Nazwa rośliny
Świerk syberyjski (łac. Picea obovata)
Systematyka
sosnowate > świerk > świerk syberyjski

Wygląd świerka syberyjskiego

Pochodzenie:
Chiny, Mongolia, północne rejony Eurazji, Kazachstan
Roczne przyrosty:
20 cm - 35 cm
Maksymalna wysokość:
2000 cm - 3000 cm
Maksymalna szerokość:
600 cm - 1000 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
100 lat
Młode drzewo rośnie bardzo wolno i w wieku 10 lat osiąga wysokość 150-200 cm.


Pokrój świerka syberyjskiego:
wyprostowany, stożkowy
Cechy charakterystyczne:
Kolor kwiatów:
fioletowoczerwony, żółtopomarańczowy
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
igłowate
Kolor liścia:
zielone

Sadzenie i stanowisko dla świerka syberyjskiego

Termin sadzenia:
wrzesień, październik
Rozstaw przy sadzeniu:
300 cm - 400 cm
Sposób rozmnażania:
nasiona


Gleba:
przepuszczalna, próchniczna, żyzna
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C


Nadaje się na:
żywopłot, soliter, nasadzenie grupowe, kompozycje, drzewo rodzinne

Pielęgnacja świerka syberyjskiego

Trudność uprawy:
łatwy
Poziom odporności:
dobra odporność
Typowe choroby:
Typowe szkodniki:

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
Dobrze znosi przycinanie.
Świerk syberyjski w roli solitera albo kompozycji ogrodowej samodzielnie przybiera efektowny pokrój. Wiosną wykonuje się tylko cięcie sanitarne i porządkujące, ewentualnie celowe formowanie szpaleru albo żywopłotu.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz do roślin iglastych. Nawozić 2 razy w roku.
Zasilanie świerka jest potrzebne przez pierwsze 4-5 lat.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu.
Podlewanie świerka syberyjskiego w ogrodzie jest potrzebne przez pierwsze 5 lat. Lepiej znosi okresy suszy niż nasz świerk pospolity.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia: