Tawlina jarzębolistna (tawlina jarzębinowa, sorbaria jarzębinowa, tawulec jarzębolistny) uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Tawlina jarzębolistna (łac. Sorbaria sorbifolia) znana też jako tawlina jarzębinowa, sorbaria jarzębinowa, tawulec jarzębolistny

Systematyka

różowate > tawlina > tawlina jarzębolistna

Czytaj artykuł na temat tawliny jarzębolistnej

Tawlina jarzębolistna znana pod łacińską nazwą sorbaria sorbifolia to krzew.

Inne nazwy tawliny jarzębolistnej to między innymi tawlina jarzębinowa, sorbaria jarzębinowa, tawulec jarzębolistny

Jej miejsce pochodzenia to Azja Północna i Azja Północno-Wschodnia, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród leśny i ogród skalny.

Podstawowymi walorami tawliny jarzębolistnej są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, odporność na zanieczyszczenie powietrza, ozdobne liście, efektowne przebarwienie liści i pokarm dla owadów. Tawlina jarzębinowa jest niejadalna.

Sorbaria jarzębinowa rośnie rocznie od 30 do 50 cm i po 5 latach osiąga wysokość od 100 do 200 cm i szerokość od 100 do 250 cm. Pokrój tawliny jarzębolistnej jest rozłożysty, rozkrzewiony, kępiasty, rozgałęziony i wzniesiony.

Sorbaria jarzębinowa ma kwiaty w kolorach takich jak biały i kremowy które kwitną w miesiącach lipiec i sierpień. Liście rośliny są jasnozielone i złożone

Tawulec jarzębolistny to roślina, którą sadzimy w marcu , kwietniu , wrześniu i październiku . Tawlina jarzębinowa najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub półzacienione, a sama uprawa jest łatwa. Idealny odczyn gleby to roślina tolerancyjna lub lekko kwaśny. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to . tawulec jarzębolistny wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd tawliny jarzębolistnej

Pochodzenie:

Azja Północna, Azja Północno-Wschodnia

Roczne przyrosty:

30 cm - 50 cm

Maksymalna wysokość:

100 cm - 200 cm

Maksymalna szerokość:

100 cm - 250 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

5 lat

Pokrój tawliny jarzębolistnej:

rozłożysty, rozkrzewiony, kępiasty, rozgałęziony, wzniesiony

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, odporność na zanieczyszczenie powietrza, ozdobne liście, efektowne przebarwienie liści, pokarm dla owadów

Kolor kwiatów:

biały, kremowy

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

złożone

Kolor liścia:

jasnozielone

Sadzenie i stanowisko dla tawliny jarzębolistnej

Termin sadzenia:

marzec, kwiecień, wrzesień, październik

Rozstaw przy sadzeniu:

100 cm - 200 cm

Sposób rozmnażania:

sadzonki pędowe, podział, nasiona, odrosty korzeniowe

Stanowisko:

słoneczne, półzacienione

Gleba:

przeciętna ogrodowa, przepuszczalna, próchniczna, żyzna, piaszczysto-gliniasta, piaszczysto-próchniczna

Odczyn pH gleby:

roślina tolerancyjna, lekko kwaśny

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród leśny, ogród skalny

Nadaje się na:

żywopłot, soliter, nasadzenie grupowe, w pojemnikach, kompozycje

Pielęgnacja tawliny jarzębolistnej

Trudność uprawy:

łatwy

Poziom odporności:

bardzo odporna

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
	Dobrze znosi przycinanie. Przycinanie, poza formowaniem krzewu, pobudza go do tworzenia młodych pędów i gęstego pokroju.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz kompost. Nawozić 1 raz w roku. Tawlina ma niewielkie zapotrzebowanie na składniki pokarmowe i nie musi być intensywnie nawożona.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu. Krzew dobrze znosi suszę, regularnego podlewania wymaga w młodym wieku i podczas długich okresów bez deszczu.