Wiśnia kojarzy nam się z
soczystymi, bordowymi owocami, które zwiastują półmetek wakacji. Tym razem
jednak w ogrodzie możemy zdecydować się na ozdobne gatunki wiśni. Na szczególną
uwagę zasługuje antypka, czyli wiśnia wonna, roznosząca słodki aromat w okresie
swojego kwitnienia.
Jeśli szukasz porad i inspiracji,
sprawdź także zebrane
w tym miejscu artykuły o wiśniach, na przykład przepis na wino z wiśni.
Wiśnia wonna – charakterystyka
Wiśnia wonna (Prunus mahaleb)
przywędrowała do nas z Azji oraz południowo-wschodniej Europy. Występuje w
postaci drzewa, jak i również krzewu. W zależności od miejsca występowania może
dorastać od 7 do nawet 12 metrów wysokości. Antypka charakteryzuje się krótkim
pniem, z którego wyrasta rozłożysta korona. Pokrój przewisający powoduje, że
krzew staje się jeszcze bardziej dekoracyjnym elementem w naszym ogrodzie.
Sadzonki wyróżniają się zielonymi liśćmi osiągającym do 6 cm długości. W
okresie jesiennym zaczynają mienić się w odcieniach żółci. Na uwagę zasługują
niewielkie, białe kwiaty, które obsypują cały krzew, tworząc niewielkie
baldachy. Okres kwitnienia wiśni wonnej przypada na maj. Drzewo lub krzew
wydaje cierpkie, czarne owoce, które dojrzewają na przełomie lipca i sierpnia,
po czym szybko opadają. Wiśnia wonna jest cenionym krzewem na żywopłoty, jak i
również posadzona na osobnym stanowisku. W komercyjnej uprawie drewno jest
cenionym surowcem, które wykorzystuje się między innymi do wyrobu sztukaterii
drewnianej. Natomiast nasiona cenione są w branży perfumeryjnej. Jeśli szukasz
więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o krzewach ozdobnych.
Wiśnia wonna antypka - stanowisko i wymagania glebowe
Przygotowując sadzonki do uprawy w ogrodzie, należy stworzyć odpowiednie
warunki. Wiśnia mahaleb będzie dobrze czuła się w słonecznych lub półcienistych
stanowiskach. Jest to krzew mrozoodporny, jednak warto zapewnić mu miejsce
osłonięte od wiatru. Wymagania glebowe wiśni wonnej nie są zbyt trudne do
spełnienia. Sadzonki przyjmą się na mało żyznych, wręcz jałowych glebach.
Jeżeli jednak chcemy spełnić jak najlepiej wymagania glebowe, to wiśnia mahaleb
najlepiej będzie czuła się na przepuszczalnym podłożu o lekko zasadowym
odczynie. Co ciekawe, antypkę da się także prowadzić w formie drzewka bonsai na pniu.
Jadalne owoce służą do produkcji fioletowego barwnika, dlatego nie
powinniśmy obsadzać wiśni wonnej w pobliżu chodników, kostki brukowej lub
ścieżek ogrodowych. Opadające owoce wytwarzają uporczywy barwnik, bardzo trudny
do usunięcia. Jeżeli chodzi o nawodnienie, to Prunus mahaleb doskonale
odnajdzie się w podłożu o każdym poziomie wilgotności. Dlatego nie straszna
jest jej kilkudniowa susza, ale też podłoże może być cały czas wilgotne. Ważne
jednak, by było ono bardzo dobrze przepuszczalne. A może zainteresuje cię także
ten artykuł o uprawie wiśni osobliwej?
Antypka – pielęgnacja
Antypka nie jest zbyt wymagającym krzewem, jeżeli chodzi o jego
podlewanie lub nawożenie. Prunus mahaleb świetnie radzi sobie w dość surowych
warunkach klimatycznych jako dziko rosnący gatunek, dlatego bardzo szybko
przystosowuje się do naszych ogrodów. Sadzonki świetnie sprawdzą się jako
żywopłot, który jest podatny na formowanie. Krzewy gubią liście dopiero późną
jesienią, dlatego przez długi okres, stanowi zieloną barierę. Antypka pozwoli
nie tylko na wykonanie żywopłotu wewnątrz ogrodu, ale również ze względu na jej
wysokość, na naturalnego ogrodzenia całej posesji. Zastosowanie wiśni wonnej
jest jeszcze szersze. Przez profesjonalnych sadowników, uznawana jest jako
doskonały wskaźnik do uprawy winorośli. Natomiast sadzonki mogą okazać się
świetną podstawą do szczepionych innych gatunków wiśni, a nawet czereśni.
Sprawdź także ten artykuł z informacjami o wiśni dzikiej.
Prunus mahaleb świetnie sprawdza się na żywopłoty ze względu na
zagęszczenie pędów i liści. Sztywne i mocne pędy powodują, iż żywopłot nie
potrzebuje praktycznie żadnego wsparcia na ogrodzeniu. Dodatkową zaletą jest
to, iż mahaleb wyróżnia się bardzo silnym wzrostem, nawet do 1 metra rocznie.
Chcąc uzyskać grubszy żywopłot, warto sadzić drzewka w dwóch rzędach
naprzemiennie. Formowanie wymaga odpowiedniego przycinania. Po raz pierwszy
posadzone krzewy na żywopłoty powinny być przycięte wczesną wiosną. Cięcie
wykonujemy na wysokości ok. 30 cm. Dzięki temu przyczynimy się do jeszcze
większego zagęszczenia krzewów. Kolejne formowanie żywopłotu wykonujemy zawsze
wiosną lub wczesną jesienią. A może zainteresuje cię także ten artykuł o chorobach wiśni?