Scindapsus pstry

Scindapsus - idealne pnącze do domu - odmiany, uprawa, pielęgnacja, rozmnażanie

Scindapsus (Scindapsus pictus), inaczej zwany ołustek. Prawie każdy z nas widział tę roślinę, ale mało kto zna jej nazwę. A naprawdę warto, bo to wyjątkowe pnącze świetnie sprawdza się w uprawie w domu. Scindapsus wyróżnia się ozdobnymi liśćmi i ogromną wytrzymałością. Wybacza nawet duże błędy uprawowe, a za minimum pielęgnacji odwdzięcza się wspaniałymi liśćmi o błyszczącej powierzchni. Dowiedz się, co to jest scindapsus i na czym polega pielęgnacja tej rośliny.

Jeśli szukasz firmy, która wykona aranżację ogrodu, skorzystaj z usługi Szukaj Wykonawcy, dostępnej na stronie Kalkulatory Budowlane. Po wypełnieniu krótkiego formularza uzyskasz dostęp do najlepszych ofert sprawdzonych fachowców.

Ołustek, czyli scindapsus złoty

Jak wygląda ołustek?

Scindapsus pictus, błędne nazywany czasami Scindapsus aureus to wyjątkowe rośliny doniczkowe. Wyglądem nieco mogą przypominać bluszcz, jednak nieco mniejszy i przeznaczony do uprawy w domu. W Polsce scindapsus uzyskał nazwę ołustek, jednak mało jest pod nią znany. Częściej używa się zaczerpniętej od łacińskiej Scindapsus pictus, która w zasadzie oznacza scindapsus pstry, to ta sama roślina, którą nazywa się aureus, czyli scindapsus złoty. Zamieszanie w nazewnictwie spowodowane jest tym, że pierwotnie uważano go za jeden z gatunków Aureum, innego pnącza i stąd podobna nazwa – Epipremnum aureum (Epipremnum złociste).

Te rośliny doniczkowe są atrakcyjne głównie ze względu na pokrój i ciekawe liście. Scindapsus pictus w zasadzie pochodzi z Chin i Indii, można spotkać go także w Nowej Zelandii. Tam rośnie naturalnie w postaci dużego, potężnego pnącza. U nas to dość duża roślina domowa, która nie nadaje się do wystawienia w ogrodzie. Wyróżnia się szybkim rozwojem i przyrostem liści. Z roku na rok pędy rośliny nabywają kolejne 30 cm, więc już po kilku latach w uprawie, scindapsus osiąga naprawdę spore rozmiary. Jeśli szukasz inspiracji na inne kwiaty do domu czy rośliny doniczkowe na parapet w mieszkaniu, znajdziesz je w tym artykule.

Scindapsus i jego walory dekoracyjne

Najbardziej reprezentacyjną częścią, jeśli chodzi o te rośliny doniczkowe, są jej liście. Wygląd ich zależy oczywiście od odmiany, rzadko są zielone, najczęściej scindapsus złoty, jak sama nazwa na to wskazuje, wytwarza ciekawe, nieszablonowe przebarwienia w żółtym kolorze, które nadają roślinie wyjątkowego wyglądu. Niektóre odmiany wytwarzają jaśniejsze, prawie białe plamy na liściach. Istnieje teoria, że to pielęgnacja wpływa na ich rozkład, wygląd, wielkość i rozmieszczenie. Generalna zasada ponoć brzmi tak: im bliżej słońca, tym bardziej nakrapiane będą liście.

Ołustek to w zasadzie pnącze, ale bardzo ciekawe pnącze, jeśli chodzi o rośliny doniczkowe. Można dowolnie kreować, na co będzie się pięło. Doniczka postawiona nieco wyżej sprawi, że będą ładnie zwisały, mocno się zagęszczając na pędach. Można jednak poprowadzić je pionowo po podpórce, a wtedy aureus o dużych liściach będzie wyglądał naprawdę intrygująco, jak krzewiasta roślina doniczkowa. Często w uprawie można spotkać scindapsus złocisty, puszczony ze zwisających doniczek i przyczepiony do niewielkich linek, który tworzy swojego rodzaju baldachim eliptycznych lub lekko jajowatych liści. Z zewnętrznej strony mogą być one pokryte delikatnym meszkiem, który jest mało widoczny. To one są najbardziej atrakcyjnie, ołustek czasami kwitnie.

Jego kwiaty to niewielka, niezbyt dekoracyjna kolba. Jednak w uprawie domowej kwitnienie zdarza się niezwykle rzadko, by wytworzył kwiaty. Nic nie szkodzi – nie są one zbyt estetyczne, a kwitnienie najczęściej odbywa się kosztem wyglądu liści.

Scindapsus w domu - uprawa krok po kroku

Jak wszystkie rośliny ozdobne, scindapsus złoty także potrzebuje odpowiedniego stanowiska, by się rozwijać w domu. Przede wszystkim należy zapewnić mu dobrze doświetlone stanowisko, warto jednak wiedzieć, że ta roślina zdecydowanie preferuje rozproszone światło. Dlatego scindapsus nieczęsto jest stawiany na parapetach. Można jednak powiesić go w podwieszanych doniczkach lub w kwietnikach w głębi pokoju. Ze swoimi zwisającymi pędami, będzie tworzył naprawdę niesłychany widok, a dodatkowo będzie miał odpowiednią ilość światła. Roślina dobrze rośnie także w cieniu, a jednak rzadko się tam ją stawia, ponieważ wtedy może mieć mniej atrakcyjne liście.

Jak pilęgnować te kwiaty doniczkowe? Scindapsus złoty świetnie nadaje się do uprawy w mieszkaniu, ponieważ jego optymalna temperatura to 21-24 stopnie Celsjusza, o co nietrudno w domu. Jednak nie można wystawiać go w ogrodzie, nawet latem, bo zbyt mocne promienie słoneczne mogą zniszczyć jego liście. Ołustek zimą może mieć nieco chłodniej i w tym celu należy przestawić go z dala od kaloryferów, ponieważ zbyt suche i ciepłe powietrze może uszkodzić jego liście. Roślina wręcz woli, jeśli powietrze jest bardziej wilgotne. Scindapsus złoty może wymagać, by regularnie zraszać jego liście.

Roślinę sadzi się najczęściej w standardową ziemię do kwiatów, co w zasadzie jest błędne. Oczywiście uprawa powiedzie się, jednak najlepszym podłożem dla scindapsus jest bardziej gliniasta ziemia. Na dno doniczki należy wsypać warstwę kremazytu lub małe kamyki, aby roślina miała zapewniona dobry drenaż, ponieważ źle znosi zarówno brak wody, jak i nadmiar wody. Co ciekawe, ołustek nie musi być sadzony w doniczce samodzielnie. Raczej nie stanowi poważnego zagrożenia dla innych roślin, nie jest dla nich konkurencją, więc wiele osób sadzi go w doniczkach z dużymi kwiatami domowymi. Świetnie sprawdza się na przykład przy dracenach, należy jednak uważać, by pnącze zwisało w dół i nie zaczęło się po nich wspinać. Jeśli interesuje cię także uprawa storczyków w domu, więcej o nich przeczytasz w tym artykule.

Scinapsus złoty - pielęgnacja w pigułce

Jakie wymagania ma scindapsus złoty?

Scinapsus złoty to jedna z tych roślin doniczkowych, które są wybierane głównie ze względu na niewielkie wymagania uprawowe. Pielęgnacja tej rośliny jest bardzo prosta, zwłaszcza, że nie robi w uprawie żadnych psikusów. Podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym jest oczywiście podlewanie. Najważniejszą zasadą uprawy ołustka jest: nie przelewać! Dlatego roślinę warto podlewać częściej, ale małymi porcjami. Warto zawsze sprawdzać, czy podłoże już dostatecznie przeschło. Latem podlewanie najczęściej następuje co tydzień, zimą można je ograniczyć do raz na dwa tygodnie.

Podczas podlewania, zwłaszcza w okresie od marca do września, warto pamiętać o nawożeniu. Roślina nie ma dużych wymagań jeśli chodzi o składniki pokarmowe, jeżeli jednak chcesz, by miała zawsze piękne i błyszczące liście, koniecznie zastosuj wieloskładnikowy nawóz. Wystarczy zwykły preparat do doniczkowych roślin zielonych, który podaje się w małych dawkach i niewielkimi porcjami. Jeśli w domu uprawiasz także storczyki, poznaj szczegółowe informacje: Jak podlewać storczyki - poradnik.

Pielęgnacja ołustka

Ołustek nie tyle nie wymaga pielęgnacji, on wręcz po prostu nie znosi nadmiaru czułości. Roślina bardzo źle znosi na przykład przecieranie liści środkiem nabłyszczającym. Z tego względu warto tego całkiem zaniechać – może to się skończyć nawet ich utratą. W uprawie domowej wystarczy, że raz na jakiś czas przetrzesz blaszkę liściową miękką szmatką z odrobiną wody. Dzięki temu liście będą ładniej wyglądać, a roślina zacznie efektywniej prowadzić fotosyntezę.

Przesadzanie następuje dopiero wtedy, gdy zauważysz, że ołustek ma trochę za ciasno w doniczce. Zarówno w przypadku małych, jak i większych okazów, najczęściej następuje to co 2-3 lata. Wtedy warto wybrać doniczkę większą o rozmiar, czyli mniej więcej dwa centymetry średnicy. Przesadzając roślinę nie można zapomnieć o obowiązkowej warstwie drenażu na dnie doniczki.

Ołustek - rozmnażanie i pielęgnacja małych sadzonek

Rozmnażanie ołustka nie jest trudne. Jak większość zielonych roślin doniczkowych, można zrobić to dość łatwo, ale samo czekanie na efekty może nieco potrwać. Rozmnażanie robi się tylko wiosną, najlepiej tuż po zakończeniu okresu wegetacyjnego, chociaż jest to możliwe aż do maja. Później rozmnażanie udaje się także we wrześniu, ewentualnie w sierpniu.

Rozmnażanie ołustka przeprowadza się poprzez sadzonki wierzchołkowe i pędowe. Pobiera się je, kiedy mają około 3-4 liści, wtedy jest największe prawdopodobieństwo, że roślina się szybko ukorzeni. Sadzonki można pobierać w czasie rutynowego przycinania roślin, które przeprowadza się najczęściej w marcu lub kwietniu. Przycinanie nie jest konieczne, jest ono raczej związane z nadawaniem roślinie walorów estetycznych.

Istnieją dwa sposoby na rozmnożenie tej rośliny. Sadzonki można włożyć do pojemnika z wodą i zaczekać, aż puszczą korzenie, co może nastąpić już po 14 dniach. Wtedy od razu należy przesadzić je do niewielkich doniczek. Zbyt długie korzenie można nieco podciąć. Drugi sposób zakłada, by pobrane sadzonki od razu wsadzić do ziemi – tutaj prawdopodobnie cały proces następuje nieco wolniej, ale już po czterech tygodniach rośliny powinny wypuścić korzenie. Po kilku następnych scindapsus zacznie wypuszczać kolejne pędy. W obu przypadkach pobrane sadzonki warto zanurzyć w ukorzeniaczu.

Sadzonki po posadzeniu warto od razu podlać – wilgotne podłoże będzie sprzyjało procesowi wytwarzania się korzeni. Jednak przez przynajmniej miesiąc od zakorzenienia się warto poczekać z nawożeniem, zwłaszcza, jeśli przesadzanie nastąpiło wiosną.

Możliwe choroby - objawy i zapobieganie

Jak większość roślin domowych, które mają tak małe wymagania, scindapsus zielony jest bardzo odporny na choroby i szkodniki. Nawet jeżeli pojawią się objawy jakiejś choroby, szybko można im zapobiec, ponieważ roślina jest bardzo wytrzymała. Dlatego ołustek tak często pojawia się w uprawie u mniej doświadczonych ogrodników – nie wymaga szczególnej ostrożności i bardzo szybko kuruje się z potencjalnych przypadłości.

Najczęściej spotykanym szkodnikiem ołustka jest przędziorek. Trudno je zauważyć, bo te maleńkie owady najczęściej zakładają swoją kolonię na spodzie liści. Na szczęście można je łatwo zwalczyć, ponieważ przędziorki są podatne na działanie środków ochrony roślin, także tych zrobionych na bazie naturalnych składników.

Pozostałe choroby scindapsusa to najczęściej wynik nieprawidłowej pielęgnacji. Roślina może być podatna na choroby grzybowe, zwłaszcza, jeśli została zalana lub ma w doniczce niedostateczny drenaż. W takiej sytuacji najpierw ciemnieją jej pędy, później korzenie i nadziemne części roślin zaczynają gnić. Wilgotne środowisko jest także świetnym siedliskiem dla zarodników grzybów, jednak i w tym przypadku ołustka da się uratować. Wystarczy ograniczyć podlewanie i zahamować rozwój grzybów za pomocą specjalnego środka ochrony roślin, o działaniu systemicznym i układowym. Jeśli interesują cię także inne kwiaty domowe, sprawdź porady na temat uprawy fikusa sprężystego, które znajdziesz w tym artykule.