Nazwa rośliny
Surmia bignoniowa (łac. Catalpa bignonioides) znana też jako surmia zwyczajna, katalpa zwyczajna, katalpa bignoniowa
Systematyka
bignoniowate > surmia > surmia bignoniowa

Wygląd surmii bignoniowej

Pochodzenie:
południowy wschód Ameryki Północnej
Roczne przyrosty:
40 cm - 50 cm
Maksymalna wysokość:
500 cm - 1200 cm
Maksymalna szerokość:
400 cm - 1200 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
30 lat


Pokrój surmii bignoniowej:
rozłożysty, półkulisty, wzniesiony, parasolowaty
Cechy charakterystyczne:
Kolor kwiatów:
biały
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
sercowate
Kolor liścia:
zielone

Sadzenie i stanowisko dla surmii bignoniowej

Termin sadzenia:
marzec, kwiecień, wrzesień, październik
Rozstaw przy sadzeniu:
300 cm - 500 cm
Sposób rozmnażania:
nasiona, szczepienie, okulizacja


Stanowisko:
Gleba:
przepuszczalna, żyzna, lekko wilgotna, piaszczysto-gliniasta
Wilgotność podłoża:
wilgotne
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -23 °C


Nadaje się na:
soliter, nasadzenie grupowe, kompozycje, drzewo rodzinne

Pielęgnacja surmii bignoniowej

Trudność uprawy:
średni
Poziom odporności:
dobra odporność
Typowe szkodniki:

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
Dobrze znosi przycinanie.
Regularne cięcie surmii nie jest potrzebne, wykonuje się zwykle zabieg sanitarny i według potrzeby skracanie pędów.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz kompost. Nawozić 2 razy w roku.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni.
Regularnego podlewania wymagają młode drzewka oraz starsze podczas dłuższych okresów bez deszczu.
Ochrona zimowa
Przez pierwsze dwie-trzy zimy należy drzewo zabezpieczyć przed mrozem, potem powinno nabrać większej odporności.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia: