Rozmiary i wygląd żagwina zwyczajnego
maj
czerwiec
roślina darniowa
dywanowy
poduszkowaty
Jak sadzić żagwin zwyczajny?
różowofioletowy
sadzonki wierzchołkowe
nasiona
wrzesień
maj
Obrecja zwyczajna - pielęgnacja
lipiec
Żagwin zwyczajny znana pod łacińską nazwą aubrieta deltoidea to bylina.
Inne nazwy żagwina zwyczajnego to między innymi obrecja zwyczajna
Jej miejsce pochodzenia to wschodni obszar śródziemnomorski, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród skalny i ogród śródziemnomorski.
Podstawowymi walorami żagwina zwyczajnego są ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój, ozdobne liście, pokarm dla owadów i zimozielona. Obrecja zwyczajna jest niejadalna.
Obrecja zwyczajna rośnie rocznie od 5 do 15 cm i po 3 latach osiąga wysokość od 5 do 15 cm i szerokość od 20 do 30 cm. Pokrój żagwina zwyczajnego jest kępiasty, roślina darniowa, dywanowy i poduszkowaty.
Obrecja zwyczajna ma kwiaty w kolorach takich jak purpurowofioletowy i różowofioletowy które kwitną w miesiącach kwiecień, maj i czerwiec. Liście rośliny są zielone i eliptyczne
Obrecja zwyczajna to roślina, którą sadzimy w sierpniu i wrześniu . Obrecja zwyczajna najbardziej lubi stanowisko słoneczne, a sama uprawa jest łatwa. Idealny odczyn gleby to zasadowy. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.
Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to . obrecja zwyczajna wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.