Różaneczniki są tak
ozdobne, że wystarczy zasadzić jeden w ogrodzie, żeby odmienić całą aranżację.
A różanecznik olbrzymi z całej swojej rodziny wyróżnia się najbardziej. Ma
największe i najpiękniejsze kwiaty, dlatego warto znaleźć dla niego miejsce. A
potrzebuje go naprawdę dużo, nie bez powodu zyskał przydomek „olbrzymi”.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o rododendronach.
Różanecznik olbrzymi
(Rhododendron maximum) – kilka słów o
gatunku
Rododendrony są zaliczane do rodziny wrzosowatych. Chociaż
zwracając uwagę na ich wielkość trudno uwierzyć w to, że są z tej samej rodziny
co borówka amerykańska czy wrzosy. W skład rodziny rododendronów wchodzą azalie
i różaneczniki, a ich nazwy czasami używa się wymiennie. Różanecznik olbrzymi
to największy przedstawiciel tej grupy.
W swoich ojczystych stronach, czyli w Ameryce Północnej może
osiągnąć nawet 12 metrów wysokości. Jednakże w uprawie rzadko jego wzrost
przekracza 5 m. Najczęściej jednak w uprawie pojawia się nie sam różanecznik,
jednak jest mieszanki z innymi gatunkami. Zaliczane są do grupy
Maximum-Hybridum, czasami także pojawiają się pod nazwą Rhododendron hybride z odpowiednią nazwą wariantu.
Sam różanecznik olbrzymi jest bardzo atrakcyjny. Kwitnie
później niż jego kuzyni, ponieważ na przełomie maja i czerwca. Obsypuje się
wtedy jasnoróżowymi kwiatami. Rododendron wysoki nie wyróżnia się niestety za
wysoką odpornością na mróz. Dlatego w uprawie w Polsce lepiej sprawdza się
różanecznik katawbijski. Nie jest to różanecznik wielkokwiatowy, jest jednak
bardziej popularny w polskich ogrodach i znacznie częściej można go spotkać w
uprawie. Jest odporny na chłód i dobrze sprawdza się nie tylko w najcieplejszych
miejscach w kraju. Różanecznik olbrzymi rośnie dobrze tylko na Dolnym Śląsku i
tam można znaleźć go w ogrodach botanicznych.
Różanecznik olbrzymi
– stanowisko
Decydując się na uprawę różaneczników, należy zadbać o
odpowiednie miejsce dla nich. Rododendrony bardzo nie lubią przycinania i
przesadzania, dlatego trzeba znaleźć dla nich od razu odpowiednie miejsce.
Warto dopasować ilość przestrzeni do opisu konkretnej odmiany – rododendron
wysoki może potrzebować nawet metr wolnej przestrzeni z każdej strony, podczas
karłowe odmiany nie muszą mieć aż tyle miejsca. Roślina najlepiej czuje się w
miejscach ocienionych i osłoniętych przed wczesnowiosennym, mroźnym wiatrem.
Wymagania glebowe wszystkich różaneczników są dość wysokie.
Liście są zimozielone i niestety w przypadku różanecznika olbrzymiego szybko
gniją w czasie jesiennych i zimowych chłodów. Żółte liście mogą być także
przyczyną innych chorób fizjologicznych, spowodowanych zwłaszcza nieodpowiednim
pH podłoża – różanecznik potrzebuje naprawdę niskiego odczynu.
W większości ogrodów nie ma warunków do uprawy
różaneczników. Potrzebują one podłoża o dużej zawartości substancji
organicznych i kwaśnego podłoża (pH w okolicach 4,5. Aby zatem roślina dobrze
się rozwijała, trzeba przed sadzeniem dobrze przygotować jej podłoże, dodając
do gleby dużą ilość przefermentowanej kory sosnowej lub torfu wysokiego i
piasku. Dopiero wtedy można posadzić roślinę. Po posadzeniu należy mocno podlać
sadzonkę. Sprawdź także ten artykuł o
sadzeniu i uprawie różaneczników w ogrodzie.
Różanecznik olbrzymi
(Rhododendron maximum) – pielęgnacja
Ponieważ wszystkie różaneczniki lubią miejsca o podwyższonej
wilgotności powietrza, należy o to zadbać. Można je regularnie zraszać albo po
prostu posadzić roślinę w pobliżu oczka wodnego albo stawu. Jednakże ziemia nie
może być zbyt wilgotna – wtedy korzenie mogą zacząć gnić, dlatego jeśli pojawia
się żółte liście, należy zminimalizować podlewanie. Jednakże system korzeniowy
jest rozłożony płytko pod powierzchnią ziemi, dlatego może mieć także tendencje
do przesychania, więc warto wyściółkować podłoże korą sosnową.
Ważne jest także nawożenie
krzewów różanecznika. Po posadzeniu kwaśne podłoże łatwo jest zachować, ale już
po roku czy dwóch może okazać się, że poziom pH wzrasta. Aby nie dopuścić do
chlorozy liści, należy zadbać o utrzymanie odpowiedniego zakwaszenia poprzez
podawanie nawozów zakwaszających zawierających siarczany, ale bez dodatku
wapnia. Nadają się do tego nawozy do azalii i różaneczników, a także te do
wrzosów lub roślin wrzosowatych. Wszystkie odmiany różanecznika mają takie same
potrzeby, nie ważne czy to różanecznik czerwony czy biały, ich zapotrzebowanie
na składniki odżywcze jest identyczne.
Różanecznik olbrzymi
(Rhododendron maximum) – ciekawe
odmiany
Rhododendron hybride to
bardzo duża grupa odmian, u podstaw której stoi właśnie różanecznik olbrzymi.
Niektóre z nich są niezwykle ciekawe i wspaniale się prezentują. To zarówno
odmiany wysokie, które osiągają około 5 m wysokości, jak i te karłowe, nadające
się do mniejszego ogrodu. Jednakże w małych ogrodach i tak lepiej sprawdzi się
różanecznik katawbijski.
Odmiany wysokie, które szczególnie zasługują na uwagę to
‘Maximum Album’ o białych kwiatach ‘Tintoretto’ – wielkokwiatowy różanecznik o
różowych kwiatach z lekkimi czerwonawymi przebarwieniami. Dużą popularnością
cieszy się ‘Burgemeester Aarts’, który ma niezwykłe, bardzo duże czerwone kwiaty.
Rododendron czerwony zdarza się dość rzadko, dlatego ta odmiana szczególnie
zasługuje na uwagę.