Wyczyniec polny znana pod łacińską nazwą alopecurus myosuroides to roślina jednoroczna, roślina dwuletnia.
Jej miejsce pochodzenia to Europa Zachodnia, obszar śródziemnomorski i Azja Zachodnia, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród skalny, ogród stepowy i łąka kwietna.
Podstawowymi walorami wyczyńca polnego są ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój i ozdobne liście. Wyczyniec polny jest niejadalna.
Wyczyniec polny rośnie rocznie od 15 do 80 cm i po 2 latach osiąga wysokość od 15 do 80 cm i szerokość od 10 do 40 cm. Pokrój wyczyńca polnego jest
wyprostowany, rozłożysty, rozkrzewiony, kępiasty, łukowato wygięty, wzniesiony i roślina darniowa.
Wyczyniec polny ma kwiaty w kolorach takich jak zielonkawy i zielonkawożółty
które kwitną w miesiącach maj, czerwiec, lipiec i sierpień.
Liście rośliny są
zielone
i
równowąskie
Wyczyniec polny to roślina, którą sadzimy w
marcu
,
kwietniu
,
wrześniu
i
październiku
.
Wyczyniec polny najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub półzacienione, a sama uprawa jest łatwa.
Idealny odczyn gleby to obojętny lub lekko kwaśny.
Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.
Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to
a najczęściej niszczące ją szkodniki to pędraki i rolnice.
Wyczyniec polny wymaga nawożenia i nie potrzebuje cyklicznego przycinania.