Sosna limba 🌳 uprawa i pielęgnacja

Zwiń

Nazwa rośliny

Sosna limba (łac. Pinus cembra)

Systematyka

sosnowate > sosna > sosna limba

Trudność uprawy:

łatwy

Pochodzenie:

Karpaty
Alpy

Rozmiary i wygląd sosny limby

Sosna limba - charakterystyka

Charakter wzrostu:

drzewo

Rodzaj ulistnienia:

iglaste

Termin kwitnienia:

maj
czerwiec
lipiec

Przydatność do spożycia:

niejadalna

Czy przyciąga zwierzęta:

Tak

Czy zimozielona:

Tak

Przeznaczenie sosny limby

Miejsce uprawy:

ogród przydomowy
ogród wiejski
ogród leśny
ogród skalny

Możliwe wykorzystanie:

soliter
nasadzenie grupowe
kompozycje
drzewo rodzinne

Jak wygląda sosna limba?

Walory rośliny:

ciekawy pokrój
odporność na zanieczyszczenie powietrza
ozdobne liście
ozdobne szyszki
pokarm dla ptaków

Pokrój rośliny:

wyprostowany
gęsty
wąski
stożkowy

Jak sadzić sosnę limbę?

Przyrosty roczne i docelowe wymiary

Roczne przyrosty:

10 cm - 15 cm

Maksymalna wysokość:

1500 cm - 2500 cm

Maksymalna szerokość:

400 cm - 600 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

150 lat

Kwiaty i liście

Kolor kwiatów:

liliowy
czerwonobrązowy

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Czy pachnąca:

Tak

Kształt liścia:

igłowate

Kolor liścia:

ciemnnozielone

Stanowisko dla sosny limby

Rodzaj stanowiska:

słoneczne

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Rodzaj gleby:

przepuszczalna
próchniczna
żyzna
lekko wilgotna
piaszczysto-gliniasta

Odczyn pH gleby:

obojętny
lekko kwaśny

Sadzenie

Sposób rozmnażania:

nasiona
szczepienie

Rozstaw przy sadzeniu:

300 cm - 500 cm

Termin sadzenia:

październik
listopad

Przesadzanie

Dodatkowe informacje:

Sosna limba nie lubi przesadzania, trzeba dobrze zaplanować miejsce jej posadzenia.

Sosna limba - pielęgnacja

Choroby i szkodniki typowe dla rośliny

Poziom odporności:

bardzo odporna

Przycinanie

Czy przycinać:

Tak

Terminy przycinania:

kwiecień
maj

Jak znosi przycinanie:

dobrze

Dodatkowe informacje:

Sosna limba nie wymaga cięcia i najlepiej rozwija się bez przycinania. W razie potrzeby można jednak wykonać cięcie sanitarne albo formujące.

Nawożenie

Czy konieczność nawożenia?

Tak

Typ nawozu:

kompost, do roślin iglastych

Częstotliwość:

raz w miesiącu

Terminy nawożenia:

marzec

Podlewanie

Okres podlewania:

kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik

Częstotliwość:

raz w tygodniu

Zapotrzebowanie na wodę:

umiarkowane - podlewa się wtedy, gdy sucha warstwa podłoża w doniczce ma około 15 mm

Dodatkowe informacje:

Należy zapewnić regularne podlewanie przede wszystkim świeżo posadzonym drzewkom. Starsze drzewa dobrze znoszą krótkie okresy suszy.

Zobacz inne rośliny podobne do sosny limby

Limba europejska – opis gatunku

Sosna limba należy do rodziny sosnowatych. W stanie dzikim spotkamy ją w Alpach oraz w Tatrach, na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego. W polskim warunkach klimatycznych może dożyć 400 lat. W Alpach żyje nawet 1000 lat. Rośnie bardzo powoli, dorastając do 25 m wysokości. Po 30 latach osiągnie wysokość około 4 metrów. Nad taflą Morskiego Oka rośnie limba, o obwodzie 186 cm, a przy szlaku napotkamy sosnę limbę, o obwodzie 213 cm, liczącą 230 lat.

Pinus cembra wymaga siedlisk słonecznych. Dobrze rośnie na żyznym podłożu, o kwaśnym odczynie pH. Preferuje wilgotny klimat. Sosna limba wyróżnia się pięknym, szerokostożkowym pokrojem. Na sztywnych krótkopędach wzniesionych ku górze widnieją zielononiebieskie igły, osiągające długość od 5 cm do 12 cm, zebrane w pięcioigielne pęczki. Po około 80 latach wzrostu pojawiają się 8-centymetrowe, fioletowe szyszki sosny limby, które opadają wraz z jadalnymi nasionami, często zjadanymi przez ptaki. Nasiona pozbawione są skrzydełek. W medycynie ludowej pędy i żywica Pinus cembra służyły do przyrządzania leczniczych maści i olejów. „Balsam karpatsky” stanowił antidotum przeciwko ukąszeniom żmii, do okładów na skaleczenia oraz w domowej kosmetyce. Zakopiańscy artyści wykorzystywali złocistej barwy drewno do rzeźbienia, na instrumenty muzyczne, a nawet do wytwarzania codziennych naczyń. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także ten artykuł o uprawie i pielęgnacji sosny.

Sosna limba – opis najciekawszych odmian

Do cennych odmian ogrodowych należą:

Pinus cembra ‘Glauca’ – drzewo dorasta po 20 latach uprawy do około 3 m wysokości. Docelowo może osiągnąć 20 m wysokości. Wyróżnia się intensywniejszym niż u gatunku, srebrzystoniebieskim zabarwieniem igieł. Sosna limba tej odmiany w młodym wieku charakteryzuje się kolumnowym kształtem korony, która w trakcie rozwoju staje się stożkowata. Ostre i długie igły, o długości do 10 cm, ujęte są w pęczki, po 5 igieł. Szyszki sosny limby ‘Glauca’ kryją jadalne nasiona, pozbawione skrzydełek. Drzewo preferuje słoneczne stanowiska oraz żyzne gleby, dostatecznie wilgotne, o kwaśnym pH. Nadaje się do uprawy w miejskich ogrodach, bowiem jest odporne na zanieczyszczenia powietrza.

Limba europejska ‘Glauca Compacta’ – jest odmianą karłową, wolno rosnącą. W początkowej fazie rozwoju jest krzewem, stopniowo przybierającym formę drzewa, o kolumnowym pokroju. Docelowo osiąga około 5 m wysokości. Ostre, bardziej niż u gatunku niebieskie igły, ujęte są w pęczki, po 5 igieł. Sztywne gęste pędy unoszą się ku górze. Limba wspaniale prezentuje się w ogrodach wrzosowiskowych i skalnych. Najlepiej rośnie na stanowiskach nasłonecznionych, w żyznych, wilgotnych glebach, o lekko kwaśnym PH. Pinus cembra ‘Glauca Compacta’ odporna jest na silne wiatry i niskie temperatury. Można hodować tę bardzo dekoracyjną roślinę w rejonach przemysłowych i w miastach, bowiem odporna jest na zanieczyszczenia powietrza. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o sosnach.

Sosna limba ‘Stricta’ – jest odmianą karłową, osiągającą zaledwie 2 m wysokości, po 10 latach wzrostu. Drzewo, o atrakcyjnym kolumnowym pokroju, pięknie prezentuje się jako soliter oraz w nasadzeniach grupowych, z innymi roślinami iglastymi. Często zdobi ogrody wrzosowiskowe i skalniaki. Sosnę ‘Stricta’ sadzimy na słonecznych stanowiskach, w umiarkowanie wilgotnym podłożu. Szarozielone igły, ujęte po 5 igieł w pęczkach, mieszczą się na gęsto ułożonych, pionowo wznoszących się pędach. Limba nadaje się do zastosowania w ogrodach miejskich oraz w rejonach przemysłowych.

Pinus cembra - choroby i szkodniki

Sosna limba wykazuje dużą odporność na szkodniki i choroby, zwłaszcza rdzę wejmutkowo-porzeczkową. Dolegliwości drzewa to:

fytoftoroza - choroba grzybowa, wywołana przez grzyby glebowe Phytophthora, prowadząca do brązowienia i opadania igieł. Porażone zgnilizną korzenie nie pobierają z gleby składników odżywczych. W wyniku choroby sosna zamiera.

niewystarczająca ilość żelaza – objawia się zahamowaniem wzrostu oraz żółknięciem pędów. Powodem zmian może być nieodpowiedni odczyn gleby. Rośliny iglaste preferują kwaśny odczyn pH, więc nasadzenia w podłożu o pH zasadowym mogą wywołać niekorzystne zmiany. Poprawę przyniesie zakwaszenie gleby przez ściółkowanie korą oraz dodanie do ziemi kwaśnego torfu. Zaleca się stosowanie nawozów mineralnych. Sprawdź także ten artykuł o popularnych odmianach sosny.

Szkodniki żerujące na limbie:

mszyce – pojawiają się na młodych przyrostach, wysysając z nich soki. Szkodniki doprowadzają do uszkodzenia liści, zahamowania wzrostu sosen, a nawet do zamierania wierzchołków. Owady przenoszą choroby wirusowe. Zwalczamy je środkami chemicznymi lub preparatami ekologicznymi.

przędziorki – śladem żerowania pajęczaków jest delikatna pajęczyna. Występują w okresach suszy, wysysając z pędów soki. Efektem ataku szkodników jest osłabienie rośliny, a nawet jej zamieranie. Objawami są brązowiejące igły, które opadają. Od listopada do marca można zastosować profilaktyczny oprysk limby olejem parafinowym. Na rynku dostępne są środki chemiczne i ekologiczne, skutecznie zwalczające szkodniki. A może zainteresuje cię także ten artykuł o syropie z pędów sosny?

Sosna limba

Rozmiary i wygląd sosny limby

Jak sadzić sosnę limbę?

Sosna limba - pielęgnacja

Zobacz inne rośliny podobne do sosny limby

Interesuje cię sosna limba? Zobacz też te rośliny

Limba europejska – opis gatunku

Sosna limba – opis najciekawszych odmian

Pinus cembra - choroby i szkodniki