Nazwa rośliny
Sit rozpierzchły (łac. Juncus effusus)
Systematyka
sitowate > sit > sit rozpierzchły

Wygląd situ rozpierzchłego

Pochodzenie:
umiarkowane regiony półkuli północnej
Roczne przyrosty:
30 cm - 80 cm
Maksymalna wysokość:
30 cm - 80 cm
Maksymalna szerokość:
40 cm - 60 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
3 lata


Pokrój situ rozpierzchłego:
wyprostowany, rozłożysty, kępiasty, wzniesiony
Cechy charakterystyczne:
przyciąga zwierzęta
zimozielona
ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój, ozdobne pędy
Kolor kwiatów:
brunatny
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
igłowate
Kolor liścia:
zielone

Sadzenie i stanowisko dla situ rozpierzchłego

Termin sadzenia:
kwiecień, maj, wrzesień, październik
Rozstaw przy sadzeniu:
30 cm - 40 cm
Sposób rozmnażania:
podział, nasiona


Gleba:
gliniasta, żyzna, wilgotna, torfowa, świeża, gliniasto-piaszczysta
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
wilgotne
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C


Nadaje się na:

Pielęgnacja situ rozpierzchłego

Trudność uprawy:
łatwy
Poziom odporności:
bardzo odporna

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Przesadzanie situ można połączyć z rozmnażaniem przez podział.
Kiedy kwitnie?
Podlewanie
Obfite zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 2 dni.
Gleba powinna być stale wilgotna do podmokłej. Jeśli sit nie rośnie w pobliżu wody, trzeba zapewnić mu odpowiednie nawodnienie. Dobrze znosi okresy suszy.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia: