Nazwa rośliny
Świerk kłujący (łac. Picea pungens) znana też jako świerk srebrny, świerk srebrzysty
Systematyka
sosnowate > świerk > świerk kłujący

Wygląd świerka kłującego

Pochodzenie:
zachodnie regiony Ameryki Północnej
Roczne przyrosty:
5 cm - 25 cm
Maksymalna wysokość:
1500 cm - 3500 cm
Maksymalna szerokość:
600 cm - 800 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
80 lat


Pokrój świerka kłującego:
wyprostowany, stożkowy
Cechy charakterystyczne:
przyciąga zwierzęta
ciekawy pokrój, odporność na zanieczyszczenie powietrza, długowieczna
Kolor kwiatów:
zielonkawy, żółtawy, czerwonawy
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
iglaste
Kształt liścia:
igłowate
Kolor liścia:
srebrzyste

Sadzenie i stanowisko dla świerka kłującego

Termin sadzenia:
kwiecień, maj, wrzesień, październik
Rozstaw przy sadzeniu:
100 cm - 250 cm
Sposób rozmnażania:
sadzonki pędowe, nasiona


Stanowisko:
słoneczne
Gleba:
przeciętna ogrodowa, przepuszczalna, próchniczna, piaszczysta, lekko wilgotna, piaszczysto-gliniasta
Odczyn pH gleby:
lekko kwaśny
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C


Dogodne miejsca uprawy:
ogród przydomowy, ogród wiejski, ogród leśny, ogród naturalny
Nadaje się na:
soliter, nasadzenie grupowe, szpalery, kompozycje, drzewo rodzinne

Pielęgnacja świerka kłującego

Trudność uprawy:
średni
Poziom odporności:
dobra odporność
Typowe choroby:
fytoftoroza
Typowe szkodniki:
mszyce, przędziorki

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz kompost, organiczny. Nawozić 2 razy w roku.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni.
Podlewania wymagają tylko drzewa młode, starsze można zasilić wodą w dłuższym okresie suszy.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
niejadalna

Zobacz inne rośliny podobne do świerka kłującego

Tagi: jesienne drzewa drzewa parkowe drzewa zimozielone wiosenne drzewa