Szczeć sukiennicza (szczeć barwierska, szczeć beżowy, szczeć draperska) uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Szczeć sukiennicza (łac. Dipsacus sativus) znana też jako szczeć barwierska, szczeć beżowy, szczeć draperska

Systematyka

przewiertniowate > szczeć > szczeć sukiennicza

Czytaj artykuł na temat szczeci barwierskiej

Szczeć sukiennicza znana pod łacińską nazwą dipsacus sativus to roślina dwuletnia.

Inne nazwy szczeci barwierskiej to między innymi szczeć barwierska, szczeć beżowy, szczeć draperska

Jej miejsce pochodzenia to Francja, Włochy i północno-zachodnie Bałkany, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród leśny i ogród naturalny.

Podstawowymi walorami szczeci barwierskiej są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście i pokarm dla owadów. Szczeć barwierska jest niejadalna.

Szczeć beżowy rośnie rocznie od 120 do 150 cm i po 2 latach osiąga wysokość od 120 do 150 cm i szerokość od 50 do 100 cm. Pokrój szczeci barwierskiej jest wyprostowany, rozłożysty, kępiasty i wzniesiony.

Szczeć beżowy ma kwiaty w kolorach takich jak liliowofioletowy które kwitną w miesiącach lipiec i sierpień. Liście rośliny są zielone i lancetowate

Szczeć draperska to roślina, którą sadzimy w maju , czerwcu , sierpniu i wrześniu . Szczeć barwierska najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub półzacienione, a sama uprawa jest łatwa. Idealny odczyn gleby to obojętny lub lekko zasadowy. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to . szczeć draperska wymaga nawożenia i nie potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd szczeci barwierskiej

Pochodzenie:

Francja, Włochy, północno-zachodnie Bałkany

Roczne przyrosty:

120 cm - 150 cm

Maksymalna wysokość:

120 cm - 150 cm

Maksymalna szerokość:

50 cm - 100 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

2 lata

Szczeć rozwija w pierwszym roku rozetę liści, a w drugim roku na wiosnę pęd kwiatostanowy.

Pokrój szczeci barwierskiej:

wyprostowany, rozłożysty, kępiasty, wzniesiony

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
zimozielona
ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście, pokarm dla owadów

Kolor kwiatów:

liliowofioletowy

Wielkość i forma kwiatów:

główkowate

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

lancetowate

Kolor liścia:

zielone

Sadzenie i stanowisko dla szczeci barwierskiej

Termin sadzenia:

maj, czerwiec, sierpień, wrzesień

Rozstaw przy sadzeniu:

40 cm - 60 cm

Sposób rozmnażania:

nasiona, rozsada

Dodatkowe informacje:

Wysiew nasion w maju lub czerwcu. Na stałe miejsce wysadza się pod koniec sierpnia lub we wrześniu.

Stanowisko:

słoneczne, półzacienione

Gleba:

przeciętna ogrodowa, przepuszczalna, próchniczna, żyzna

Odczyn pH gleby:

obojętny, lekko zasadowy

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród leśny, ogród naturalny

Nadaje się na:

soliter, nasadzenie grupowe, w pojemnikach, rabaty, kompozycje

Pielęgnacja szczeci barwierskiej

Trudność uprawy:

łatwy

Poziom odporności:

bardzo odporna

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz wieloskładnikowy, do roślin kwitnących. Nawozić raz na 2 tygodnie.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 2 dni. Najlepiej rośnie na żyznym i wilgotnym stanowisku, dlatego należy zapewnić szczeci regularne podlewanie.