Śnieżnik lśniący uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Śnieżnik lśniący (łac. Chionodoxa luciliae)

Systematyka

szparagowate > śnieżnik > śnieżnik lśniący

Czytaj artykuł na temat śnieżnika lśniącego

Śnieżnik lśniący znana pod łacińską nazwą chionodoxa luciliae to bylina.

Jej miejsce pochodzenia to zachodnia Turcja, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród leśny, ogród skalny, ogród naturalny i pod koronami drzew.

Podstawowymi walorami śnieżnika lśniącego są ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój, ozdobne liście i pokarm dla owadów. Śnieżnik lśniący jest niejadalna.

Śnieżnik lśniący rośnie rocznie od 10 do 20 cm i po 2 latach osiąga wysokość od 10 do 20 cm i szerokość od 7 do 15 cm. Pokrój śnieżnika lśniącego jest wyprostowany, kępiasty i nierozgałęziony.

Śnieżnik lśniący ma kwiaty w kolorach takich jak bladoliliowy i szafirowy które kwitną w miesiącach marzec i kwiecień. Liście rośliny są zielone i równowąskie

Śnieżnik lśniący to roślina, którą sadzimy w wrześniu , październiku i listopadzie . Śnieżnik lśniący najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub półzacienione, a sama uprawa jest łatwa. Idealny odczyn gleby to obojętny lub lekko kwaśny. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to . Śnieżnik lśniący wymaga nawożenia i nie potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd śnieżnika lśniącego

Pochodzenie:

zachodnia Turcja

Roczne przyrosty:

10 cm - 20 cm

Maksymalna wysokość:

10 cm - 20 cm

Maksymalna szerokość:

7 cm - 15 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

2 lata

Pokrój śnieżnika lśniącego:

wyprostowany, kępiasty, nierozgałęziony

Cechy charakterystyczne:

przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój, ozdobne liście, pokarm dla owadów

Kolor kwiatów:

bladoliliowy, szafirowy

Wielkość i forma kwiatów:

pojedyncze

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

równowąskie

Kolor liścia:

zielone

Sadzenie i stanowisko dla śnieżnika lśniącego

Termin sadzenia:

wrzesień, październik, listopad

Rozstaw przy sadzeniu:

10 cm - 20 cm

Sposób rozmnażania:

nasiona, cebulki przybyszowe

Stanowisko:

słoneczne, półzacienione

Gleba:

przepuszczalna, lekka, żyzna, lekko wilgotna, piaszczysto-gliniasta

Odczyn pH gleby:

obojętny, lekko kwaśny

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród leśny, ogród skalny, ogród naturalny, pod koronami drzew

Nadaje się na:

nasadzenie grupowe, w pojemnikach, rabaty, dywany kwiatów, kompozycje

Pielęgnacja śnieżnika lśniącego

Trudność uprawy:

łatwy

Poziom odporności:

bardzo odporna

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
	Przesadzanie śnieżnika lśniącego wykonuje się co 5-10 lat.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz do kwiatów cebulowych. Nawozić raz w miesiącu.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu. Letni spoczynek rozpoczyna śnieżnik w czerwcu/lipcu i wtedy podłoże może być suche.