Nazwa rośliny
Ruta zwyczajna (łac. Ruta graveolens) znana też jako rutka, ostrowonka
Systematyka
rutowate > ruta > ruta zwyczajna

Wygląd ruty zwyczajnej

Pochodzenie:
Europa Południowa, Krym, Bałkany, wschodni obszar śródziemnomorski
Roczne przyrosty:
20 cm - 40 cm
Maksymalna wysokość:
30 cm - 80 cm
Maksymalna szerokość:
20 cm - 50 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
3 lata


Pokrój ruty zwyczajnej:
rozłożysty, rozkrzewiony, rozgałęziony, wzniesiony, krzaczasty
Cechy charakterystyczne:
pachnąca
przyciąga zwierzęta
odstrasza zwierzęta
ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście, przyprawowe, pokarm dla owadów, lecznicze
Kolor kwiatów:
żółty
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
złożone
Kolor liścia:
zielone

Sadzenie i stanowisko dla ruty zwyczajnej

Termin sadzenia:
maj
Rozstaw przy sadzeniu:
20 cm - 40 cm
Sposób rozmnażania:
sadzonki pędowe, nasiona


Stanowisko:
Gleba:
przepuszczalna, lekka, piaszczysta, kamienista, sucha
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C


Nadaje się na:
żywopłot, soliter, nasadzenie grupowe, w pojemnikach, rabaty, kompozycje

Pielęgnacja ruty zwyczajnej

Trudność uprawy:
łatwy
Poziom odporności:
bardzo odporna
Typowe choroby:

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
Dobrze znosi przycinanie.
Przycięcie ruty po kwitnieniu pozwala zachować zwarty pokrój.
Kiedy kwitnie?
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 5 dni.
Ruta jest odporna na suszę, w dłuższych okresach bez deszczu należy ją jednak umiarkowanie nawadniać.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
lecznicza, przyprawowa