Runianka japońska 🌳 uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Runianka japońska (łac. Pachysandra terminalis)

Systematyka

bukszpanowate > runianka > runianka japońska

Wygląd runianki japońskiej

Pochodzenie:

Japonia, Chiny

Roczne przyrosty:

10 cm - 20 cm

Maksymalna wysokość:

15 cm - 30 cm

Maksymalna szerokość:

15 cm - 30 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

3 lata

Pokrój runianki japońskiej:

płożący, wzniesiony, płaski, dywanowy, rozłogowy

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
zimozielona
ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój, ozdobne liście

Kolor kwiatów:

biały

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

jajowate

Kolor liścia:

ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla runianki japońskiej

Termin sadzenia:

marzec, kwiecień, sierpień, wrzesień, październik

Rozstaw przy sadzeniu:

20 cm - 30 cm

Sposób rozmnażania:

podział, sadzonki wierzchołkowe

Stanowisko:

półzacienione, zacienione

Gleba:

przepuszczalna, próchniczna, żyzna, wilgotna

Odczyn pH gleby:

obojętny, lekko kwaśny

Wilgotność podłoża:

wilgotne

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -25 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród orientalny, ogród przydomowy, ogród leśny, ogród różany, ogród japoński, ogród naturalny, pod koronami drzew

Nadaje się na:

nasadzenie grupowe, okrywa powierzchni, kompozycje

Pielęgnacja runianki japońskiej

Trudność uprawy:

łatwy

Poziom odporności:

bardzo odporna

Typowe choroby:

chloroza

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
	Przesadzanie można połączyć z podziałem krzewinki i rozmnażaniem.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz wieloskładnikowy, do roślin zielonych. Nawozić raz w miesiącu.
Podlewanie
	Obfite zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 2 dni. Runianka japońska potrzebuje stale wilgotnej gleby. Jest wrażliwa na susze i wymaga regularnego podlewania.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:

trująca

Zobacz inne rośliny podobne do runianki japońskiej

Runianka japońska - wymagania, sadzenie, uprawa, pielęgnacja, choroby

Runianka japońska to, tak samo jak i bukszpan, krzew liściasty, który cieszy się bardzo dużą popularnością. Cena tych bylin nie jest bardzo wysoka, a możemy ją zakupić praktycznie w każdym sklepie ogrodniczym. Przed zakupem trzeba jednak dowiedzieć się, jakie wymagania ma ta roślina okrywowa, jak wygląda jej uprawa, sadzenie, pielęgnacja, a także, jakie choroby mogą zaatakować nasze krzewinki.

Runianka japońska - pochodzenie

Runianka japońska jest rośliną, która należy do rodziny bukszpanowatych - Buxaceae. Do tej rodziny zaliczanych jest 6 rodzajów, w tym około 120 gatunków roślin, które występują na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii i Antarktydy. Te gatunki roślin rozpowszechnione zostały jako rośliny ozdobne, zwłaszcza te z rodzaju bukszpanu - Buxus i runianki - Pachysandra.

Rodzaj runianka - Pachysandra, liczy 5 gatunków, w tym właśnie omawianą przez nas runiankę japońską. Rośliny z tego rodzaju charakteryzują się ułożonymi skrętolegle liśćmi. Poza tym u wszystkich runianek rozmnażanie przebiega tak samo. O tym wspomnimy jednak później.

Runianka japońska znana jest również jako runianka zimozielona. Jej łacińska nazwa to Pachysandra terminalis. Powinniśmy wiedzieć, że te krzewy liściaste, będące również roślinami okrywowymi, są trujące. Naturalnym obszarem występowania runianki zimozielonej jest Japonia, choć obecnie rozpowszechniona jest w uprawie w różnych krajach. Jej siedliskiem są z reguły lasy mieszane. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o krzewach liściastych.

Pachysandra terminalis - cechy charakterystyczne

Pachysandra terminalis to byliny, które są niskimi krzewinkami. Ich wysokość sięga do około 20-30 cm. Taka runianka zimozielona jest doskonała jako roślina okrywowa, ponieważ tworzy ona piękne, zimozielone kobierce, które w towarzystwie bukszpanu dostają innego akcentu estetycznego. Warto wiedzieć, że te krzewy liściaste wytwarzają bardzo duże ilości rozłóg, ale mimo to charakteryzują się powolnym wzrostem.

Byliny, którymi są runianki zwyczajne, mają swoje liście zebrane na wierzchołkach pędów. Liście są pojedyncze, błyszczące i odwrotnie jajowate. Górna ich część jest karbowano-piłkowana. Niesamowicie ważnym faktem jest to, że liście te są zimozielone, co sprawia, że zainteresowanie wokół tej rośliny jest jeszcze większe. Nie ma się co dziwić, bo chyba każdy chciałby utrzymać swój ogród nawet zimą w zielonej kolorystyce.

Ważnym elementem, dla którego kupowana jest ta roślina, są kwiaty. Pojawiają się one w okresie kwietnia i maja, a wyrastają na szczytach pędów. Pojedyncze kwiatki są drobne, natomiast tworzą przepiękne białe kwiatostany. Owoce, którymi są pestkowce w kolorze białym, bardzo rzadko pojawiają się, gdy roślina rośnie na terenie Polski. Pamiętajmy o tym, że runianka zimozielona ma mięsisty, szeroki i płytki system korzeniowy, a dodatkowo jest on wrażliwy na zagęszczenie powierzchni, co powinniśmy wziąć pod uwagę podczas wyboru odpowiedniego stanowiska. A może zainteresuje cię także ten artykuł o najpopularniejszych bylinach do ogrodu.

Runianka japońska - jak wygląda uprawa, sadzenie i pielęgnacja

Jeśli chcemy, by w naszym ogrodzie zagościły byliny, którymi są runianki zimozielone, powinniśmy dowiedzieć się, jakie mają one wymagania dotyczące stanowiska, sadzenia, pielęgnacji, rozmnażania i ogólnej uprawy. Warto także pamiętać o tym, że mogą być one zaatakowane przez różne choroby i szkodniki. Przeciwko tym chorobom powinno się stosować odpowiednie środki ochrony roślin, które są przeznaczone na konkretne rodzaje chorób. Tylko w ten sposób możemy zapobiec rozprzestrzenieniu się im i sprawić, że nasze rośliny będą zdrowe, a ich rozwój będzie prawidłowy. Preparaty dostępne są w różnych cenach, w zależności od tego, w jakim sklepie je kupimy.

Podstawowymi ważnymi informacjami, jakich powinniśmy przestrzegać, są zdecydowanie wymagania dotyczące stanowiska i gleby. Ta roślina okrywowa nie ma bardzo wysokich wymagań, natomiast trzeba liczyć się z tym, że najlepiej rozwijać się będzie na stanowiskach półcienistych i cienistych. Dodatkowo powinniśmy zapewnić jej dostatecznie wilgotne i żyzne gleby o dobrej strukturze. Pamiętajmy, że ten gatunek nie radzi sobie na glebach zbyt kwaśnych, a tam może zostać porażony chlorozą liści, przez co nasza roślina stanie się słaba i jeszcze bardziej podatna na inne choroby.

Ten bardzo cienioznośny gatunek jest również odporny na mrozy i nie przeszkadza mu przykrycie spadającymi z drzew liśćmi. Runianka japońska powinna być sadzona po 12 sztuk na m². To właśnie zapewni jej optymalne miejsce do rozwoju. Odnośnie do pielęgnacji, nie ma ona dużych wymagań, a właściwie potrzebuje ona jedynie podlewania i nawożenia, gdy rośliny są dopiero posadzone. Kolejną sprawą, o której warto wspomnieć, jest rozmnażanie, wykonywane przez sadzonkowanie w okresie lipca i sierpnia. Do tego zabiegu wykorzystuje się półdojrzałe wierzchołki pędów lub 3-4 cm fragmenty rozłogów. A może zainteresuje cię także ten artykuł o polecanych drzewach i krzewach ozdobnych?

Runianka japońska to bardzo piękna bylina, której cena nie jest wysoka. Może być ona sadzona zarówno w ogrodach, jak i parkach. Ze względu na swoją cienioznośność doskonale sprawdzi się do obsadzeń pod drzewami, ale również nadaje się do obsadzenia skarp. Niesamowitym zestawieniem będzie połączenie jej z kaliną sztywnolistną albo różanecznikiem wielkokwiatowym.

Runianka japońska