Żagwin zwyczajny (obrecja zwyczajna) uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Żagwin zwyczajny (łac. Aubrieta deltoidea) znana też jako obrecja zwyczajna

Systematyka

kapustowate > żagwin > żagwin zwyczajny

Czytaj artykuł na temat żagwina zwyczajnego

Żagwin zwyczajny znana pod łacińską nazwą aubrieta deltoidea to bylina.

Inne nazwy żagwina zwyczajnego to między innymi obrecja zwyczajna

Jej miejsce pochodzenia to wschodni obszar śródziemnomorski, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród skalny i ogród śródziemnomorski.

Podstawowymi walorami żagwina zwyczajnego są ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój, ozdobne liście, pokarm dla owadów i zimozielona. Obrecja zwyczajna jest niejadalna.

Obrecja zwyczajna rośnie rocznie od 5 do 15 cm i po 3 latach osiąga wysokość od 5 do 15 cm i szerokość od 20 do 30 cm. Pokrój żagwina zwyczajnego jest kępiasty, roślina darniowa, dywanowy i poduszkowaty.

Obrecja zwyczajna ma kwiaty w kolorach takich jak purpurowofioletowy i różowofioletowy które kwitną w miesiącach kwiecień, maj i czerwiec. Liście rośliny są zielone i eliptyczne

Obrecja zwyczajna to roślina, którą sadzimy w sierpniu i wrześniu . Obrecja zwyczajna najbardziej lubi stanowisko słoneczne, a sama uprawa jest łatwa. Idealny odczyn gleby to zasadowy. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to . obrecja zwyczajna wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd żagwina zwyczajnego

Pochodzenie:

wschodni obszar śródziemnomorski

Roczne przyrosty:

5 cm - 15 cm

Maksymalna wysokość:

5 cm - 15 cm

Maksymalna szerokość:

20 cm - 30 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

3 lata

Pokrój żagwina zwyczajnego:

kępiasty, roślina darniowa, dywanowy, poduszkowaty

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
zimozielona
ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój, ozdobne liście, pokarm dla owadów, zimozielona

Kolor kwiatów:

purpurowofioletowy, różowofioletowy

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

eliptyczne

Kolor liścia:

zielone

Sadzenie i stanowisko dla żagwina zwyczajnego

Termin sadzenia:

sierpień, wrzesień

Rozstaw przy sadzeniu:

20 cm - 30 cm

Sposób rozmnażania:

podział, sadzonki wierzchołkowe, nasiona

Dodatkowe informacje:

Rozsadę żagwina przygotowuje się z siewu w kwietniu i maju. Na miejsce stałe wysadza się w sierpniu i wrześniu.

Stanowisko:

słoneczne

Gleba:

przepuszczalna, próchniczna, żyzna, świeża

Odczyn pH gleby:

zasadowy

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Strefa mrozoodporności:

dobra odporność na mróz, do -20 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród skalny, ogród śródziemnomorski

Nadaje się na:

nasadzenie grupowe, okrywa powierzchni, w pojemnikach, rabaty, dywany kwiatów, kompozycje, obwódki rabat

Pielęgnacja żagwina zwyczajnego

Trudność uprawy:

łatwy

Poziom odporności:

bardzo odporna

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
	W środkowej części darń stopniowo zamiera i po około 10 latach wymaga przesadzenia i odnowienia.
Kiedy należy przycinać?
	Doskonale znosi przycinanie. Po przekwitnieniu należy przyciąć bylinę; poprawia się przez to jej wygląd oraz oszczędza energię potrzebną do tworzenia nasion. Poza tym cięcie pobudza rośliny do ponownego, słabszego kwitnienia latem i sprzyja utrzymaniu zwartego pokroju.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz wieloskładnikowy, kompost. Nawozić 2 razy w roku.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 2 dni. Roślina nie znosi przesuszania, trzeba jej zapewnić regularne nawadnianie, ale bez zastoju wody.