Szałwia czerwonokorzeniowa znana pod łacińską nazwą salvia miltiorrhiza to bylina.
Inne nazwy szałwii czerwonej to między innymi szałwia czerwona, szałwia chińska
Jej miejsce pochodzenia to Japonia, Chiny i Wietnam, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród skalny, ogród japoński, ogród naturalny i ogród ziołowy.
Podstawowymi walorami szałwii czerwonej są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście, pokarm dla owadów i lecznicze. Szałwia czerwona jest lecznicza.
Szałwia chińska rośnie rocznie od 50 do 60 cm i po 3 latach osiąga wysokość od 50 do 60 cm i szerokość od 20 do 30 cm. Pokrój szałwii czerwonej jest
wyprostowany, rozłożysty, rozkrzewiony, kępiasty, rozgałęziony i wzniesiony.
Szałwia chińska ma kwiaty w kolorach takich jak niebieskofioletowy
które kwitną w miesiącach lipiec i sierpień.
Liście rośliny są
zielone
i
eliptyczne
Szałwia chińska to roślina, którą sadzimy w
kwietniu
,
maju
,
czerwcu
,
lipcu
,
sierpniu
i
wrześniu
.
Szałwia czerwona najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub jasne, a sama uprawa jest łatwa.
Idealny odczyn gleby to obojętny lub lekko zasadowy.
Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.
Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to
a najczęściej niszczące ją szkodniki to mszyce.
szałwia chińska wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.