Sosna syberyjska (cedr syberyjski, limba syberyjska)

Zwiń

Nazwa rośliny

Sosna syberyjska (łac. Pinus sibirica) znana też jako cedr syberyjski, limba syberyjska

Systematyka

sosnowate > sosna > sosna syberyjska

Trudność uprawy:

łatwy

Pochodzenie:

Syberia
centralna Mongolia

Rozmiary i wygląd sosny syberyjskiej

Cedr syberyjski - charakterystyka

Charakter wzrostu:

drzewo

Rodzaj ulistnienia:

iglaste

Termin kwitnienia:

kwiecień

Przydatność do spożycia:

jadalna

Czy przyciąga zwierzęta:

Tak

Czy zimozielona:

Tak

Przeznaczenie sosny syberyjskiej

Miejsce uprawy:

ogród przydomowy
ogród wiejski
ogród leśny
ogród naturalny

Możliwe wykorzystanie:

soliter
nasadzenie grupowe
kompozycje
drzewo rodzinne

Jak wygląda limba syberyjska?

Walory rośliny:

ciekawy pokrój
ozdobne liście
jadalne owoce
długowieczna
ozdobne szyszki

Pokrój rośliny:

wyprostowany
gęsty
stożkowy
kolumnowy

Jak sadzić sosnę syberyjską?

Przyrosty roczne i docelowe wymiary

Roczne przyrosty:

15 cm - 30 cm

Maksymalna wysokość:

1500 cm - 2000 cm

Maksymalna szerokość:

200 cm - 400 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

100 lat

Kwiaty i liście

Kolor kwiatów:

liliowy
czerwonobrązowy

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Kształt liścia:

igłowate

Kolor liścia:

ciemnnozielone

Stanowisko dla sosny syberyjskiej

Rodzaj stanowiska:

słoneczne

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Rodzaj gleby:

przeciętna ogrodowa
przepuszczalna
próchniczna
piaszczysta

Odczyn pH gleby:

obojętny
lekko kwaśny

Sadzenie

Sposób rozmnażania:

nasiona

Rozstaw przy sadzeniu:

200 cm - 500 cm

Termin sadzenia:

październik
listopad

Przesadzanie

Dodatkowe informacje:

Sosna syberyjska nie lubi przesadzania, trzeba dobrze zaplanować stałe miejsce.

Cedr syberyjski - pielęgnacja

Choroby i szkodniki typowe dla rośliny

Poziom odporności:

bardzo odporna

Nawożenie

Czy konieczność nawożenia?

Tak

Typ nawozu:

kompost, do roślin iglastych

Częstotliwość:

1 raz w roku

Terminy nawożenia:

marzec

Podlewanie

Okres podlewania:

kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik

Częstotliwość:

raz w tygodniu

Zapotrzebowanie na wodę:

umiarkowane - podlewa się wtedy, gdy sucha warstwa podłoża w doniczce ma około 15 mm

Dodatkowe informacje:

Należy zapewnić regularne podlewanie przede wszystkim świeżo posadzonym drzewkom. Starsze drzewa dobrze znoszą krótkie okresy suszy.

Zobacz inne rośliny podobne do sosny syberyjskiej

Sosna kaukaska – charakterystyka i uprawa

Sosna kaukaska inaczej normandzka to roślina jednopienna. Charakteryzuje się stożkowatym pokrojem i wąską koroną. W naturze dorasta do 20-30 metrów, zaś jej pień dochodzi do 2 metrów średnicy. Uprawiana w ogrodzie osiągnie tylko 5-10 metrów wysokości. Charakteryzuje się dość powolnym wzrostem. W ciągu 10 lat urośnie około 3 metrów.

Jej gałęzie rosną gęsto i można powiedzieć - poziomo względem ziemi. Pędy znajdujące się na wierzchołku kierują się ku górze. Igły są ciemnozielone, sztywne, nie kłujące, a na spodniej części mają białawe prążki. Ma niezwykle charakterystyczny zapach. Przypomina zapach owocowo-cytrusowy. Sosna kaukaska nie produkuje żywicy. Okres jej kwitnienia przypada od kwietnia do maja. Jest rozdzielnopłciowa, czyli na jednym drzewie rosną kwiaty męskie oraz żeńskie. Ma stojące szyszki, zwężające się ku górze i dorastające do 15-20 cm.

Sosna kaukaska inaczej normandzkawymaga przede wszystkim słonecznych, żyznych stanowisk, o średniej wilgotności i kwaśnym albo lekko kwaśnym pH. Nie sadzi się jej w miejscach, gdzie powietrze i gleba są dość zanieczyszczone. Nie potrzebuje zabiegów pielęgnacyjnych typu podcinanie. Jedyne, na co warto uważać, to szkodnik.

Uprawia się ją głównie w Danii, gdyż tam ma najlepsze warunki do uprawy, czyli łagodny nadmorski klimat, spora wilgotność, lekkie zimy i brak letnich upałów. Kraj ten jest równocześnie największym eksporterem tego gatunku w całej Europie. Szacuje się, że rocznie 5 milionów drzewek trafia na sprzedaż za granicę. Uprawa w Polsce jest trudna z powodu sporych wymagań. Sosna kaukaska jest w Polsce uprawiana jedynie na zachodzie oraz na wybrzeżu.

Odmiany sosny kaukaskiej i ceny

Jedną z popularniejszych odmian sosny kaukaskiej jest Golden Spreader. To miniaturowa, ozdobna odmiana w sam raz do małych ogrodów. Młode okazy mają na początku krzewiasty i dość nieregularny kształt. Po latach utworzy regularny krzew o stożkowym kształcie. Osiąga około 1 metr wysokości w ciągu 10 lat.

Ma krótkie, 2 centymetrowe igły, o nietypowym kolorze żółto-złotym, wpadającym w oliwkowy. Z wierzchu błyszczące, od spodu zaś matowe. Starsze okazy wytwarzają fioletowo-purpurowe szyszki, dorastające do 15 cm długości. Iglak ten jest wykorzystywany szczególnie przy tworzeniu skalników. Według opinii hodowców najpiękniej wygląda jesienią. Wówczas często widzi się go obsadzonego wrzosami.

Drugą w kolejności znaną odmianą choiny kaukaskiej jest Pendula. Jest to odmiana ozdobna. Sięga 4 metrów po upływie około 10 lat. Charakteryzuje się zwisającą formą. Nazywana jest przez to czasem „płaczącą” odmianą właśnie ze względu na zwisające aż do ziemi gałęzie.Ma płaskie igły o dość intensywnej, zielonej barwie. Igły pod spodem mają jasne paski. Polecana również do niewielkich ogrodów. Jest bardzo reprezentacyjną rośliną, dlatego poleca się posadzić ją w miejscu wyeksponowanym.

Choinka kaukaska jest dostępna w formie sadzonek. Ceny przedstawiają się następująco. Sadzonka Golden Spreader około 50 centymetrowa kosztuje 125 zł. Z kolei Pendula o płaszczącym pokroju to koszt 60 zł. Wystarczy wybrać się do odpowiedniej szkółki i nabyć taką sadzonkę. Cena jest przystępna dla każdego. Uprawa w Polsce nie jest łatwa, ale możliwa.

Jodła syberyjska - porady

Chcąc uprawiać ją w ogrodzie, trzeba pamiętać, że bardzo źle reaguje na suche i zanieczyszczone powietrze. Odpowiednią wilgotność można jej zapewnić nie tylko podczas podlewania, ale także przez zraszanie całego drzewka. Są raczej odporne na mróz, ale nie na wahania temperatury. Należy uważać na młode pędy, gdyż wczesna wegetacja powoduje to, że mogą być narażone na wczesnowiosenne przymrozki.

Z tego głównie powodu sosny kaukaskie nadają się do uprawiania tylko w zachodnich, północnych - cieplejszych obszarach Polski. Sosna kaukaska nie potrzebuje podcinania. Chyba, że ktoś chce nadać jej jakiś unikalny kształt. Niezbyt dobrze znosi przesadzanie, ze względu na rozbudowany system korzeniowy.

Ze względu na jej wymagania co do wilgotności są narażone na choroby grzybowe, m.in. wywołane przez ochojnik jodłowy. Są to mszyce zagnieżdżające się na spodniej części igieł. Te słabną i opadają. Po pewnym czasie obumierają całe gałęzie. Drugą chorobą jest fytoftoroza, która poraża system korzeniowy rośliny. Objawami jest żółknięcie pędów na wierzchołkach. Cała roślina zahamowuje wzrost i zamiera. Z kolei pod korą pień zmienia kolor na czerwony. Na korzeniach widoczna jest zgnilizna. Choinka kaukaska to drzewko warte uwagi.

Sosna syberyjska

Rozmiary i wygląd sosny syberyjskiej

Jak sadzić sosnę syberyjską?

Cedr syberyjski - pielęgnacja

Zobacz inne rośliny podobne do sosny syberyjskiej

Interesuje cię cedr syberyjski? Zobacz też te rośliny

Sosna kaukaska – charakterystyka i uprawa

Odmiany sosny kaukaskiej i ceny

Jodła syberyjska - porady