Szafirek groniasty uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Szafirek groniasty (łac. Muscari neglectum)

Systematyka

szparagowate > szafirek > szafirek groniasty

Czytaj artykuł na temat szafirka groniastego

Szafirek groniasty znana pod łacińską nazwą muscari neglectum to bylina.

Jej miejsce pochodzenia to Azja Mniejsza, obszar śródziemnomorski i Azja Zachodnia, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród skalny, ogród naturalny i pod koronami drzew.

Podstawowymi walorami szafirka groniastego są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach i ciekawy pokrój. Szafirek groniasty jest niejadalna.

Szafirek groniasty rośnie rocznie od 10 do 20 cm i po 2 latach osiąga wysokość od 10 do 20 cm i szerokość od 10 do 15 cm. Pokrój szafirka groniastego jest wyprostowany, wzniesiony i w formie rozety.

Szafirek groniasty ma kwiaty w kolorach takich jak biały, niebieski i niebieskofioletowy które kwitną w miesiącach maj i czerwiec. Liście rośliny są ciemnnozielone i równowąskie

Szafirek groniasty to roślina, którą sadzimy w wrześniu i październiku . Szafirek groniasty najbardziej lubi stanowisko słoneczne, a sama uprawa jest łatwa. Idealny odczyn gleby to obojętny. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to ślimaki. Szafirek groniasty wymaga nawożenia i nie potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd szafirka groniastego

Pochodzenie:

Azja Mniejsza, obszar śródziemnomorski, Azja Zachodnia

Roczne przyrosty:

10 cm - 20 cm

Maksymalna wysokość:

10 cm - 20 cm

Maksymalna szerokość:

10 cm - 15 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

2 lata

Pokrój szafirka groniastego:

wyprostowany, wzniesiony, w formie rozety

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój

Kolor kwiatów:

biały, niebieski, niebieskofioletowy

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

równowąskie

Kolor liścia:

ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla szafirka groniastego

Termin sadzenia:

wrzesień, październik

Rozstaw przy sadzeniu:

5 cm - 10 cm

Sposób rozmnażania:

nasiona, cebulki przybyszowe

Stanowisko:

słoneczne

Gleba:

przeciętna ogrodowa, przepuszczalna, próchniczna, piaszczysto-gliniasta

Odczyn pH gleby:

obojętny

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -25 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród skalny, ogród naturalny, pod koronami drzew

Nadaje się na:

nasadzenie grupowe, w pojemnikach, rabaty, dywany kwiatów, kompozycje

Pielęgnacja szafirka groniastego

Trudność uprawy:

łatwy

Poziom odporności:

bardzo odporna

Typowe choroby:

zgnilizna twardzikowa

Typowe szkodniki:

ślimaki

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz do kwiatów cebulowych. Nawozić 1 raz w roku.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu. Podlewanie jest konieczne w dłuższych okresach suszy.
Usuwanie przekwitłych kwiatów
	Usuwanie przekwitłych pędów przedłuża okres kwitnienia szafirka.