Sosna czarna (sosna austriacka) 🌳 uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Sosna czarna (łac. Pinus nigra) znana też jako sosna austriacka

Systematyka

sosnowate > sosna > sosna czarna

Wygląd sosny czarnej

Pochodzenie:

Europa Południowa, Azja Mniejsza, Afryka Północna

Roczne przyrosty:

30 cm - 70 cm

Maksymalna wysokość:

2000 cm - 2500 cm

Maksymalna szerokość:

800 cm - 1000 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

80 lat

Pokrój sosny czarnej:

wyprostowany, rozłożysty, szerokostożkowy, rozgałęziony, parasolowaty

Cechy charakterystyczne:

przyciąga zwierzęta
zimozielona
ciekawy pokrój, odporność na zanieczyszczenie powietrza, ozdobne liście, długowieczna, ozdobne szyszki, zimozielona

Kolor kwiatów:

żółty, czerwonawy

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Rodzaj ulistnienia:

iglaste

Kształt liścia:

igłowate

Kolor liścia:

ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla sosny czarnej

Termin sadzenia:

kwiecień, maj, wrzesień, październik

Rozstaw przy sadzeniu:

400 cm - 600 cm

Sposób rozmnażania:

nasiona, sadzonki

Stanowisko:

słoneczne

Gleba:

gliniasta, przepuszczalna, lekka, żyzna, zawierająca wapń, piaszczysta

Odczyn pH gleby:

zasadowy, roślina tolerancyjna, obojętny

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -25 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, ogród wiejski, ogród leśny, ogród japoński, ogród naturalny

Nadaje się na:

soliter, nasadzenie grupowe, kompozycje, drzewo rodzinne

Pielęgnacja sosny czarnej

Trudność uprawy:

łatwy

Poziom odporności:

dobra odporność

Typowe choroby:

rdza, zamieranie pędów, osutka sosny

Typowe szkodniki:

borecznik, osnuja, strzygonia

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz kompost, do roślin iglastych. Nawozić 1 raz w roku.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu. Nawadniania wymagają zwłaszcza młode drzewa. Zabieg wykonuje się, kiedy podłoże jest wyraźnie podeschnięte.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:

niejadalna

Zobacz inne rośliny podobne do sosny czarnej

Tagi: drzewa parkowe drzewa zimozielone

Sosna czarna (Pinus nigra) - opis, sadzenie, uprawa, pielęgnacja, odmiany

Sosna czarna, czyli sosna austriacka jest jedną z cenniejszych sosen występujących w naszym kraju. Dobrze czuje się na większości siedlisk - jest drzewem odpornym na silne mrozy, wiatry i zanieczyszczenia powietrza. Dorasta do 30-45 m wysokości, wykształcając mocny pień i szeroką, luźną koronę osiągającą do 15 m średnicy. Posiada wartościowe żywiczne drewno wykorzystywane w budownictwie, w przemyśle papierniczym oraz w stolarstwie.

Sosna nigra – opis gatunku

Sosna czarna wywodzi się z górzystych rejonów południowej Europy – od Hiszpanii po Krym. Austriacka północna odmiana występuje w górach Austrii, Jugosławii, Grecji i Albanii. Długowieczna zimozielona sosna szybko rośnie, dlatego najlepiej czuje się w luźnych grupach i w pojedynkę, co umożliwia drzewu bezproblemowy dostęp do światła. Igły Pinus nigra o długości do 10-15 cm wyrastają po dwie w pęczku, są sztywne, grube i ostro zakończone, o ciemnozielonej barwie. Jesienią, od września do listopada pojawiają się jasnobrązowe szyszki – duże i twarde, szeroko stożkowate, kryjące nasiona ze skrzydełkami.

Sosna nigrapreferuje gleby gliniaste i suche piaszczyste, zarówno wapienne, jak i o obojętnym odczynie pH. Mrozoodporne drzewo dobrze znoszące zimne wiatry, wykorzystywane bywa do umacniania wydm. Jest rośliną niezwykle malowniczą, więc chętnie sadzi się Pinus nigra i jej odmiany w przestrzeni publicznej oraz na prywatnych posiadłościach. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o drzewach iglastych.

Sadzonki sosny sadzimy wiosną i na początku jesieni na stanowiskach słonecznych lub lekko zacienionych. Drzewo najpiękniej prezentuje się jako soliter, ale w rejonach szczególnie narażonych na wichury, drzewa nasadzone grupowo stanowią doskonałą barierę dla wiatrów. Młode rośliny wymagają zabiegów pielęgnacyjnych:

podlewania,

zasilania nawozami wapniowymi i kompostem,

opryskiwania ekologicznymi preparatami, odstraszającymi szkodniki sosny, np. borecznika sosnowca lub osnuję gwiaździstą.

Pinus nigra – opis najciekawszych odmian

Pinus nigra ‘Pyramidalis’ – nazwa obejmuje odmiany rosnące prawie kolumnowo, określane jako pyramidata. Pędy sosny podniesione są do góry i ściśle do siebie przylegają. Na końcach wytwarzane są jaśniejsze pęczki. Do rozmnażania Pinus nigra ‘Pyramidalis’ używane są nasiona. Drzewo może osiągnąć około 20 m wysokości. Rośnie wolno, więc nadaje się nawet do niewielkich ogrodów. Pielęgnacja rośliny polega na zabezpieczeniu korony w czasie zimy, by zalegający śnieg nie zniszczył jej atrakcyjnego pokroju. Ciemnozielona sosna sprawdzi się w nasadzeniach pojedynczych oraz w grupie roślin lub w szpalerach. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o sosnach.

Sosna czarna ‘Hornibrookiana’ – z wygląduprzypomina sosnę górską Pinus mugho, zwaną popularnie kosówką. Odmiana jest formą wolno rosnącą, karłową, o krzaczastym i nieregularnym pokroju. Po około 10 latach wzrostu, osiąga 1,5 m wysokości i 70 cm szerokości. Roślina nadaje się na słoneczne stanowiska - do ogrodów wrzosowiskowych i skalniaków, na ogrodowe rabaty, a także do nasadzeń pojedynczych. ‘Hornibrookiana’ wyróżnia się błyszczącymi ciemnozielonymi, sztywnymi i kłującymi igłami, o długości do 6. cm. Szczególnie atrakcyjnie wyglądają zimowe pączki, o jasnozielonej barwie, kontrastujące z intensywną zielenią rośliny.

Sosna czarna ‘Molette’ – jest mrozoodpornym drzewem, które z powodzeniem ozdobi ogrody i miejski krajobraz. Wyróżnia się dużą odpornością na przemysłowe zanieczyszczenia. Charakterystyczną cechą odmiany jest smukły kolumnowy pokrój oraz szybki wzrost do około 5 m wysokości. Gęste pędy drzewa skierowane są pionowo do góry. Długie ciemnozielone igły kontrastują z jasnozielonymi pączkami na końcach pędów. Sosna pięknie prezentuje się jako soliter oraz w otoczeniu innych roślin. A może zainteresuje cię także ten artykuł o sośnie himalajskiej?

Sosna czarna japońska – idealna na bonsai

Sosna Thunberga, spokrewniona z sosną czarną, występuje w Japonii, Korei oraz na terenach wschodniej Azji. Preferuje słoneczne stanowiska. Wyróżnia się wysoką tolerancją na warunki środowiskowe. W naszym kraju osiąga kilka metrów wysokości, dorastając do 2-5 m. Dekoracją rośliny jest kulisty pokrój korony, szarozielone długie igły, o długości do 15 cm oraz długie, 7-cm brązowe szyszki.

Sosna czarna japońska Thunberga odporna jest na niskie temperatury. Młode rośliny wymagają zabezpieczenia na zimę. Sosnę rozmnażamy przez nasiona. Na przełomie kwietnia i maja wysiewamy je do doniczek, wypełnionych mieszaniną torfu i piasku. Kiełkowanie zachodzi najszybciej w temperaturze około 23 stopni Celsjusza. Kiedy młode rośliny zaczną się rozrastać, przesadzamy je do większych pojemników, razem z bryłą ziemi.

Sosna czarna japońska nadaje się do formowania drzewek bonsai. Wymagania wobec Pinus Thunbergii to nasłonecznione stanowisko oraz ochrona przed ostrymi mrozami. Uprawa sosny w płaskim pojemniku polega na właściwym podlewaniu rośliny, która nie toleruje przelewania. Odpowiedni drenaż umożliwia regulację wilgotności gleby. Formowanie drzewka bonsai przeprowadza się raz w roku, na wiosnę. Co 3 lata drzewko przesadzamy. Sosna bardzo dobrze znosi przycinanie, a cierpliwość miłośników sztuki bonsai zostanie nagrodzona wspaniałymi okazami zminiaturyzowanych drzewek. Czarna sosna i uprawa sosny czarnej to opcja warta rozważenia. A może zainteresuje cię także ten artykuł o syropie z pędów sosny?

Sosna czarna

Wygląd sosny czarnej

Sadzenie i stanowisko dla sosny czarnej

Pielęgnacja sosny czarnej

Terminy

Zastosowanie w kuchni

Zobacz inne rośliny podobne do sosny czarnej

Interesuje cię sosna austriacka? Zobacz też te rośliny

Sosna czarna (Pinus nigra) - opis, sadzenie, uprawa, pielęgnacja, odmiany

Sosna nigra – opis gatunku

Pinus nigra – opis najciekawszych odmian

Sosna czarna japońska – idealna na bonsai