Wiśnia wonna

Wiśnia wonna (antypka) – sadzenie, pielęgnacja, uprawa, porady

Wiśnia kojarzy nam się z soczystymi, bordowymi owocami, które zwiastują półmetek wakacji. Tym razem jednak w ogrodzie możemy zdecydować się na ozdobne gatunki wiśni. Na szczególną uwagę zasługuje antypka, czyli wiśnia wonna, roznosząca słodki aromat w okresie swojego kwitnienia.

Jeśli szukasz porad i inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o wiśniach, na przykład przepis na wino z wiśni.

Wiśnia wonna – charakterystyka

Wiśnia wonna (Prunus mahaleb) przywędrowała do nas z Azji oraz południowo-wschodniej Europy. Występuje w postaci drzewa, jak i również krzewu. W zależności od miejsca występowania może dorastać od 7 do nawet 12 metrów wysokości. Antypka charakteryzuje się krótkim pniem, z którego wyrasta rozłożysta korona. Pokrój przewisający powoduje, że krzew staje się jeszcze bardziej dekoracyjnym elementem w naszym ogrodzie.

Sadzonki wyróżniają się zielonymi liśćmi osiągającym do 6 cm długości. W okresie jesiennym zaczynają mienić się w odcieniach żółci. Na uwagę zasługują niewielkie, białe kwiaty, które obsypują cały krzew, tworząc niewielkie baldachy. Okres kwitnienia wiśni wonnej przypada na maj. Drzewo lub krzew wydaje cierpkie, czarne owoce, które dojrzewają na przełomie lipca i sierpnia, po czym szybko opadają. Wiśnia wonna jest cenionym krzewem na żywopłoty, jak i również posadzona na osobnym stanowisku. W komercyjnej uprawie drewno jest cenionym surowcem, które wykorzystuje się między innymi do wyrobu sztukaterii drewnianej. Natomiast nasiona cenione są w branży perfumeryjnej. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o krzewach ozdobnych.

Wiśnia wonna antypka - stanowisko i wymagania glebowe

Przygotowując sadzonki do uprawy w ogrodzie, należy stworzyć odpowiednie warunki. Wiśnia mahaleb będzie dobrze czuła się w słonecznych lub półcienistych stanowiskach. Jest to krzew mrozoodporny, jednak warto zapewnić mu miejsce osłonięte od wiatru. Wymagania glebowe wiśni wonnej nie są zbyt trudne do spełnienia. Sadzonki przyjmą się na mało żyznych, wręcz jałowych glebach. Jeżeli jednak chcemy spełnić jak najlepiej wymagania glebowe, to wiśnia mahaleb najlepiej będzie czuła się na przepuszczalnym podłożu o lekko zasadowym odczynie. Co ciekawe, antypkę da się także prowadzić w formie drzewka bonsai na pniu.

Jadalne owoce służą do produkcji fioletowego barwnika, dlatego nie powinniśmy obsadzać wiśni wonnej w pobliżu chodników, kostki brukowej lub ścieżek ogrodowych. Opadające owoce wytwarzają uporczywy barwnik, bardzo trudny do usunięcia. Jeżeli chodzi o nawodnienie, to Prunus mahaleb doskonale odnajdzie się w podłożu o każdym poziomie wilgotności. Dlatego nie straszna jest jej kilkudniowa susza, ale też podłoże może być cały czas wilgotne. Ważne jednak, by było ono bardzo dobrze przepuszczalne. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie wiśni osobliwej?

Antypka – pielęgnacja

Antypka nie jest zbyt wymagającym krzewem, jeżeli chodzi o jego podlewanie lub nawożenie. Prunus mahaleb świetnie radzi sobie w dość surowych warunkach klimatycznych jako dziko rosnący gatunek, dlatego bardzo szybko przystosowuje się do naszych ogrodów. Sadzonki świetnie sprawdzą się jako żywopłot, który jest podatny na formowanie. Krzewy gubią liście dopiero późną jesienią, dlatego przez długi okres, stanowi zieloną barierę. Antypka pozwoli nie tylko na wykonanie żywopłotu wewnątrz ogrodu, ale również ze względu na jej wysokość, na naturalnego ogrodzenia całej posesji. Zastosowanie wiśni wonnej jest jeszcze szersze. Przez profesjonalnych sadowników, uznawana jest jako doskonały wskaźnik do uprawy winorośli. Natomiast sadzonki mogą okazać się świetną podstawą do szczepionych innych gatunków wiśni, a nawet czereśni. Sprawdź także ten artykuł z informacjami o wiśni dzikiej.

Prunus mahaleb świetnie sprawdza się na żywopłoty ze względu na zagęszczenie pędów i liści. Sztywne i mocne pędy powodują, iż żywopłot nie potrzebuje praktycznie żadnego wsparcia na ogrodzeniu. Dodatkową zaletą jest to, iż mahaleb wyróżnia się bardzo silnym wzrostem, nawet do 1 metra rocznie. Chcąc uzyskać grubszy żywopłot, warto sadzić drzewka w dwóch rzędach naprzemiennie. Formowanie wymaga odpowiedniego przycinania. Po raz pierwszy posadzone krzewy na żywopłoty powinny być przycięte wczesną wiosną. Cięcie wykonujemy na wysokości ok. 30 cm. Dzięki temu przyczynimy się do jeszcze większego zagęszczenia krzewów. Kolejne formowanie żywopłotu wykonujemy zawsze wiosną lub wczesną jesienią. A może zainteresuje cię także ten artykuł o chorobach wiśni?