Nazwa rośliny
Szczaw kędzierzawy (łac. Rumex crispus) znana też jako kobyli szczaw, szczekaj, kobylak
Systematyka
rdestowate > szczaw > szczaw kędzierzawy

Wygląd szczawiu kędzierzawego

Pochodzenie:
Eurazja
Roczne przyrosty:
40 cm - 120 cm
Maksymalna wysokość:
40 cm - 120 cm
Maksymalna szerokość:
20 cm - 40 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
2 lata


Pokrój szczawiu kędzierzawego:
wyprostowany, kępiasty, wzniesiony
Cechy charakterystyczne:
Kolor kwiatów:
żółty
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
lancetowate
Kolor liścia:
ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla szczawiu kędzierzawego

Termin sadzenia:
marzec, kwiecień
Rozstaw przy sadzeniu:
20 cm - 50 cm
Sposób rozmnażania:
podział, nasiona


Stanowisko:
Gleba:
gliniasta, przepuszczalna, żyzna, wilgotna
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
wilgotne
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C


Nadaje się na:
soliter, nasadzenie grupowe, w pojemnikach, kompozycje, nad wodą

Pielęgnacja szczawiu kędzierzawego

Trudność uprawy:
łatwy
Poziom odporności:
bardzo odporna
Typowe choroby:

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Co 3-4 lata należy odmłodzić szczaw — podzielić bylinę i posadzić na nowo.
Kiedy należy przycinać?
Doskonale znosi przycinanie.
Przed nowym sezonem należy ściąć suchą część nadziemną byliny.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz kompost. Nawozić 1 raz w roku.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni.
Roślina lubi wilgotne podłoże, dobrze znosi suszę, Wymaga podlewania w długich okresach bez deszczu.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
jadalna, lecznicza
Przepisy kulinarne: