Uprawa szczawiu coraz częściej odbywa się w polskich
ogródkach bądź na działkach. Najbardziej popularny jest u nas szczaw zwyczajny,
którego wysiew jest już powszechnym zjawiskiem wśród ogrodników. Jakie mamy
odmiany szczawiu, a także w jaki sposób dbać o szczaw ogrodowy?
Jeśli szukasz więcej
inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o ogródku warzywnym.
Uprawa szczawiu - co
warto wiedzieć
Jak wygląda szczaw zwyczajny?
Jak już wiesz, to najczęściej
spotykana odmiana szczawiu. Jest to szczaw jadalny, który często dorasta do
nawet 200 cm! Naturalnie spotkać go można rosnącego w glebie kwaśnej, m.in. nad
brzegami rzek, stawów bądź łąk. Charakteryzuje się soczystą i nieco „żebrowatą”
łodygą – jest to szczaw czerwony z zielonkawym zabarwieniem oraz o wzniesionym
kwiatostanie.
Kiedy uprawia się go w ogrodzie,
wspomniany kwiatostan najczęściej jest usuwany – to pomaga rosnąć kolejnym
listkom! Są one strzałkowate i kwaśne w smaku, z kolei wiosną robią się one
coraz wyraźniejsze. Szczaw ogrodowy kwitnie w lipcu oraz sierpniu – pojawiają
się na nim wówczas maleńkie kwiatuszki o zielonej barwie. Nasiona z kolei są
brązowe i spiczaste. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o warzywach liściowych.
Odmiany szczawiu w ogrodzie
Uprawa szczawiu nie polega na
hodowaniu wyłącznie odmiany zwyczajnej. Można bowiem wyróżnić wiele innych
gatunków takich, jak:
- szczaw tępolistny –
to roślina wieloletnia z łodygą o długości do 120 cm. Jej liście są jajowate, a
korzeń mocno rozgałęziony. Ta wyjątkowa odmiana często porasta pastwiska bądź
rolne nieużytki. Szczaw lubuje się szczególnie w glebie wilgotnej oraz
gliniastej, bogatej w próchnicę. Roślinę uznaje się jako chwast – niesłusznie,
bo posiada wiele cennych substancji… leczniczych.
- szczaw polny –
bylina o eliptycznych i owalnych liściach, z wrzecionowatym korzeniem. Jest to
szczaw czerwony, występujący w uprawach lucerny, żyta, koniczyny bądź lnu.
Spotkać można go wszędzie, gdzie gleba jest piaszczysta i lekka, a także uboga
w składniki odżywcze. Szczaw polny jest trujący dla zwierząt, więc najlepiej
traktować go tylko jako szczaw ozdobny.
- szczaw kędzierzawy
– jest w Polsce dość pospolity. Nazwa pochodzi od jego kędzierzawych liści i
czerwonej łodygi. To szczaw jadalny, rosnący do nawet 1,5 m wysokości! Często
można go spotkać na polach, łąkach oraz pastwiskach. Również traktuje się go
jako szczaw ozdobny. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie sałaty rzymskiej?
Jak uprawiać szczaw w
ogrodzie?
Zakładanie plantacji szczawiu
Uprawa szczawiu jest równie prosta,
co uprawa pora bądź nawet uprawa pietruszki – zresztą, jest równie powszechna.
Plantację można założyć poprzez wysiew nasion prosto do gruntu (bądź sadzonek z
podziału ok. 3-letnich roślin). Nasiona wysiewać należy w rzędach, w odległości
ok. 40 cm od siebie. Po zabiegu przerywania należy zostawić szczaw w odstępie
nie mniejszym niż 10 cm. Szczaw wysiewać powinno się w marcu oraz kwietniu na
głębokość ok. 0,5 cm.
Należy pamiętać o tym, że szczaw
lubi słoneczne miejsca – jednakże odrobina cienia również mu nie zaszkodzi!
Uprawa szczawiu nie należy do najtrudniejszych, ponieważ jest to roślina
doskonale znosząca różne choroby i jest wyjątkowo odporna na szkodniki. Gdy nie
posiadasz naturalnego stanowiska dla szczawiu, spokojnie możesz uprawiać go wraz
z innymi roślinami – pamiętając o tym, że podłoże powinno być żyzne, wilgotne,
przepuszczalne i możliwie lekkie. Najlepiej też, jeśli gleba będzie bogata w
żelazo.
Dobrze jest również użyźnić
podłoże przed siewem – najlepiej jesienią, używając w tym celu obornika (ok. 40
kg / 10 m2). Jeśli zapewnisz roślinie właśnie takie stanowisko, może obfitować
ona w plony przez nawet… 4 lata! Nasiona wysiewaj na wiosnę, a już po tygodniu
zobaczysz pierwsze kiełki! Najlepiej zbierać urodzaj po ok. 12 tygodniach.
Sprawdź także ten artykuł o uprawie szpinaku w ogrodzie.
Szczaw ogrodowy a zabiegi pielęgnacyjne
Niezbędne jest przerywanie oraz
rozsadzanie, ale i odchwaszczanie szczawiu. Należy również usuwać pędy
kwiatostanów, ponieważ młode liście będą miały wówczas idealne warunki do
wzrostu – tym sposobem zwiększą się plony! Brak usuwania wzrastających kwiatostanów
może doprowadzić do twardnienia liści – a tego należy unikać. Należy również
trzymać stałą odległość między sadzonkami (ok. 30 cm) i nasionami, o czym była
mowa już wcześniej.
Niewątpliwie kolejnym ważnym
zabiegiem pielęgnacyjnym jest regularne podlewanie szczawiu, gwarantujące
piękne liście. W czerwcu oraz sierpniu możesz wzbogacić swoją plantację nawozem
azotowym (70 g / 10 m2), zapewniając jej bezpieczeństwo i żyzne plony. Zimą
staraj się z kolei okrywać grządkę perforowaną folią bądź włókniną.
Choroby szczawiu – na co uważać?
Szczaw często atakują ślimaki, a
więc co cztery lata wypada przesadzić roślinę w inne miejsce. Uprawa szczawiu
często wiąże się również z pojawieniem się insektów takich, jak kałużnica
rdestówka. Nieliczne choroby szczawiu mogą z kolei „zaszczepić” niewielkie
szkodniki – mączniaki prawdziwe.
Całe szczęście, niemal każda
odmiana szczawiu jest mrozoodporna i wykazuje ogromną odporność na choroby oraz
szkodniki – dlatego odpowiednia pielęgnacja zapewni zdrowie oraz zachowanie
cennych właściwości odżywczych uprawy.
Ze względu na ogromną zawartość
kwasu szczawiowego nie należy przesadzać z ilością zjadanego szczawiu! Sprawdź
także ten artykuł o uprawie i pielęgnacji roszponki.