Róża parkowa 'Eden Rose'

Róża Eden (Eden Rose) - sadzenie, uprawa, pielęgnacja, porady

Róże uważane są od najdawniejszych czasów za najpiękniejsze rośliny. Utrwalano ich wizerunek na ścianach świątyń i zdobiono nimi prywatne domy. Pachnące kwiaty kojarzone były z bóstwami świata starożytnego – z egipską Izydą i grecką boginią miłości - Afrodytą. Również dzisiaj stanowią ważny element naszej kultury. Hodowane są w rosariach, w przestrzeni publicznej i przydomowych ogrodach. Stanowią inspirację dla artystów, a obdarowanie ukochanej osoby różami, wciąż ma symboliczną wymowę. Przeczytaj, jakie wymagania uprawowe ma Róża Eden 85.

Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o różach.

Róża Eden 85 – efektowna róża parkowa

Róże krzaczaste, zaliczane do grupy parkowej, obejmują czyste gatunki botaniczne oraz mieszańce, które tworzy róża pomarszczona (Rose rugosa), róża francuska (Rosa gallica) oraz róża pnąca ‘Lutea’. Róża Eden uprawiana jest jako okazały krzew lub róża pnąca. Może osiągać około 2 m wysokości. Wyhodowana została w 1985 roku, 400 lat po śmierci francuskiego poety Ronsarda i na jego cześć nazywana bywa także różą ‘Pierre de Ronsard’.

‘Eden Rose’ wyróżnia się dużymi kulistymi kwiatami, o średnicy około 10 cm, osadzonymi na łodydze pojedynczo lub po trzy róże na jednym pędzie.  Płatki korony, delikatnie kremoworóżowe na zewnątrz, stają się intensywnie różowe, im bliżej środka. Pięknie prezentują się na tle skrętoległych błyszczących liści, wybarwionych na ciemnozielono. Łodygę pokrywają dość duże kolce. Pełne kwiaty zdobią roślinę od czerwca do końca września, a ich przyjemny zapach staje się mocniejszy w czasie słonecznej pogody.

Róża parkowa uprawiana jest w przestrzeni publicznej oraz w przydomowych ogrodach. Okazały krzew, o szerokości 1 m, może stać się urokliwym soliterem, dekorującym trawniki, frontowe ogródki lub różane rabaty. Jeśli Eden Rose zostanie posadzona w dużej donicy, może z powodzeniem zdobić balkony i tarasy. Hodowana przy podporach jako róża pnąca, znajduje zastosowanie w bezpośrednim otoczeniu ogrodowych altanek lub ścian domu.

Rajska róża – uprawa i pielęgnacja

Róża Eden wymaga sadzenia na stanowisku słonecznym lub lekko zacienionym, osłoniętym przed silniejszymi podmuchami wiatru. Krzewy sadzimy w glebie żyznej, piaszczysto-gliniastej, o lekko kwaśnym odczynie pH (6 - 6,5), dobrze spulchnionej i przepuszczalnej. Roślina dobrze znosi opady deszczu - okazałe róże zachowują swój efektowny wygląd nawet podczas długotrwałych opadów. Róża parkowa odporna jest na niskie temperatury. Młode róże zabezpieczamy przed mrozem, usypując kopczyk z ziemi, na wysokość około 20 cm. Po ustąpieniu wiosennych przymrozków, kopczyk rozrzucamy.

Pielęgnacja róż polega na umiarkowanym podlewaniu roślin. W czasie suszy podlewamy je obficie przynajmniej dwa razy w tygodniu. Największe potrzeby wodne róże mają na wiosnę, podczas rozwoju liści i kwiatów. Unikamy zwilżania liści, aby ochronić roślinę przed rozwojem chorób grzybowych. Po zasadzeniu krzewów, nie zasilamy ich w pierwszym roku rozwoju. Począwszy od drugiego roku, róże wymagają corocznego nawożenia specjalnymi nawozami, przeznaczonymi dla róż.

Róża parkowa nie wymaga mocniejszego przycinania, wystarczy ją prześwietlić oraz usunąć suche gałązki i skrócić słabe pędy o 1/3 długości, co spowoduje tworzenie nowych. Róża pnąca powinna być mniej przycinana – pędy skracamy o ¼ długości. Delikatne przycinanie krzewów pozwoli zachować ich atrakcyjny pokrój i odmłodzenie starszych roślin oraz zapewnieni obfite kwitnienie. Cięcie krzewów przeprowadzamy po około 2 tygodniach od rozgarnięcia zimowych kopczyków.

Rozmnażanie róż odbywa się z nasion, przez sadzonki i odrosty. Sadzonki tworzone są z półzdrewniałych pędów, pobieranych w czerwcu lub w lipcu oraz ze zdrewniałych – pobranych zimą. Róże rozmnażane są także przez okulizację, czyli połączenie oczka szlachetnej odmiany róży z podkładką. Na podkładkę często wybierana jest dzika róża ‘Pollmeriana’.

Róża parkowa ‘Eden Rose’ 85 jest odmianą odporną na choroby i szkodniki. Najczęściej obserwuje się żerujące na roślinie mszyce, atakujące głównie młode pędy i pąki kwiatów. Do chorób grzybowych, które prowadzą do uszkodzenia liści i kwiatów, należą, między innymi:

• rdza róży –osłabiająca odporność rośliny na trudne warunki pogodowe i prowadząca do opadania liści,
• mączniak prawdziwy róży – choroba ujawnia się w postaci białego nalotu na liściach i kwiatach, które zaczynają zamierać,
• mączniak rzekomy róży – oznaką dolegliwości są żółte plamy na liściach, stopniowo ciemniejące. Porażone liście opadają, a kwiaty rozwijają się mniej bujnie,
• czarna plamistość róży – jest groźną chorobą, prowadzącą do osłabienia i oszpecenia rośliny. Oznaką choroby są czarne plamy na przedwcześnie opadających liściach. a może zainteresuje cię także ten artykuł o wyborze ziemi do róż?

Róża parkowa - najpiękniejsze róże ogrodowe

Róża rabatowa ‘Blue Eden’ – kwitnie od czerwca do października. Krzewy osiągają około 150 cm wysokości. Na tle ciemnozielonych skórzastych liści wspaniale prezentują się półpełne różowofioletowe kwiaty, z ciemniejszą obwódką na każdym płatku. Róże wydzielają orzeźwiający cytrusowy zapach. Róża tej odmiany jest odporna na choroby grzybowe. Na zimę wymaga kopczykowania, chroniącego przed spadkiem temperatury.

Róża mini ‘Eden Rose’ – róża pnąca, o bladoróżowych kwiatach, wydzielających przyjemny delikatny zapach. Krzew osiąga 180 cm wysokości. Dobrze rośnie na lekko zacienionym stanowisku. Roślina długo kwitnie - od czerwca do początków listopada. Podobnie jak ‘Eden Rose’ 85 odporna jest na choroby grzybowe. Na zimę wymaga kopczykowania, co zapewni jej ochronę przed spadkiem temperatury.

W różanym ogrodzie warto zasadzić inne gatunki parkowe, komponujące się z efektowną różą Eden:

• róża damasceńska (Rosa x damascena)– jest luźnym krzewem, dorastającym do 2 m wysokości. Intensywnie pachnące białe i różowe półpełne kwiaty, urzekają urodą w czerwcu oraz jesienią - na przełomie września i października, w zależności od odmiany,
• róża angielska ‘Abraham Darby’ – zachwyca kwiatami, o delikatnym brzoskwiniowym kolorze. Róże osiągają nawet 13 cm średnicy. Obficie pokrywają 2-metrowe krzewy, o ciemnozielonych liściach. Roślina kwitnie od czerwca do października. Odmiana pięknie prezentuje się jako soliter oraz wśród innych różanych krzewów. Najlepszym dla niej miejscem w ogrodzie jest słoneczne i suche stanowisko. Krzew nie wymaga mocnego cięcia. Na zimę chronimy roślinę przed mrozem, poprzez kopczykowanie i osłanianie, np. słomianymi matami.