Nazwa rośliny
Szczawik zajęczy (łac. Oxalis acetosella)
Systematyka
szczawikowate > szczawik > szczawik zajęczy

Wygląd szczawiku zajęczego

Pochodzenie:
Eurazja
Roczne przyrosty:
8 cm - 15 cm
Maksymalna wysokość:
8 cm - 15 cm
Maksymalna szerokość:
5 cm - 10 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
1 rok


Pokrój szczawiku zajęczego:
wzniesiony, dywanowy, rozłogowy
Cechy charakterystyczne:
przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty, ozdobne liście, spożywcze, pokarm dla owadów, lecznicze
Kolor kwiatów:
biały
Wielkość i forma kwiatów:
pojedyncze
Rodzaj ulistnienia:
liściaste
Kształt liścia:
złożone
Kolor liścia:
zielone

Sadzenie i stanowisko dla szczawiku zajęczego

Termin sadzenia:
czerwiec, lipiec
Rozstaw przy sadzeniu:
10 cm - 15 cm
Sposób rozmnażania:
nasiona, podział kłącza


Stanowisko:
półzacienione, zacienione
Gleba:
przepuszczalna, próchniczna, żyzna, lekko wilgotna
Odczyn pH gleby:
kwaśny, obojętny, lekko kwaśny
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C


Dogodne miejsca uprawy:
ogród przydomowy, ogród wiejski, ogród leśny, ogród naturalny, pod koronami drzew
Nadaje się na:
nasadzenie grupowe, okrywa powierzchni, rabaty, kompozycje, obwódki rabat

Pielęgnacja szczawiku zajęczego

Trudność uprawy:
łatwy
Poziom odporności:
bardzo odporna

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy kwitnie?
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu.
Szczawik zajęczy dobrze znosi okresy suszy, wymaga umiarkowanego nawadniania tylko w dłuższych okresach bez deszczu.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
jadalna, lecznicza
Przepisy kulinarne:
Zupa szczawiowa

Zobacz inne rośliny podobne do szczawiku zajęczego

Tagi: byliny do cienia niskie byliny białe byliny byliny do półcienia białe kwiaty kwiaty cieniolubne rośliny okrywowe do cienia rośliny okrywowe kwitnące