Sit rozpierzchły uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Sit rozpierzchły (łac. Juncus effusus)

Systematyka

sitowate > sit > sit rozpierzchły

Czytaj artykuł na temat situ rozpierzchłego

Sit rozpierzchły znana pod łacińską nazwą juncus effusus to bylina.

Jej miejsce pochodzenia to umiarkowane regiony półkuli północnej, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, ogród wiejski, ogród leśny, ogród naturalny, ogród wodny, ogród bagienny i oczko wodne.

Podstawowymi walorami situ rozpierzchłego są ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój i ozdobne pędy. Sit rozpierzchły jest niejadalna.

Sit rozpierzchły rośnie rocznie od 30 do 80 cm i po 3 latach osiąga wysokość od 30 do 80 cm i szerokość od 40 do 60 cm. Pokrój situ rozpierzchłego jest wyprostowany, rozłożysty, kępiasty i wzniesiony.

Sit rozpierzchły ma kwiaty w kolorach takich jak brunatny które kwitną w miesiącach czerwiec, lipiec i sierpień. Liście rośliny są zielone i igłowate

Sit rozpierzchły to roślina, którą sadzimy w kwietniu , maju , wrześniu i październiku . Sit rozpierzchły najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub półzacienione, a sama uprawa jest łatwa. Idealny odczyn gleby to kwaśny, obojętny lub lekko kwaśny. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to . Sit rozpierzchły nie wymaga nawożenia i nie potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd situ rozpierzchłego

Pochodzenie:

umiarkowane regiony półkuli północnej

Roczne przyrosty:

30 cm - 80 cm

Maksymalna wysokość:

30 cm - 80 cm

Maksymalna szerokość:

40 cm - 60 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

3 lata

Pokrój situ rozpierzchłego:

wyprostowany, rozłożysty, kępiasty, wzniesiony

Cechy charakterystyczne:

przyciąga zwierzęta
zimozielona
ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój, ozdobne pędy

Kolor kwiatów:

brunatny

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

igłowate

Kolor liścia:

zielone

Sadzenie i stanowisko dla situ rozpierzchłego

Termin sadzenia:

kwiecień, maj, wrzesień, październik

Rozstaw przy sadzeniu:

30 cm - 40 cm

Sposób rozmnażania:

podział, nasiona

Stanowisko:

słoneczne, półzacienione

Gleba:

gliniasta, żyzna, wilgotna, torfowa, świeża, gliniasto-piaszczysta

Odczyn pH gleby:

kwaśny, obojętny, lekko kwaśny

Wilgotność podłoża:

wilgotne

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, ogród wiejski, ogród leśny, ogród naturalny, ogród wodny, ogród bagienny, oczko wodne

Nadaje się na:

soliter, nasadzenie grupowe, kompozycje, nad wodą

Pielęgnacja situ rozpierzchłego

Trudność uprawy:

łatwy

Poziom odporności:

bardzo odporna

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
	Przesadzanie situ można połączyć z rozmnażaniem przez podział.
Kiedy kwitnie?
Podlewanie
	Obfite zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 2 dni. Gleba powinna być stale wilgotna do podmokłej. Jeśli sit nie rośnie w pobliżu wody, trzeba zapewnić mu odpowiednie nawodnienie. Dobrze znosi okresy suszy.