Wiśnia łutówka to
najbardziej popularna, a jednocześnie najstarsza odmiana wiśni rosnących w
naszych krajowych sadach i ogrodach. Jest to doskonała odmiana przetwórcza ze
względu na obfite oraz regularne owocowanie. Ma średniej wielkości,
ciemnobrązowe owoce z soczystym i kwaśnym miąższem.
Jeśli szukasz więcej
informacji, sprawdź także zebrane
w tym miejscu artykuły o wiśniach.
Wiśnia łutówka w Polsce – opis,
sadzenie
Lutówka charakteryzuje się dość rzadką, ale rozłożystą koroną
o kulistym kształcie. Ta odmiana ma tendencje do spychania owocowania na
zewnętrzne części korony, dlatego istotne jest systematyczne cięcie gałęzi, co
spowoduje, że będą wyrastać nowe pędy. Nowe przyrosty zapewnią obfite plony w kolejnym
roku. Po zasadzeniu, już w 2 lub 3 roku zaczyna swój okres owocowania.
Okres kwitnienia lutówki przypada na przełom kwietnia i maja,
czyli dość późno. Obsypuje się pięknymi, białymi kwiatami o średnicy do 3 cm,
które są dość odporne na różnego rodzaju warunki zewnętrzne. Kwiaty te bardzo
gęsto pokrywają gałęzie drzewa, w przeciwieństwie do liści (słabe ulistnienie).
Po zbiorach owoców drzewo wygląda na niemal całkowicie ogołocone. Ten
charakterystyczny opis z całą pewnością powoduje, że każdy z nas już wie, o
jakie drzewko chodzi ze względu na jego powszechność w rodzimych ogrodach. A
może zainteresuje cię także artykuł o uprawie czereśni ptasiej?
Okres owocowania przypada na przełom lipca i sierpnia. Jest
ono bardzo obfite, stąd odmiana świetnie nadaje się na wykorzystywanie do
przetworów. Z jej udziałem szczególnie lubiane są np. gęste soki, dżemy,
konfitury i nalewki z wiśni. Ze względu na dużą soczystość owoców nie nadadzą
się do dłuższego przechowywania, stąd przetwory lub mrożenie będzie najlepszym
wyjściem. Ciemne i kwaśne owoce wiśni łutówki nie są podatne na pękanie, a
miąższ łatwo oddziela się je od pestki. Owoce dobrze znoszą zróżnicowane
polskie warunki atmosferyczne. Sprawdź także artykuły o innych drzewkach owocowych.
Wiśnia łutówka - opis
uprawy, choroby, opinie
Przeważająca ilość odmian wiśni jest samopłodna. Lutówka nie
jest wyjątkiem. Jest ona jednocześnie zapylaczem dla obcopylnych roślin. Najlepiej
czuje się na stanowisku słonecznym. Posadzona w tych cienistych wyda mało
dorodne owoce. Jej uprawa najlepiej przebiegać będzie na glebach żyznych,
średnio wilgotnych o lekko kwaśnym lub też obojętnym odczynie.
Wiśnia łutówka jest dość mrozoodporna
stąd jej popularna uprawa w naszej szerokości geograficznej. Odmiana ta,
podobnie zresztą jak liczne krzewy liściaste, jest dość wrażliwa na choroby.
Najczęściej dotyka ją drobna plamistość liści, wywoływana przez grzyb
Blumeriella oraz brunatna zgnilizna. Jeśli jednak odpowiednio o nią zadbamy,
zastosujemy cięcie pędów, od czasu do czasu nawożenie, to swoje obfite plony
będzie wydawać przez naprawdę długie lata.
Ze względu na wrażliwość na choroby opinie wielu ogrodników są
takie, że uprawa wiśni łutówki nie jest możliwa z pominięciem chemicznych
środków ochronnych. W efekcie uważają, że tego rodzaju drzewa owocowe nie
nadają się do ogrodów przydomowych, bo szybko zmarnieją. Te opinie jednak nie
odstraszają amatorów tych drzew owocowych. Sprawdź także artykuł z inspiracjami na drzewa owocowe do ogrodu.
Lutówka w ogrodzie – porady i pielęgnacja
Pojedynczy egzemplarz wiśni łutówki do optymalnego rozwijania
się potrzebuje od 10 do 15 m² powierzchni, dlatego nie zaleca się sadzić ich
zbyt blisko siebie. O słonecznych stanowiskach już była mowa – lubią je zresztą
wszystkie drzewa owocowe, jednak uprawa będzie jeszcze efektywniejsza, jeśli
zasadzone zostaną na słonecznych wzniesieniach lub stokach. W taki sposób są
sadzone na skalę przemysłową.
Aby uniknąć stosowania chemii w ogrodach przydomowych, drzewka
można śmiało nawozić obornikiem albo kompostem własnej produkcji. Stosując się
do tej porady, w pierwszym roku nawozimy ją w marcu oraz czerwcu. Zaś w
kolejnych sezonach wystarczy już tylko raz, w okresie wiosennym. Sprawdź także zebrane
w tym miejscu artykuły o polskich owocach.
Cięcie pędów jest przy tej odmianie bardzo ważne. Jak robić to
właściwie? W pierwszym roku po zasadzeniu należy skrócić wszystkie boczne pędy,
bez przycinania głównego pędu. W dalszych dwóch latach drzewo nie wymaga już
większych cięć. Trzeba tylko pilnować, żeby wypuszczało proste, boczne pędy.
Warto usuwać martwe, rosnące do środka korony czy też krzyżujące się pędy.
Wartą uwagi poradą jest to, aby robić to po zbiorze owoców, ponieważ cięcia
wykonane wiosną powodują wydzielanie sporej ilości soku, co będzie pożywką dla
grzybów i może doprowadzić do chorób. Odminy wiśni warto zaprosić do swojego ogrodu.