Widliczka bezłodygowa

Widliczka - odmiany, opis, wymagania, pielęgnacja, porady

Jeśli jesteś miłośnikiem nietypowych roślin doniczkowych, widliczka idealnie trafi w twoje upodobania. Jest to jeden z najbardziej oryginalnych gatunków, które wyróżniają się zarówno sposobem pielęgnacji, jak i pokrojem. Dowiedz się, jak traktować tę niezwykłą roślinę i co zrobić, by dobrze się rozwijała!

Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o kwiatach doniczkowych.

Widliczka Selaginella – kilka słów o gatunku

Widliczka, czyli Selaginella, to rodzina obejmująca bardzo wiele gatunków. Wszystkie mają bardzo podobny pokrój – wyglądają jak wysokie mchy z wilgotnych lasów lub miniaturowe paprocie, niektórzy uważają, że wygląda jak pluskawica groniasta. Jednakże jest w nich coś jeszcze – coś naprawdę niezwykłego, które wyglądają bardzo nietypowo. Widliczki pochodzą z Ameryki, ale duża część z nich nadaje się do uprawy doniczkowej, więc są traktowane jako ozdobne gatunki doniczkowe, znane na całym świecie.

W naszym kraju naturalnie pojawia się także widliczka ostrozębna. Jest ona objęta ścisłą ochroną. W uprawie doniczkowej w Polsce spotyka się kilka gatunków. Najczęściej można zobaczyć dwa: widliczkę Martensa i widliczkę Kraussa. Różnią się one między sobie pokrojem – pierwsza ma wzniesione, gęsto ulistnione pędy, druga ma płożące gałązki, tak gęste, że można ją nazwać wręcz dywanową. W uprawie pojawia się także tak zwana zmartwychwstanka, czyli widliczka jerychońska. To zupełnie nietypowa roślina – nawet po całkowitym zasuszeniu można ją obudzić, podlewając kilkoma kroplami wody. Po wrzuceniu do pojemnika z wodą, widliczka jerychońska odzyska zielone pędy i ładny, intensywny kolor.

To ciekawa roślina ozdobna, ale inne widliczki także jej nie ustępują pod tym względem. Mają formę niewielkich krzaczków, które składają się z mocno rozwidlających się cieniutkich, kruchych łodyg. Krzewinka rośnie bardzo powoli. Na pędach pojawiają się drobne, małe listki. Są łuskowate, na ich wierzchołkach można dostrzec niewielkie zarodniki. Widliczki wypuszczają także pędy bezlistne, które mogą kojarzyć się z korzeniami. I słusznie, ponieważ kiedy te dążą w kierunku podłoża i mają kontakt z wilgocią, ukorzeniają się i mogą posłużyć do rozmnażania rośliny.

Widliczka – nasiona czy sadzonki?

Najłatwiejszym sposobem na rozmnożenie widliczki jest oddzielenie sadzonek od rośliny matecznej. Widliczka szybko rośnie z sadzonek – błyskawicznie się ukorzenia i już po krótkim czasie możesz uzyskać rozwiniętą, ładną roślinę. Uprawa sadzonek nie jest trudna i w zasadzie nie odbiega od sposobu postępowania z dużymi roślinami.

Drugą, alternatywną opcją jest wysiew. Nasiona, a raczej zarodniki pojawiają się na szczycie liści. Wysiew można przeprowadzić w każdym roku, jednakże nie jest to najlepszy sposób. Nasiona długo się rozwijają, nie zawsze się przyjmują, a pojedyncze, nowe sadzonki nie zawsze się utrzymują. Dlatego najlepszym sposobem jest właśnie pobranie sadzonek. Część z nich jest już ukorzeniona, ponieważ bezlistne pędy widliczek szybko się ukorzeniają same. Wtedy wystarczy odciąć nową roślinę od matecznej i rozsadzić do osobnego pojemnika lub latem pobrać sadzonki wierzchołkowe. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także ten artykuł o roślinach polecanych do lasu w słoiku.

Widliczka Selaginella w domu – wymagania i stanowisko

Największym problemem w uprawie widliczki jest stanowisko. Roślina zbiera opinie kapryśnej i faktycznie może się tak wydawać przez jej wymagania. Są one co nieco wygórowane i trzeba zapewnić jej dokładnie to, czego oczekuje, żeby się rozwijała. Widliczka musi mieć zapewnione odpowiednie nasłonecznienie. Nie może być ciemne, nie może być zbyt nasłonecznione. Za mało światła powoduje wyciąganie się rośliny i przerzedzanie się liści, za dużo – poparzenia i rozległe zniszczenia.

Na dodatek widliczka musi mieć wilgoć… ale nie może stać w wodzie. Ta roślina ozdobna często nie toleruje suchego powietrza ani podłoża, ale odrobinę za wiele wody może sprawić, że rośliny zaczną zasychać i niszczeć. Nie jest to łatwe, ale widliczka dość dobrze się komunikuje. Jeśli tylko zauważysz, że coś się z nią dzieje, zapewnij jej inne stanowisko i podłoże. Najlepiej sprawdzi się lekkie i przepuszczalne, na przykład ziemia doniczkowa połączona z piaskiem lub drobnymi kamykami.

Pielęgnacja i uprawa widliczki krok po kroku

Podlewanie to ta część uprawy, o którym nie można zapomnieć. Ta roślina ozdobna w żadnym razie nie toleruje przesuszenia podłoża i potrzebuje odpowiednio wysokiej wilgoci powietrza. Dlatego podlewa się ją co kilka dni, w upalnych częściach roku nawet częściej. Codziennie należy zraszać powietrze wokół widliczki. Warto stawiać widliczkę obok innych kwiatów – wtedy w takim zakątku tworzy się specyficzny mikroklimat o wyższej wilgoci. Dla widliczki to najlepsze środowisko, dobrym towarzystwem dla niej będzie pluskawica gronista albo aglaonema.

Do podlewania rośliny stosuje się wyłącznie letnią albo ciepłą wodę. Kontakt z zimnymi kroplami może być dla rośliny zabójczy. Warto podlewać ją odstaną wodą, z której wyparowały związki chemiczne. Nawożenie natomiast przeprowadza się przez cały rok. Najlepiej sprawdzają się uniwersalne nawozy mineralne do kwiatów doniczkowych. Widliczka rzadko choruje, najczęściej przyczyną są błędy uprawowe, więc czasami ma opinie chorowitej. Jednakże zmiana otoczenia może pomóc uratować roślinę.