznie od 60 do 90 cm i po 3 latach osiąga wysokość od 60 do 90 cm i szerokość od 30 do 50 cm. Pokrój rdestu wężownika jest
wyprostowany, kępiasty, wzniesiony i dywanowy.
Bistorta officinalis ma kwiaty w kolorach takich jak różowy i bladoróżowy
które kwitną w miesiącach lipiec i sierpień.
Liście rośliny są
ciemnnozielone
i
lancetowate
Bistorta officinalis to roślina, którą sadzimy w
marcu
,
kwietniu
,
wrześniu
i
październiku
.
Bistorta officinalis najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub półzacienione, a sama uprawa jest łatwa.
Idealny odczyn gleby to lekko kwaśny.
Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.
Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to
a najczęściej niszczące ją szkodniki to .
Bistorta officinalis wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.