Spośród wszystkich
rododendronów różanecznik alpejski wydaje się najbardziej godny
zainteresowania. Roślina i jej historia są naprawdę niezwykle ciekawe, a na
dodatek jest naprawdę bardzo atrakcyjna. Typowe dla rododendronów, różowe i
duże kwiaty będą wspaniałą ozdobą twojego ogrodu. Poznaj nasze porady, jak
uprawiać różanecznik alpejski.
Jeśli szukasz więcej
porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o
rododendronach.
Różanecznik alpejski – kilka słów o
gatunku
Różanecznik alpejski
(Rhododendron ferrugineum)– wygląd rośliny
Kwitnienie rododendrona to niezależnie od gatunku przepiękny
widok, prawdziwa feeria barw i zapachów. Różanecznik alpejski (Rhododendron ferrugineum) nie jest
wyjątkiem, w czasie kwitnienia jest naprawdę zachwycający. Jego kwiaty mają
pięć płatków, są dość duże i zbierają się w główkowate grona. U podstawowego
gatunku mają ciemnoróżowy kolor, w innych przypadkach mogą być wybarwione
zupełnie inaczej.
Różanecznik alpejski może nieco przypominać różanecznik
japoński ze względu na kolor i wielkość kwiatów. Poza tym jednak jest zupełnie
inny. Ma podłużne liście o eliptycznym kształcie. Są intensywnie zielone, nieco
ciemne i co ważne – pozostają na roślinie przez całą zimę, ciągle w takim samym
kolorze. Dzięki tej cesze różaneczniki idealnie sprawdzają się do ogrodów w
naszych warunkach klimatycznych.
Niestety odmiany różanecznika alpejskiego są bardzo
nieliczne. Nie ma ich za wiele, ponieważ w ogrodach o wiele częściej pojawiają
się inne gatunki tej rośliny. Jednakże zdarzają się odmiany o ciemnopurpurowym
kolorze kwiatów, które ładnie się prezentują w ogrodzie. Odmiany różanecznika
alpejskiego można znaleźć tylko w najlepszych sklepach ogrodniczych lub szkółkach
specjalizujących się w rododendronach, ponieważ nie jest szczególnie popularny
w Polsce.
Różanecznik alpejski
w Karkonoszach
Mało jest gatunków, których historia jest tak dobrze znana i
zbadana, jak właśnie różanecznik alpejski. Początkowo kojarzono go wyłącznie z
Alpami i Pirenejami i panowało przekonanie, że Rhododendron ferrugineum właśnie stamtąd pochodzi. Porasta tam lasy
górskie w górnej granicy zasięgu. Dlatego przez wiele lat zadziwiające było to,
że w Sowiej Dolinie w jarze Płóknica w Karkonoszach jest około 30 okazów o
purpurowych kwiatach, które wspaniale się prezentują.
Okazuje się jednak, że rośliny występują tam naturalnie.
Badania botaników wykazały, że krzewy nie zostały posadzone ręką człowieka, a
pierwsze wzmianki o tym, że Sowią Dolinę porasta różanecznik alpejski pojawiły
się już w 1600 roku. W uprawie domowej jednak roślina pojawiła się dopiero w
1739 roku – data ta jest świetnie udokumentowana w źródłach historycznych. Od
tego czasu rododendron alpejski ciągle jest umiarkowanie popularny, ale nie
został zapomniany i pojawia się w ogrodach.
Różanecznik alpejski (Rhododendron ferrugineum) – sadzonki i uprawa
Różanecznik alpejski
– porady dotyczące sadzonek
Kwiat nie jest szczególnie popularny. W uprawie można
spotkać kilka innych różaneczników, ale alpejski nieczęsto się w niej pojawia.
Dlatego właśnie sadzonki są rzadko spotykane i szukanie ich nie jest zbyt
łatwe. Pojawiają się jednak w szkółkach i w profesjonalnych sklepach, a ich
cena jest tylko nieco wyższa niż innych rododendronów i nieco większa niż
kosztuje różanecznik japoński. Podczas gdy azalie i małe rododendrony kosztują
około 30 zł, rododendron alpejski to cena mniej więcej 35-40 zł.
Kupując sadzonki należy zwrócić uwagę na ich jakość i stan.
Powinny mieć dość dobrze rozwinięty system korzeniowy i mniej więcej 30-40 cm
wysokości. Najczęściej sprzedaje się sadzonki w doniczkach i pojemnikach,
dzięki temu kwiat można sadzić przez cały rok, nie tylko jesienią lub bardzo
wczesną wiosną jak rododendrony z nagim korzeniem. Sprawdź także ten artykuł o
sadzeniu i uprawie różaneczników w ogrodzie.
Jak sadzić
różanecznik alpejski
Różaneczniki należy sadzić bardzo ostrożnie. Delikatnie
umieszcza się je w otworze wykopanym odpowiednio wcześniej. Należy posadzić go
na takiej głębokości, w której rósł w pojemniku. Na dno otworu należy wrzucić
odrobinę warstwy drenażu, żeby podłoże nie było zbyt przemoknięte. Dzięki temu
woda będzie swobodnie spływać, a rododendrony nie przepadają za „mokrymi
stopami”. Sadzenie wykonuje się przez cały rok, ale najlepiej zrobić to na tyle
wcześnie jesienią, żeby roślina zdążyła się przyjąć przez zimą.
Podłoże dla różaneczników powinno być próchnicze i dość
żyzne. Dzięki temu kwitnienie rododendrona będzie intensywniejsze – taka ilość
kwiatów sprawia, że roślina jest dość żarłoczna i może wymagać dość dużej dawki
składników odżywczych. Nie można jednak zapomnieć, że jest to roślina górska,
dlatego potrzebuje dość kamienistego podłoża. Świetnie sprawdza się na
skalniakach i w ogrodach skalnych – w zestawie z trawami ozdobnymi i
rozchodnikami będzie wspaniale wyglądać.
Pielęgnacja różanecznika (Rhododendron ferrugineum) krok po kroku
Różanecznik alpejski
– pielęgnacja
Chociaż przemokła ziemia może być zbyt ciężka dla
różaneczników, jednak potrzebują one sporo wilgoci, dlatego warto umieścić je w
okolicy zbiorników wodnych, na przykład przy oczkach wodnych. Jeśli nie możesz
zapewnić różanecznikowi takiego podłoża, koniecznie pamiętaj o częstym, ale
mało intensywnym podlewaniu, żeby podłoże było ciągle wilgotne, ale nie za
bardzo mokre. To może doprowadzić do gnicia korzeni. Aby zachować wilgoć w
glebie, warto wyściółkować ją korą sosnową.
Ważnym zabiegiem jest także nawożenie. Brak składników
odżywczych będzie oznaczał, że krzew nie będzie chciał kwitnąć. Nawożenie ma na
celu jednak nie tylko dostarczenie minerałów roślinie, lecz także sprawienie,
że podłoże będzie kwaśne. Dlatego różaneczniki nawozi się preparatami do roślin
wrzosowatych, które zmniejszają pH podłoża.
Uprawa różanecznika –
zasady uprawy
Roślina ma naprawdę płytki system korzeniowy, dlatego
wszelkie zabiegi trzeba wykonywać ostrożnie. Najważniejszą zasadą uprawy jest
właśnie uważanie na stan korzeni. Rododendrony nie lubią przesadzania, podczas
podawania im nawozu mineralnego należy zachować ostrożność, żeby wraz z
przekopywaniem podłoża nie uszkodzić korzeni.
Należy pamiętać o regularnym
pieleniu okolicy krzewu. Może bowiem okazać się, że chwasty będą źródłem
zakażenia grzybowego lub szkodników. I o ile dobrze pielęgnowany egzemplarz
jest mniej podatny na patogeny grzybowe, o tyle czasami lubią odwiedzać go
mszyce lub inne szkodniki. Warto to regularnie sprawdzać.