Japonia
Chiny
Daleki Wschód Rosji
Rozmiary i wygląd tawułki chińskiej
sierpień
rozkrzewiony
kępiasty
rozłogowy
Jak sadzić tawułkę chińską?
liliowy
różowoliliowy
próchniczna
żyzna
wilgotna
sadzonki wierzchołkowe
nasiona
sadzonki korzeniowe
maj
maj
Tawułka chińska znana pod łacińską nazwą astilbe rubra to bylina.
Inne nazwy tawułki chińskiej to między innymi astilbe chińska, zatawułka chińska, tawułka czerwona
Jej miejsce pochodzenia to Korea, Japonia, Chiny i Daleki Wschód Rosji, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród orientalny, ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród leśny, ogród japoński i ogród naturalny.
Podstawowymi walorami tawułki chińskiej są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście i pokarm dla owadów. Astilbe chińska jest niejadalna.
Zatawułka chińska rośnie rocznie od 40 do 100 cm i po 2 latach osiąga wysokość od 40 do 100 cm i szerokość od 20 do 40 cm. Pokrój tawułki chińskiej jest wyprostowany, rozkrzewiony, kępiasty i rozłogowy.
Zatawułka chińska ma kwiaty w kolorach takich jak różowy, liliowy i różowoliliowy które kwitną w miesiącach lipiec i sierpień. Liście rośliny są ciemnnozielone i podzielone
Tawułka czerwona to roślina, którą sadzimy w kwietniu i maju . Astilbe chińska najbardziej lubi stanowisko półzacienione lub zacienione, a sama uprawa jest łatwa. Idealny odczyn gleby to obojętny lub lekko kwaśny. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.
Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to mszyce i ślimaki. tawułka czerwona wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.