Rodgersja kasztanowcolistna

Nazwa rośliny

Rodgersja kasztanowcolistna (łac. Rodgersia aesculifolia) znana też jako rodgersja kasztanolistna

Systematyka

skalnicowate > rodgersja > rodgersja kasztanowcolistna

Czytaj artykuł na temat rodgersji kasztanowcolistnej

Rodgersja kasztanowcolistna znana pod łacińską nazwą rodgersia aesculifolia to bylina.

Inne nazwy rodgersji kasztanowcolistnej to między innymi rodgersja kasztanolistna

Jej miejsce pochodzenia to Mjanma i środkowe Chiny, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród orientalny, ogród przydomowy, ogród wiejski, ogród leśny, ogród naturalny, pod koronami drzew i ogród wodny.

Podstawowymi walorami rodgersji kasztanowcolistnej są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście, pokarm dla owadów i długowieczna. Rodgersja kasztanolistna jest niejadalna.

Rodgersja kasztanolistna rośnie rocznie od 70 do 150 cm i po 1 roku osiąga wysokość od 70 do 150 cm i szerokość od 80 do 100 cm. Pokrój rodgersji kasztanowcolistnej jest rozłożysty, kępiasty, wzniesiony i gęsty.

Rodgersja kasztanolistna ma kwiaty w kolorach takich jak biały, jasnoróżowy i kremowobiały które kwitną w miesiącach czerwiec, lipiec i sierpień. Liście rośliny są ciemnnozielone i złożone

Rodgersja kasztanolistna to roślina, którą sadzimy w kwietniu , maju , czerwcu , lipcu , sierpniu i wrześniu . Rodgersja kasztanolistna najbardziej lubi stanowisko półzacienione lub zacienione, a sama uprawa jest umiarkowanie trudny. Idealny odczyn gleby to obojętny lub lekko kwaśny. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to . rodgersja kasztanolistna wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd rodgersji kasztanowcolistnej

Pochodzenie:

Mjanma, środkowe Chiny

Roczne przyrosty:

70 cm - 150 cm

Maksymalna wysokość:

70 cm - 150 cm

Maksymalna szerokość:

80 cm - 100 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

1 rok

Pokrój rodgersji kasztanowcolistnej:

rozłożysty, kępiasty, wzniesiony, gęsty

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście, pokarm dla owadów, długowieczna

Kolor kwiatów:

biały, jasnoróżowy, kremowobiały

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

złożone

Kolor liścia:

ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla rodgersji kasztanowcolistnej

Termin sadzenia:

kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień

Rozstaw przy sadzeniu:

70 cm - 90 cm

Sposób rozmnażania:

nasiona, podział kłącza

Stanowisko:

półzacienione, zacienione

Gleba:

przepuszczalna, próchniczna, żyzna, wilgotna

Odczyn pH gleby:

obojętny, lekko kwaśny

Wilgotność podłoża:

wilgotne

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród orientalny, ogród przydomowy, ogród wiejski, ogród leśny, ogród naturalny, pod koronami drzew, ogród wodny

Nadaje się na:

soliter, nasadzenie grupowe, rabaty, kompozycje, nad wodą

Pielęgnacja rodgersji kasztanowcolistnej

Trudność uprawy:

średni

Poziom odporności:

bardzo odporna

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
	Dobrze znosi przycinanie. W sierpniu przycina się przekwitłe kwiatostany ze względów estetycznych oraz aby oszczędzić roślinie energii na tworzenie nasion, a przed zimą porządkuje się rabaty z suchych bylin.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz wieloskładnikowy, organiczny. Nawozić raz w miesiącu.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 2 dni. Roślina wymaga systematycznego podlewania, lubi podłoże stale wilgotne.
Ochrona zimowa
	Chociaż rodgersja jest rośliną mrozoodporną, to jednak młode pędy mogą ucierpieć od spóźnionych wiosennych przymrozków — dlatego celowe jest okrycie bryły korzeniowej warstwą ściółki lub gałęzi.