Tawlina jarzębolistna znana pod łacińską nazwą sorbaria sorbifolia to krzew.
Inne nazwy tawliny jarzębolistnej to między innymi tawlina jarzębinowa, sorbaria jarzębinowa, tawulec jarzębolistny
Jej miejsce pochodzenia to Azja Północna i Azja Północno-Wschodnia, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród leśny i ogród skalny.
Podstawowymi walorami tawliny jarzębolistnej są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, odporność na zanieczyszczenie powietrza, ozdobne liście, efektowne przebarwienie liści i pokarm dla owadów. Tawlina jarzębinowa jest niejadalna.
Sorbaria jarzębinowa rośnie rocznie od 30 do 50 cm i po 5 latach osiąga wysokość od 100 do 200 cm i szerokość od 100 do 250 cm. Pokrój tawliny jarzębolistnej jest
rozłożysty, rozkrzewiony, kępiasty, rozgałęziony i wzniesiony.
Sorbaria jarzębinowa ma kwiaty w kolorach takich jak biały i kremowy
które kwitną w miesiącach lipiec i sierpień.
Liście rośliny są
jasnozielone
i
złożone
Tawulec jarzębolistny to roślina, którą sadzimy w
marcu
,
kwietniu
,
wrześniu
i
październiku
.
Tawlina jarzębinowa najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub półzacienione, a sama uprawa jest łatwa.
Idealny odczyn gleby to roślina tolerancyjna lub lekko kwaśny.
Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.
Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to
a najczęściej niszczące ją szkodniki to .
tawulec jarzębolistny wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.